Rubroek (Frankrijk)
Gemeente in Frankrijk 
| |||
|---|---|---|---|
 | |||
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Hauts-de-France | ||
| Departement | Noorderdepartement (59) | ||
| Arrondissement | Duinkerke | ||
| Kanton | Kassel | ||
| Intercommunalité | CC du Pays de Cassel | ||
| Cultuurregio | Frans-Vlaanderen | ||
| Landstreek | Franse Westhoek | ||
| Landschap | Houtland | ||
| Coördinaten | 50° 50′ NB, 2° 21′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 14,88 km² | ||
| Inwoners (1 januari 2021) |
919[1] (62 inw./km²) | ||
| Burgemeester | Christine Devulder | ||
| Overig | |||
| Postcode | 59285 | ||
| INSEE-code | 59516 | ||
| Website | Officiële website | ||
| Detailkaart | |||
| |||
| Locatie van de gemeente in de Franse Westhoek | |||
| |||
Rubroek (Frans: Rubrouck) is een gemeente in Frans-Vlaanderen, in het Franse Noorderdepartement. Het dorpje was Vlaamssprekend tot in de twintigste eeuw.
Rubroek is vooral bekend om de Vlaamse ontdekkingsreiziger Willem van Rubroeck, die hiervandaan kwam en doordrong tot in Mongolië. De gemeente is daarom verzusterd met de Mongolische stad Bulgan, in de provincie Chovd.
Rubroek ligt in het hart van het Houtland, het binnenland van Frans-Vlaanderen. Het heeft veel woningen in de traditionele 18e en 19e-eeuwse lokale stijl bewaard (lage, bakstenen huizen, geringe diepte op het perceel, in de breedte langs de straat, rood pannendak) en cultiveert de traditie, niet enkel door zorg voor het landelijke bouwpatrimonium, maar ook door het gebruik van de oude Vlaamse dialectbenamingen voor straten en pleinen, ook al spreekt slechts een deel van de alleroudste generatie nog het West-Vlaams dialect.
In Rubroek ligt een middeleeuwse motte met vandaag een boerderij, Belhof genaamd. De Sint-Sylvesterkerk (16e en 18e eeuw) is een hallenkerk en een beschermd bouwwerk. Volgens de overlevering is het gebouw deels gebouwd met stenen van de afgebroken kathedraal van Terwaan.
Geschiedenis
Rubroek wordt voor het eerst vermeld in 1104 en kende vanaf de 12e eeuw verschillende heerlijkheden. De historische kern van het dorp was een kasteel (waarvan de motte bewaard is), vlakbij een kerk.
Het dorp beleefde zijn grootste bloeiperiode in de 16e eeuw en had toen een rederijkerskamer: Het Sacrament met het devies "Alleven groene".
In de 19e eeuw leed het sterk onder landvlucht: in 1845 had Rubroek nog 1580 inwoners, in 1975 echter nog slechts 680. De laatste decennia is er echter weer een lichte toename.
Museum
Maison Guillaume de Rubrouck, Route de Broxeele, Rubrouck: met een tentoonstelling over de ontdekkingsreiziger en de cultuur van Mongolië.
· 
· 
- ↑ Populations légales 2021.
