Yoga: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Puckie248 (overleg | bijdragen)
Versie 40825966 van 109.130.169.222 (overleg) ongedaan gemaakt.
Regel 87: Regel 87:
* [[Sweda|sweda yoga]] eveneens een subtiele lichaamsmassage en yogasoort uit [[Tibet (gebied)|Tibet]]{{Bron?||2011|09|21}}
* [[Sweda|sweda yoga]] eveneens een subtiele lichaamsmassage en yogasoort uit [[Tibet (gebied)|Tibet]]{{Bron?||2011|09|21}}



== externe link ==

*http://www.shivaya.be/
{{Appendix}}
{{Appendix}}
{{Wikt|yoga}}
{{Wikt|yoga}}

Versie van 19 mrt 2014 19:07

Omhoogkijkende Hond,
Een asana uit hatha yoga

Yoga (Sanskriet: योग, vertaald: "juk", "verenigen", "beheersen", ook wel "herboren")[1] is in zijn brede context: een hindoeïstische filosofie die leert de geest, het gevoel en het lichaam te beheersen, om daarmee de vereniging met God te bereiken.[2] In een meer alledaags, westers concept wordt met yoga hatha yoga bedoeld: een tak van yoga (hatha yoga) die bestaat uit een systeem van oefeningen om het lichaam te verkrijgen.[2]

Indiakundige Jean Herbert definieert yoga eveneens met twee betekenissen die nauw met elkaar samenhangen. Zijn definitie luidt als volgt:

yoga is de staat waarin de mens zich onder één juk met het Goddelijke bevindt, dat wil zeggen verbonden met het Goddelijke, zoals dit wordt uitgedrukt in het woord religie.

Met een kleine variant drukt het woord yoga de toestand uit, waarin de 'waarneembare mens' ook verbonden is met de 'wezenlijke mens', dat wil zeggen waarin de mens zijn ware aard heeft herkregen en er in overeenstemming mee leeft.

De yogatechniek, hoe deze ook mag zijn, is een discipline, waardoor de mens tracht tot de staat van yoga te komen.

— Indiakundige Jean Herbert[3]

Geschriften

Het 6e hoofdstuk van de Bhagavad gita (een passage uit de Mahabharata, vermoedelijk uit de 3e eeuw v.Chr.) is voor velen de belangrijkste tekst over yoga. In dit hoofdstuk wordt de held-krijger Arjuna door zijn wagenmenner – die zich aan hem heeft geopenbaard als de god Krishna – aangespoord om de koninklijke weg van de yoga te gaan.

Als het klassieke standaardwerk over yoga geldt echter de Yogasoetra's van Patanjali, die het niveau van de yogatechniek verhoogde en, hoewel hij vooral de praktijk behandelde, daaraan een metafysische grondslag gaf. De yoga, die zich theoretisch sterk op de Samkhya oriënteerde, werd nu een eigen 'filosofische richting', ofwel een darshana.

Van het werk van Srila Vyasdeva wordt gezegd dat het ons in staat zou stellen om de materiële toestand te verlaten en op te gaan in eeuwige spirituele existentie samen met de ziel als persoonlijkheid. Het werk van Srila Vyasadeva onderscheidt zich in die zin, dat de lezer van zijn boeken informatie krijgt over de Persoonlijke aspecten en kwaliteiten van De Heer, waardoor hij op kan stijgen tot de, volgens de Veda's, hoogste realisatie binnen het beoefenen van spirituele activiteiten.

Yoga en religies

Boeddha wordt vaak de Mahayogi, de grote Yogi, genoemd. Het Maya leert een opklimmende reeks van meditaties en contemplaties, die de samadhi, de mystieke, visionaire extase, waarin men het Nirvana ("zonder woud", van nir "zonder" en vana "woud") ervaart.

Verder schreef Paramahansa Yogananda in Autobiografie van een yogi over de verbondenheid van de tot stof verblijvende Mahavatar Babaji die samen de stoffeloze Jezus Christus samenwerkten aan de omzetting van het goddelijke plan voor de aarde in dit tijdperk. Hun opdracht zou eruit bestaan, naties te inspireren oorlogen, racisme, religieus sektarisme en materialisme op te geven.[4]

Waar Krishna bekendstaat als 'gopi-vandana' , de lieveling van Zijn dienaressen, die altijd ergens in het woud is te vinden, is de onpersoonlijke gloed (ook wel brahma-jyoti genoemd) een afgeleide vorm van bewustwording aangaande de Absolute Persoon.

De religieuze aspecten van yoga vormen in de sinds de in de jaren zeventig ontstane dialoog tussen christelijke theologie en Indiakunde een belangrijk thema.

Vier hoofdstelsels

De Yogasoetra's van Patanjali beschrijven de raja yoga, waarvan de hatha yoga de basis vormt. Traditiegetrouw houdt men vier hoofdstelsel van de yoga aan:[3]

  • Jnana yoga: de yoga van onderzoek langs de weg van het intellect, voortgezet tot voorbij de gebruikelijke mentale begrenzing;[3]
  • Bhakti yoga: de yoga van liefde en toewijding voor God, de Allerhoogste, hetzij door een voorstelling van het goddelijke door een object of door een persoon in wie men het goddelijke ziet;[3]
  • Raja yoga: de yoga van de naar binnen gerichte concentratie;[3]
  • Karma yoga: de yoga van handeling zonder gehechtheid en zonder eigen belang. Deze yoga wordt in de praktijk vaak gecombineerd met bhakti yoga.[3]

De acht geledingen van raja yoga

De acht geledingen (ashtanga) van raja yoga worden beschreven in de tweede pāda van de Yogasoetra's. Het betreft de volgende niveaus:

uiteindelijke doel is kaivalia emancipatie

Fysieke vormen van yoga

In het westen is er pas een beduidende aandacht voor de beoefening van yoga sinds de laatste helft van de twintigste eeuw. Meestal gaat het daarbij om ontspanningsoefeningen uit de hatha yoga, die als heilzaam worden ervaren bij door een jachtig leven opgebouwde spanningen. De hoofdvorm van de fysieke yoga is hatha yoga die voor het eerst ruim gedocumenteerd werd in de Hatha Yoga Pradipika in de 15e eeuw n.Chr. In het westen wordt yoga gezien als bevorderlijk voor de gezondheid en wordt het vaak zonder religieuze bedoelingen beoefend. Voor gezondheidsclaims met betrekking tot de werking van yoga bestaat echter geen wetenschappelijk bewijs. Hatha yoga bestaat grotendeels uit asana's (lichaamshoudingen) en pranayama (ademhalingstechnieken). De hatha yoga vormt de basis voor veel andere, verder ontwikkelde soorten fysieke yoga.

Ashtanga vinyasa yoga en het vergelijkbare poweryoga zijn eveneens fysieke yogasoorten, waarbij verschillende lichaamsposities elkaar in yogaseries opvolgen. Dit wordt bij deze yoga's een flow genoemd. Deze yogavormen vragen meer kracht, uithoudingsvermogen en balans. Andere soorten yoga die teruggaan op de basis van hatha yoga zijn: Iyengar-yoga, Sivananda-yoga, Bikram-yoga, anusara yoga en de yogaleer van Indra Devi. Verder hebben Pilates en de Vijf Tibetanen verwantschap met hatha yoga.

Natya yoga is de weg van bhakti yoga en hatha yoga. Deze yogasoort wordt dansend uitgevoerd en wordt daarom ook wel dansyoga genoemd.

Andere yogasoorten

Chakra yoga is een spirituele benadering van de energievelden in het lichaam, chakra's genoemd. Volgens deze filosofie kent elk menselijk lichaam zeven zogenoemde energieke lichamelijke wielen. Deze wielen zouden in een snel tempo ronddraaien en de levensenergie door het lichaam heen laten gaan.

De yoga nidra (slaap van de yogi's') is een geestelijke voorbereiding op de beoefening van yoga en yogamethode op zich. Tantra's zijn mystieke spreuken die deel uitmaken van de tantra yoga, ook wel tantrische yoga. De mantra yoga is eveneens op mystieke spreuken en geluidsvibraties gebaseerd, mantra's genoemd.

Vishna's zijn yogahoudingen die onder andere toegepast worden binnen de kum nye[bron?]. Hier gaan ze ervan uit dat wanneer een persoon volledig in balans is, hij deze vishna oefeningen moeiteloos moet kunnen uitvoeren. Het fysieke lichaam wordt gezien als klankbord voor het energetische lichaam en als daar een blokkade huist, dan kan het fysieke lichaam deze oefening niet aan. Vaak worden de vishna's gebruikt als examen momenten voor leerlingen in opleiding.

Kundalini yoga is gebaseerd op het opwekken van de psychische kracht, ook wel de goddelijke kracht (slangenkracht: kundalini) in het lichaam te wekken en te laten opstijgen en zo de verlossing te realiseren. Deze methode verlangt controle over de automatisch verlopende lichaamsprocessen.

Andere vormen en soorten van yoga zijn:


Zoek yoga op in het WikiWoordenboek.
Zie de categorie Yoga van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Sjabloon:Wikisource-en