Wunderwaffe: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 65: Regel 65:
* [[Henschel Hs 293]]
* [[Henschel Hs 293]]
* [[Henschel Hs 294]] – geleide [[lucht-grondraket]] / torpedo
* [[Henschel Hs 294]] – geleide [[lucht-grondraket]] / torpedo
* [[Rheinbote]] – eerste ballistische raket voor de korte afstand
* [[Rheinbote]] – eerste ballistische raket voor de korte afstand, ook wel V4
* [[Rheintochter]] – handgeleide [[luchtdoelraket]]
* [[Rheintochter]] – handgeleide [[luchtdoelraket]]
* [[Ruhrstahl X-4]] – [[draadgeleid wapen|draadgeleide]] [[lucht-luchtraket]]
* [[Ruhrstahl X-4]] – [[draadgeleid wapen|draadgeleide]] [[lucht-luchtraket]]

Versie van 26 feb 2017 23:50

Wunderwaffe (Nederlands: wonderwapen) was gedurende de Tweede Wereldoorlog een door de nazipropaganda gebruikte term om een paar revolutionaire superwapens te omschrijven.

Omschrijving

Ondanks hun (in theorie) grote impact op het slagveld slaagden de wonderwapens er niet in hun strategisch doel te bereiken: het doen keren van de kansen in het voordeel van nazi-Duitsland. De meeste van deze wapens verschenen te laat op het slagveld en in te kleine getale (of soms helemaal niet) om effect te hebben op de uitkomst van de oorlog. Dat kwam hoofdzakelijk doordat veel 'wonderwapens' pas aan het eind van de oorlog het plan- en prototype stadium voorbij waren. Technisch gezien waren ze nog veel te weinig getest en doorontwikkeld om effectief ingezet te kunnen worden en de daadwerkelijk op het slagveld verschenen wapens vertoonden dan ook nog te veel gebreken. De al ver voor de oorlog begonnen ontwikkeling van rakettechnologie was al wel vergevorderd. Deze V-wapens werden in grotere aantallen geproduceerd en daadwerkelijk gebruikt, vooral tegen Groot-Brittannië, en tonen aan hoe superieur de Duitse rakettechnologie op dat moment was ten opzichte van die van de geallieerden. De al gemaakte modellen en prototypes van andere superwapens waren ook heel geavanceerd voor die tijd. Met uitzondering van de gigantische tanks en reuzenartilleriekanonnen (die erg onpraktisch en bovendien achterhaald bleken) werd in de decennia na de oorlog bijna elk Duits ontwerp van de wonderwapens verder doorontwikkeld tot verfijnd wapentuig door de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en andere geallieerde machten.

Schepen

U-boten

Type XXI U-boot
  • Type XXIII U-boot – een U-boot ontworpen voor missies dicht bij de kust
  • Type XXV U-boot – volledig elektrische U-boot ontworpen voor missies dicht bij de kust

Gepantserde voertuigen

Luchtdoelwapens

Antitankwapens

Supertanks

Dit was een lievelingsproject van Hitler die verzot was op megagrote ontwerpen, allereerst in de architectuur maar ook wat wapentuig betreft. Superzware tanks waren op papier dan wel indrukwekkend, in de praktijk van het slagveld bleken ze nutteloos. Ze konden zich alleen op een goede, harde en vlakke ondergrond verplaatsen en waren door hun beperkte snelheid en actieradius een gemakkelijk doelwit voor zware vliegtuigbommen, die de 250mm-bepantsering toch konden doordringen. De snel vorderende rakettechnologie achterhaalde dan ook zowel de supertanks als superzware artillerie. Na de oorlog hebben zowel de VS als de Sovjet-Unie uit praktische overwegingen dan ook geen van de Duitse plannen verder uitgewerkt tot inzetbare supertanks, dit in tegenstelling tot die voor andere 'Wunderwaffen'.

Zweefvliegtuigen

Motorvliegtuigen

Messerschmitt Me 264

Straalvliegtuigen

Een Messerschmitt Me 262
  • Horten Ho 229 – het eerste straalvliegtuig volgens het vliegende vleugel-concept en tevens de eerste stealthbommenwerper. De Amerikaanse B-2 Spirit is op dit vliegtuig gebaseerd.
  • Messerschmitt Me 262 – in 1944 in gebruik genomen jachtvliegtuig met straalmotor. Dit was veel sneller dan alles wat de geallieerden konden inzetten maar had nog veel gebreken. Ook waren er te weinig om effect te hebben in de luchtoorlog.

Kernwapens

Onder de naam Uranprojekt zochten de Duitsers naar mogelijke militaire en wetenschappelijke toepassingen van de in 1938 ontdekte kernsplijting. Verder dan enkele bescheiden resultaten in het laboratorium zijn ze echter nooit gekomen, hoewel er door sommige schrijvers van meer sensationele boeken als Hitlers bom beweerd wordt, overigens zonder er harde bewijzen voor te leveren, dat er wel degelijk testen zijn gedaan met prototypes van Duitse atoomwapens. Tijdens de oorlog waren verschillende geheime militaire organisaties van de geallieerden op zoek naar deze wapens.

Raketten

V2 na de start in Wassenaar

Geweren

Sturmgewehr 44

Artillerie

Geheime technologie

Volgens sommige schrijvers van meer sensationele boeken zouden de nazi's ook meer exotische technieken hebben ontwikkeld op het gebied van bijvoorbeeld medische experimenten op mensen en antizwaartekracht. Ook de zogenoemde nazi-ufo moet in deze context gezien worden: na de oorlog zouden de Verenigde Staten met Operatie Paperclip de meeste prototypes op deze gebieden, relevante archieven en overlevende Duitse geleerden die hieraan werkten naar geheime bases in de VS hebben overgeplaatst. In het diepste geheim zouden deze voormalige nazi-geleerden, nu werkzaam voor het Amerikaanse leger en de CIA, technologie ontwikkeld hebben die in onder andere vliegende schotels is toegepast. Volgens deze theorie zouden ufo's dus geheime toestellen van het leger zijn.[1]