Sint Maarten (eiland): verschil tussen versies

Saint-Martin - Sint Maarten

Eiland van Frankrijk/Koninkrijk der Nederlanden
Locatie
Land	Frankrijk/Koninkrijk der Nederlanden
Eilandengroep	Kleine Antillen
Coördinaten	18°4'NB, 63°3'WL
Algemeen
Oppervlakte	53 / 34 (totaal 87 ) km²
Inwoners	74.884 (2007)
Hoofdplaats	Marigot / Philipsburg
Lengte	14,3 km
Breedte	13,3 km
Hoogste punt	Pic Paradis (411 m)

Sint Maarten (Frans: Saint-Martin) is een eiland in de Caraïbische Zee, genoemd naar de heilige Maarten (Martinus van Tours). Het ligt 240 kilometer ten oosten van Puerto Rico, en zuidelijk van Anguilla, en behoort tot de Kleine Antillen.

Grenzen

Sint Maarten is verdeeld in een Frans en een Nederlands deel, Collectivité de Saint-Martin respectievelijk het land Sint Maarten, die Frans resp. Nederlands als officiële taal hebben. De voertaal op het eiland is echter Engels, doordat de bevolking grotendeels afstamt van Engelstalige slaven.

De totale oppervlakte van het eiland bedraagt 87 km². De totale lengte van de grens tussen het Nederlandse en het Franse deel van het eiland bedraagt 10 km. Er is vrij verkeer tussen beide eilandsdelen.

Het Franse deel viel van 1946 tot 2007 onder het departement Guadeloupe, maar koos op 7 december 2003 bij referendum voor zelfbestuur en werd in 2007 een overzeese gemeenschap (collectivité d'outre-mer).

Het Nederlandse deel is sinds 10 oktober 2010 een apart land binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Voorheen was het onderdeel van de Nederlandse Antillen.

Geschiedenis

Sinds 4000 v. Chr is het eiland bewoond, sinds ca. 800 door de Arowakken-indianen. In de 14e eeuw kwamen de Carib-indianen, die veel oorlogszuchtiger waren en mogelijk aan kannibalisme deden. Zij noemden het eiland Soualiga (Zouteiland). Het eiland zou op 11 november (Sint-Maarten) 1493 door Columbus ontdekt zijn. De Spanjaarden lieten het eiland aanvankelijk met rust. Rond 1630 vestigden Fransen en Nederlanders zich er, vooral vanwege het aanwezige zout, maar zij werden door de Spanjaarden verdreven. Pas in 1644 gaven de Spanjaarden hun rechten op.

Op 23 maart 1648 tekenden Frankrijk en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden een overeenkomst (Verdrag van Concordia), waarbij het eiland gedeeld werd. Pas in 1817 werd deze overeenkomst definitief; het eiland was toen al ongeveer 16 keer van eigenaar verwisseld.

Op 2 november 2006 werd tussen Nederland, Curaçao en Sint Maarten een akkoord gesloten, op grond waarvan deze twee eilanden een aparte status binnen het Koninkrijk krijgen, vergelijkbaar met die van Aruba, in het kader van verregaande staatkundige hervormingen binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Uiteindelijk zijn de Nederlandse Antillen op 10 oktober 2010 opgeheven en heeft het Nederlandse deel van Sint Maarten op die datum autonomie binnen het Koninkrijk der Nederlanden verkregen, evenals Curaçao. De overige eilanden van de voormalige Nederlandse Antillen (Bonaire, Sint Eustatius en Saba (de zogenoemde BES-eilanden ook wel Caribisch Nederland genaamd) vormen sinds '10-10-10' als 'bijzondere gemeente' direct onderdeel van het land Nederland.

Economie

Sint Maarten is een belangrijke toeristenbestemming. Er meren dagelijks meerdere cruiseschepen aan. Op het Nederlandse deel van het eiland bevindt zich het Princess Juliana International Airport, waarop vliegtuigen van het type Boeing 747 kunnen landen. Ook op het Franse deel ligt een vliegveldje: Aérogare de l'Espérance. Amerikanen vormen het leeuwendeel van de toeristen die arriveren per cruiseschip en per vliegtuig.

Sint Maarten ligt in een gebied dat kwetsbaar is voor orkanen. Zo werd Sint Maarten in 1995 zwaar getroffen door orkaan Louis, die grote schade aan het eiland berokkende. Ook in 2017 werd het eiland getroffen door een orkaan. Orkaan Irma had de zwaarste categorie (5) en richtte opnieuw zware schade aan op het eiland.^[2]

Kunst, cultuur, sport, evenementen

Sint Maarten is historisch en cultureel een smeltkroes van Europese en Caribische invloeden, hetgeen onder andere in de kunst en architectuur van het eiland tot uitdrukking komt. Het is vrijwel onmogelijk om de kunst van Sint Maarten los te zien van de rest van het Caribisch gebied.

De Universiteit van Sint Maarten biedt door het jaar heen maar ook in de zomer diverse cursussen aan jongeren vanuit de hele Antillen. Favoriete sporten op het eiland zijn honkbal, softbal, boksen, atletiek, voetbal en basketbal. Daarnaast zijn de hanengevechten een bekend fenomeen. Deze oude sport wordt beoefend in onder andere het Franse deel van het eiland, La Savanna, Rambeaud en Grand Case. Hierbij wordt ook gegokt. In april is het jaarlijkse carnaval, dat in Afrikaans-Caribische stijl wordt gevierd. Dit carnaval wordt zelfs uitbundiger gevierd dan kerstmis. De voorbereidingen van de kostuums worden reeds in november gestart. Het eiland kent voorts veel toeristische trekpleisters, resorts, discotheken, restaurants en zwemgelegenheden, maar ook diverse musea, kerken, en concertlocaties.

Fauna

Op het eiland treft men veel hagedissen en (groene)leguanen aan. Daarnaast leven er verwilderde geiten, bosratten, landheremietkreeften en meer dan 160 verschillende vogelsoorten, waaronder geelborstzangers, kolibries en pelikanen. Deze laatste is de nationale vogel van Sint Maarten. Je treft een afbeelding van de bruine pelikaan op het Wapen van Sint Maarten aan.

Op het eiland zijn acht soorten vleermuizen gevonden:^[3] de Jamaicavruchtenvampier (Artibeus jamaicensis), Ardops nichollsi, Monophyllus plethodon, Brachyphylla cavernarum, Molossus molossus, de guanovleermuis (Tadarida brasiliensis), Natalus stramineus en de grote hazenlipvleermuis (Noctilio leporinus). Ook het uitgestorven knaagdier Amblyrhiza kwam op Sint Maarten voor.

St. Maarten is omgeven met koraalrif, waar een grote variatie aan onderwaterflora en -fauna is: heel veel vissoorten waaronder verpleegsterhaaien, reuzenmanta's, adelaarsroggen, pijlstaartroggen, maar ook de zeester, de kreeft, de roze vleugelhoorn en de gekroonde keizersvis.

Er zijn ook diverse soorten schildpadden te vinden, zoals de lederschildpad, de onechte karetschildpad en de karet. Ze kunnen gezien worden in het zuidelijke en oostelijke gedeelte van het eiland.

Flora

Door het droge klimaat op Sint Maarten is de verscheidenheid aan flora beperkt. Het eiland telt desalniettemin meer dan vijfhonderd verschillende plantensoorten. In het heuvelachtige groene binnenland zijn veel palmbomen, cactussen, varens, loofbomen en dennenbomen. In het westen is meer water en dat levert een andere vegetatie op. Aan de waterkant van de Simpson Bay Lagoon zijn dat bijvoorbeeld mangroven.

Op Sint Maarten treft men fruitdragende bomen aan, leveranciers van de onder meer bananen, sinaasappelen, citroenen, citrusvruchten en mango’s. Daarnaast is er de Guavaberry die de bessen draagt waarvan likeur wordt gemaakt. Net als op de andere Caribische eilanden groeit er ook de aloë vera, erg populair voor (gezonde)voeding en cosmetica. Ook wilde salie is te vinden op het eiland. Aan de kust groeien veel katoen- en manzanillabomen (Hippomane mancinella). Aan deze laatste groeien giftige vruchten: zelfs druppels uit de boom na een regenbui leiden vaak tot hevige huidirritatie.

Daarnaast zijn er unieke plantensoorten zoals de wisselbloem (Lantana camara) (yellow and orange sage), de flamboyant (Delonix regia) en de hibiscus. De wisselbloem komt ook voor in het wapen van Sint Maarten. Omdat het eiland weinig verschil in de seizoenen kent, bloeien planten het hele jaar door.

Geboren

• Sjabbe Bouman (1915-2008), Nederlands atleet

Zie de categorie Saint Martin (island) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Wikivoyage heeft een reisgids over dit onderwerp: Sint Maarten.