Willem Andriessen
Willem Christiaan Nicolaas Andriessen (Haarlem, 25 oktober 1887 — Amsterdam, 29 maart 1964) was een Nederlandse componist en pianist.
Willem Andriessen werd geboren als zoon van de organist, koordirigent en componist Nico Andriessen en de schilderes Gesina Vester. Zijn broers waren de componist Hendrik Andriessen en de beeldhouwer Mari Andriessen.
Hij studeerde aan het Amsterdams Conservatorium (diploma in 1906) en behaalde in 1908 de Prix d'Excellence met zijn Pianoconcert in Des. Willem Andriessen werd docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en aan het Rotterdams Conservatorium, voordat hij in 1937 als opvolger van Sem Dresden benoemd werd tot directeur van het Amsterdams Conservatorium.
Zijn oeuvre omvat o.m. een Mis voor solostemmen, koor en orkest, een scherzo voor orkest, een pianoconcert, een pianosonate enz.
In 1962 verscheen een bloemlezing (Mensen in de muziek) van zijn publicaties over muzikale onderwerpen in de Het Haarlemsche Dagblad.
Andriessen overleed op 76-jarige leeftijd, nadat hij tijdens een pianotentamen onwel was geworden.
Externe link
- Levensbericht van Willem Andriessen[1]
