Simon Marmion
Simon Marmion (Amiens, ca. 1425 - Valenciennes, 1489) is een schilder en miniaturist uit Noord-Frankrijk en wordt ook 'prins der verluchters' genoemd (verluchten of illuminare, d.i. van miniaturen voorzien). Hij huwde te Valenciennes met Jeanne de Quaroube in 1464 of 1465. Na zijn overlijden huwde zij met de Brugse schilder Jan Provoost.
Van Amiens naar Valenciennes
Hij was een zoon van Jan Marmion, die te Amiens werkzaam was van 1410 tot 1440 als schilder en beeldsnijder. Zijn broer Mille, ook schilder, kreeg o.a. opdrachten voor het stadhuis van Amiens en was in 1469 vrijmeester in Doornik. Simon werkte in Amiens tussen 1449 en 1451 in opdracht van de stad en in 1454 maakte hij voor de gerechtszaal in het stadhuis een Calvarie. In 1457 vestigde hij zich in Valenciennes, waar hij tot zijn dood werkzaam bleef. In 1463 schilderde hij er het retabel voor de kapel van de schildersgilde. In 1468 schilderde hij, naar aanleiding van het huwelijk van Karel de Stoute met Margaretha van York, een klein paneel met de Bewening van Christus.
Schilder en miniaturist
Marmion was een van de belangrijkste kunstenaars van zijn tijd, wat bevestigd wordt door de lof die hem o.a. door tijdgenoten werd toegezwaaid (o.a. Jean Lemaire de Belges en Louis de la Fontaine) en na zijn dood ook door o.a. kanunnik Jean Molinet (+1507), Lodovico Guicciardini en Johannes Molanus. Zijn schilderwerk vertoont invloed van Rogier van der Weyden. In 1467 verluchtte hij een verloren gegaan brevier voor Filips de Goede. Het werd pas in 1470 voor Karel de Stoute afgewerkt en bevatte 624 bladen, 105 miniaturen en 2500 initialen. Van zijn hand is vermoedelijk ook het zes meter brede retabel van de Sint-Bertijnsabdij, dat besteld werd door Guillaume Fillastre, die ook de opdrachtgever was van de Grandes chroniques de France (een van de grootste Bourgondische verluchte handschriften). Dit retabel is nu verdeeld over twee musea: the National Gallery in Londen en het Staatliche Museen (Preussischer Kulturbesitz) te Berlijn.
Referenties
- M. Smeyers, Vlaamse miniaturen van de 8ste tot het midden van de 16de eeuw - De middeleeuwse wereld op perkament, Davidsfonds - Leuven, 1998, blz. 338-341.
- S. Hindman, The Case of Simon Marmion. Attributions and Documents, in: Zeitschrift für Kunstgeschichte, 40, 1977, blz. 185-204.
- G. Dogaer, Flemisch Miniature Painting in the 15th and 16th centuries, 1987, Amsterdam, blz. 51-56/The Master of the St. Bertin Altarpiece/simon Marmion? (School).
- R. Grosshans, Simon Marmion. Das Retabel von Saint-Bertin zu Saint-Omer. Zur Rekonstruktion und Entstehungsgeschichte des Altars, in Jahrbuch der Berliner Museen, 33, 1991, p. 63-98 (p. 97).
