Volmacht

Een volmacht is een meestal schriftelijke verklaring, waarbij iemand een ander de bevoegdheid geeft om namens hem of haar bepaalde rechtshandelingen uit te voeren. Juridisch gezien is het een vorm van vertegenwoordiging. Het verlenen van een volmacht kan niet stilzwijgend geschieden. Het verschil met een machtiging is, dat een machtiging anders dan de volmacht geen rechtshandelingen maar feitelijke handelingen betreft.

Soorten

Een volmacht kan bijzonder of algemeen zijn.

Algemene volmacht

Een algemene volmacht is "de volmacht die alle zaken van de volmachtgever en alle rechtshandelingen omvat, met uitzondering van hetgeen ondubbelzinnig is uitgesloten" (artikel 3:62 van het Burgerlijk Wetboek).

Bijzondere volmacht

Een bijzondere volmacht wordt verleend voor een vooraf bepaalde en in de volmacht aangeduide rechtshandeling, zoals het uitvoeren van bepaalde activiteiten in een arbeidsverhouding, bijvoorbeeld aan een filiaalleidster die bevoegd is om namens haar werkgever bestellingen in ontvangst te nemen en betalingen te doen, of een advocate die de bevoegdheid krijgt een cliënt in een bepaalde zaak te vertegenwoordigen. Ook kan een verzekeringsagent bij volmacht de bevoegdheid krijgen om op naam en voor rekening van de verzekeraar overeenkomsten af te sluiten.

Nederland

In Nederland is de volmacht opgenomen in Boek 3 (artikel 3:60 t/m 3:79) van het Burgerlijk Wetboek. Zij definieert de volmacht als "de bevoegdheid die een volmachtgever verleent aan een ander, de gevolmachtigde, om in zijn naam rechtshandelingen te verrichten".[1] Het verlenen van een volmacht is in dit kader een eenzijdige rechtshandeling.

Zie ook

Verder