Susan Alcorn
Susan Alcorn | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | Baltimore (Ohio), 1953 | |||
Land | ![]() | |||
Werk | ||||
Beroep | muzikante, componiste | |||
Instrument(en) | pedal steelgitaar | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Susan Alcorn (Baltimore (Ohio), 1953) is een Amerikaanse pedal steelgitariste, componiste en improvisator.[1]
Biografie
Geboren in Baltimore, Ohio, begon Alcorn gitaar te spelen op 12-jarige leeftijd en verdiepte ze zich al snel in folkmuziek, blues en de popmuziek van de jaren 1960. Een toevallige ontmoeting met bluesmuzikant Muddy Waters bracht haar ertoe om steelgitaar[2] te spelen. Tegen de tijd dat ze eenentwintig was, had ze zich verdiept in de pedal steelgitaar[3] en speelde ze in country- en western swing bands in Texas.
Al snel begon ze de technieken van country-western pedal steel te combineren met haar eigen uitgebreide techniek en om een persoonlijke stijl te vormen die werd beïnvloed door freejazz, avant-gardistische klassieke muziek, Indiase raga's[4], inheemse tradities en verschillende folkmuziek uit de hele wereld.
Hoewel Alcorn voornamelijk een soloartieste was, heeft ze samengewerkt met tal van artiesten, waaronder Pauline Oliveros, Eugene Chadbourne, Peter Kowald, Chris Cutler, Joe Giardullo, Caroline Kraabel, Ingrid Laubrock, Le Quan Ninh, Josephine Foster, Joe McPhee en Ken Vandermark, LaDonna Smith, Mike Cooper, Walter Daniels, Ellen Fullman, Jandek, George Burt, Janel Leppin, Michael Formanek, Ellery Eskelin, Fred Frith, Maggie Nicols, Evan Parker, Johanna Varner, Zane Campbell, Mary Halvorson en Bill Embleton en de Severn Run Country Band
Ze heeft over muziek geschreven voor het Britse tijdschrift Resonance en CounterPunch. Haar artikel The Road the Radio, and the Full Moon werd opgenomen in «The Best Music Writing of 2006», gepubliceerd door Da Capo Press.
Solo-opnamen zijn onder meer Uma (Loveletter, 2000), Curandera (Uma Sounds, 2005), Concentration (opgenomen in 2005) en I Await the Resurrection of the Pedal Steel Guitar (Olde English Spelling Bee, 2007), Touch This Moment (Uma Sounds, 2010), Soledad (Relative Pitch, 2015) en Evening Tales (Mystra, 2016).[5]
Privéleven
Ze is getrouwd[6] en woont in Baltimore.[7]
Discografie
- 2000: Uma (Loveletter)
- 2005: Curandera (Uma Sounds)
- 2005: Concentration
- 2007: And I Await the Resurrection of the Pedal Steel Guitar (Olde English Spelling Bee)
- 2019: Invitation to a Dream met Joe McPhee, Ken Vandermark
- 2020: Pedernal
- ↑ (en) With 'Pedernal,' Susan Alcorn Expands Pedal Steel Guitar's Range. NPR.org. Geraadpleegd op 02-03-2021.
- ↑ Wat is een steelguitar. harriebrekelmans.tripod.com. Geraadpleegd op 02-03-2021.
- ↑ Allerlei instrumenten #8 De Pedal Steel Guitar. gitaarlesveldhoven.nl. Geraadpleegd op 02-03-2021.
- ↑ Muzikale wereldreis (5): Raga - Muziekweb. www.muziekweb.nl. Geraadpleegd op 2 maart 2021.
- ↑ gearchiveerde kopie. Gearchiveerd op 25-07-2011. Geraadpleegd op 17-01-2021.
- ↑ Susan Alcorn - Daily Planet - ABC Radio National (Australian Broadcasting Corporation). Abc.net.au (09-11-2005). Geraadpleegd op 17-01-2021.
- ↑ Gearchiveerde kopie. Gearchiveerd op 07-07-2011. Geraadpleegd op 17-01-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Susan Alcorn op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.