Stemhebbende velaire plosief: verschil tussen versies

De stemhebbende velaire plosief is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet en X-SAMPA aangeduid wordt met [g].

Van de zes plosieven die men verwacht in het meest gangbare taalpatroon in de wereld ([p b, t d, k ɡ]), komt [g] het minst vaak voor. De klank ontbreekt in 10 procent van de talen wereldwijd die dit patroon hebben.

Een voorbeeld van een stemloze velaire plosief is de k in zakdoek.

Kenmerken

• De manier van articulatie is plosief, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom in het spraakkanaal te belemmeren.
• Het articulatiepunt is velaar, wat inhoudt dat de klank wordt gevormd met de achterkant van de tong tegen het zachte verhemelte.
• De articulatie is stemhebbend, wat betekent dat de stembanden meetrillen bij het vormen van de klank.
• Het is een orale medeklinker, wat inhoudt dat lucht door de mond kan ontsnappen.
• Het is een centrale medeklinker, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom over het midden van de tong te laten stromen in plaats van langs de zijkanten.