Zonnebloem: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 24: | Regel 24: | ||
=== Bloem === |
=== Bloem === |
||
Het [[bloemhoofd]] kan wel een diameter hebben tot 30 cm. Onvolwassen zonnebloemen waarvan de [[knop (plant)|bloemknop]] nog niet geopend is, vertonen [[heliotropisme]]: overdag draait de bloemknop op zonnige dagen mee met de zon van oost naar west. 's Nachts keert de bloemknop terug naar de oostelijke stand. Deze dagelijkse beweging wordt bewerkstelligd door een flexibel segment van de [[stengel]] onder de bloemknop, de [[pulvinus]]. Tegen de tijd dat de bloem begint te openen verstijft de pulvinus, in de oostelijke stand. Daardoor wijzen bloeiende zonnebloemen de hele dag naar het oosten, terwijl hun heliotropisme al voorbij is. |
Het [[bloemhoofd]] kan wel een diameter hebben tot 30 cm. Onvolwassen zonnebloemen waarvan de [[knop (plant)|bloemknop]] nog niet geopend is, vertonen [[heliotropisme]]: overdag draait de bloemknop op zonnige dagen mee met de zon van oost naar west. 's Nachts keert de bloemknop terug naar de oostelijke stand. Deze dagelijkse beweging wordt bewerkstelligd door een flexibel segment van de [[stengel]] onder de bloemknop, de [[pulvinus]]. Tegen de tijd dat de bloem begint te openen verstijft de pulvinus, in de oostelijke stand. Daardoor wijzen bloeiende zonnebloemen de hele dag naar het oosten, terwijl hun heliotropisme al voorbij is. In Italië wordt de zonnebloem dan ook Mirella (=bewonderenswaardig)genoemd. |
||
Tegenwoordig bestaat er een kweekvorm met een hangend hoofd (zie foto), die aantrekkelijk is voor boeren omdat de bloemen minder beschadigd worden door vogels en vuil vanuit de lucht. |
Tegenwoordig bestaat er een kweekvorm met een hangend hoofd (zie foto), die aantrekkelijk is voor boeren omdat de bloemen minder beschadigd worden door vogels en vuil vanuit de lucht. |
Versie van 31 jul 2009 20:00
Zonnebloem | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zonnebloem | |||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||
Helianthus annuus L. (1753) | |||||||||||||||||||
Stuifmeel | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
Zonnebloem op Wikispecies | |||||||||||||||||||
|
De zonnebloem (Helianthus annuus) is een tot 3 m hoge, eenjarige plant uit de composietenfamilie (Asteraceae).
Kenmerken
De bloem wordt gemakkelijk gekweekt uit een pit die in de tuin geplant kan worden. De zonnebloem groeit op elke goed gedraineerde leemsoort.
Bloem
Het bloemhoofd kan wel een diameter hebben tot 30 cm. Onvolwassen zonnebloemen waarvan de bloemknop nog niet geopend is, vertonen heliotropisme: overdag draait de bloemknop op zonnige dagen mee met de zon van oost naar west. 's Nachts keert de bloemknop terug naar de oostelijke stand. Deze dagelijkse beweging wordt bewerkstelligd door een flexibel segment van de stengel onder de bloemknop, de pulvinus. Tegen de tijd dat de bloem begint te openen verstijft de pulvinus, in de oostelijke stand. Daardoor wijzen bloeiende zonnebloemen de hele dag naar het oosten, terwijl hun heliotropisme al voorbij is. In Italië wordt de zonnebloem dan ook Mirella (=bewonderenswaardig)genoemd.
Tegenwoordig bestaat er een kweekvorm met een hangend hoofd (zie foto), die aantrekkelijk is voor boeren omdat de bloemen minder beschadigd worden door vogels en vuil vanuit de lucht.
De zonnebloem bloeit van juli tot oktober.
Stengel en blad
De stengel is dik en harig. Het merg heeft een grote cellulaire dichheid. Als de stengel wordt gedroogd, wordt deze hard en is te gebruiken als brandstof.
De bladeren zijn groot, ruw en gekarteld. Ze zijn hartvormig en hebben opvallende nerven.[1]
Oorsprong
Zonnebloemen komen oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika en zijn gedomesticeerd rond 1000 v. Chr. De Inca's[bron?] vereerden de zonnebloemen als beeld van hun zonnegod. In 1530 werd de zonnebloem door Spaanse zeelieden naar Europa gebracht.
Gebruik
Culinair
Zonnebloemen worden gekweekt voor de zonnebloemolie, die veel gebruikt wordt in de keuken en als basis voor allerlei andere producten waarin plantaardige olie wordt verwerkt. Hij bevat veel onverzadigde vetzuren en is goed bestand tegen hitte en kan daarom voor het frituren gebruikt worden. Zonnebloemolie bevat linolzuur, hetgeen het cholesterolgehalte in het bloed verlaagt.
De zaden kunnen worden gepeld en gegeten als tussendoortje. Ook kunnen de zaden worden geroosterd in olie en daarna in het geheel worden gegeten.
Ontkiemende zaden met een uitloop van ongeveer 6 millimeter, kunnen worden toegevoegd aan salades of sandwiches. Zaden met een langere uitloop smaken bitter.[1]
Bloemknoppen kunnen rauw worden gegeten of worden gestoomd en gegeten als artisjokken.[1]
Veevoer
Het na het uitpersen van de pitten resterende meel wordt als veevoer gebruikt.
De zaden kunnen aan kippen worden gevoerd om de eierproductie bevorderen en de dooier donkerder te laten kleuren.
Overig gebruik
In geraffineerde vorm wordt de olie ook voor industriële doeleinden gebruikt.
De bloem kan worden gekookt om gele verfstof te verkrijgen.
Bloeiende zonnebloemen op een akker wijzen naar het oosten, waar de zon 's morgens opkomt.
Zonnebloemolie wordt ook als glijmiddel gebruikt.
De plant kan ook gebruikt worden als kamer- of tuinplant en snijbloem.
Afbeeldingen
-
Zonnebloemzaden
-
Zonnebloem drie dagen na het ontkiemen
-
Eerste stadium van de bloemvorming
-
De bloem blijft bedekt, maar richt zich naar de zon
-
De bloem is bijna volledig zichtbaar
-
De bloem is volledig zichtbaar
-
Een veld zonnebloemen in North Dakota, Verenigde Staten
-
Speciaal gekweekte hangende zonnebloem
-
Video van de opening van de bloem
-
Zonnebloemen in Zuid-Frankrijk
Trivia
- "Zonnebloem" is ook de bijnaam voor het laatste bankbiljet van vijftig Nederlandse gulden; op het biljet stond een zonnebloem afgebeeld.
Zie ook
- Zonnebloemolie
- Goudsbloem (Calendula officinalis)
- Heliotropium
- Nationale Vereniging de Zonnebloem
Externe link
- {{{label}}} op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels23, dit is de voorlaatste uitgave)
- ↑ a b c Bremness, L. (1988). Kruiden. Een compleet naslagwerk voor het kweken en gebruiken. Weert: M&P b.v. ISBN 90-6590-335-6