Telefoongids: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
elk boek is traditioneel een boek
Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus
Regel 1: Regel 1:
[[Afbeelding:Phone book.jpg|thumb|Geopende telefoongids]]
[[Afbeelding:Phone book.jpg|thumb|Geopende telefoongids]]
Een '''telefoongids''' of '''telefoonboek''' is traditioneel een [[boek (document)|boek]] met een grote verzameling [[telefoonnummer]]s gerangschikt op [[naam]] en [[woonplaats]]. Sinds deze informatie ook via internet te raadplegen is is het gebruik van de papieren versie afgenomen. Meestal is er ook nog informatie aan toegevoegd over het adres en het beroep of bedrijf van de gezochte. Soms is er ook informatie te vinden over zijn/haar [[mobiele telefoon|mobiele]]- en [[fax]]-nummers en e-mailadressen.
Een '''telefoongids''' of '''telefoonboek''' is een [[boek (document)|boek]] met een grote verzameling [[telefoonnummer]]s gerangschikt op [[naam]] en [[woonplaats]]. Sinds deze informatie ook via internet te raadplegen is is het gebruik van de papieren versie afgenomen. Meestal is er ook nog informatie aan toegevoegd over het adres en het beroep of bedrijf van de gezochte. Soms is er ook informatie te vinden over zijn/haar [[mobiele telefoon|mobiele]]- en [[fax]]-nummers en e-mailadressen.


==Nederland==
==Nederland==

Versie van 12 jan 2018 13:58

Geopende telefoongids

Een telefoongids of telefoonboek is een boek met een grote verzameling telefoonnummers gerangschikt op naam en woonplaats. Sinds deze informatie ook via internet te raadplegen is is het gebruik van de papieren versie afgenomen. Meestal is er ook nog informatie aan toegevoegd over het adres en het beroep of bedrijf van de gezochte. Soms is er ook informatie te vinden over zijn/haar mobiele- en fax-nummers en e-mailadressen.

Nederland

In 1881 werd in Nederland de eerste telefoongids uitgegeven.[1]

Voorkant van de telefoongids van de Nederlandsche Bell Telephoon Maatschappij (NBTM) uit 1891

Vanaf 1987 werd de telefoongids huis aan huis verspreid, ongeacht of je wel of geen telefoonaansluiting had. Vanaf dat zelfde jaar werd het aantal gidsen ook uitgebreid van 24 naar 51.[2]

In Nederland is er De Telefoongids & Gouden Gids, die in 45 delen, voor evenzoveel gidsgebieden wordt uitgegeven door De Telefoongids BV, met handelsnaam DTG. De plaatselijke gids wordt gratis bezorgd. Men kan opgeven hem niet te willen of ondanks een neesticker toch te willen.

European Directories, het bedrijf achter De Telefoongids, nam in 2008 branchegenoot Gouden Gids (Truvo Nederland) over. Sinds mei 2009 komt de samengevoegde gids uit.

De Telefoongids BV is in het voorjaar van 2003 ontstaan door de verkoop van TeleMedia van KPN.

Sinds enige jaren was de telefoongids gecomprimeerd in uitgebreide regiodelen. Voor die tijd was er een hele serie boeken, geheel op alfabet, die in elk postkantoor konden worden geraadpleegd en in het bezit waren van grote organisaties. Gewone abonnees hadden alleen het deel van de regio waar zij woonden. Ook de serie zelf was op alfabet: de reeks begon bij Aadorp (O) en eindigde bij Zijtaart (N-B). Dit was in 1984 voor de redactie van het Noord-Hollands Dagblad de aanleiding om een serie artikelen te publiceren over de betreffende steden, dorpen en buurtschappen die "op de rug van het telefoonboek" stonden vermeld. Men ging dan naar bijvoorbeeld Aadorp toe en maakte een impressie, met enkele foto's.

Op 11 januari 2018 maakte uitgever DTG bekend te stoppen met het uitgeven van de papieren versie van de gidsen. De laatste gidsen worden in het najaar van 2018 in de regio Enschede bezorgd.

België

Telefoongidsen zijn in België ter beschikking sinds 1884. Later werden ze uitgegeven door de Regie van Telegrafie en Telefonie (R.T.T.) en Belgacom. In 1968 verwierf I.T.T.-Promedia de concessie voor het uitgeven van de telefoongids. Hun Gouden Gids verscheen in 1969, eerst in Antwerpen en Luik. Een jaar later was deze cyclus rond en ontving elke telefoonabonnee zijn Gouden Gids en Witte Gids.

Een conflict tussen Belgacom en Promedia, bekend als de Belgische telefoongidsenoorlog leidde ertoe dat de abonnees tussen 1995 en 1998 vier telefoongidsen ontvingen: een gouden en een witte gids van Belgacom én een gouden en een witte gids van I.T.T.. Na het oplossen van dit conflict ging Promedia, sinds 2007 Truvo, verder met de uitgave en distributie van beide gidsen.

Externe links

Op andere Wikimedia-projecten