Reolus van Reims: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k afbeelding toegevoegd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via iOS-app
kGeen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via iOS-app
Regel 9: Regel 9:
Hij nam in 689 deel aan het [[concilie van Rouen]] onder leiding van Sint-[[Ansbert van Rouen]]. Hij stierf in [[698]] en werd later [[heiligverklaring|heilig verklaard]]. Zijn [[relikwie]]ën bevinden zich in [[Orbais]].
Hij nam in 689 deel aan het [[concilie van Rouen]] onder leiding van Sint-[[Ansbert van Rouen]]. Hij stierf in [[698]] en werd later [[heiligverklaring|heilig verklaard]]. Zijn [[relikwie]]ën bevinden zich in [[Orbais]].


Hij werd opgevolgd als bisschop van Rouen door [[Rigobert van Reims]].
Hij werd opgevolgd als bisschop van Rouen door [[Rigobert van Reims]], die door Pepijn was aangesteld.<ref>''Vita Rigoberti episcopi Remensis'' 5-6 (= ''MGH SS rer. Merov.'' VII, pp. [https://www.dmgh.de/mgh_ss_rer_merov_7/#page/56/mode/1up 56]).</ref>


[[Bestand:Eglise_Saint-Réol_d'Ambonnay.jpg|miniatuur|Kerk van St. Réol in Ambonnay.]]
[[Bestand:Eglise_Saint-Réol_d'Ambonnay.jpg|miniatuur|Kerk van St. Réol in Ambonnay.]]

Versie van 27 dec 2023 14:09

Reolus van Reims (ook Rieul, Réol, Regulus, Rigulus; - 698) was bisschop van Reims van 672 of 673 tot minstens 689. Hij steunde de Frankische hofmeier Ebroin.

Reolus kwam uit een Frankische adellijke familie en trouwde met een dochter van de Merovingische koning Childerik II, met wie hij meerdere kinderen kreeg.[1] Na de dood van zijn vrouw trad hij in 662 toe tot het benedictijnenklooster van Hautvillers, maar ging later naar de abdij van Rebais (Rebascum) in het bisdom Meaux.[2] In 672 of 673 werd hij de opvolger van zijn familielid, Sint-Nivard van Reims, de zesentwintigste bisschop van Reims.[3]

Na hun nederlaag in de slag bij Lucofao eind 679 of begin 680, ontvluchtten de Austrasische hertogen Martin van Laon en Pepijn van Herstal het slagveld. Martin trok naar Laon. Bisschop Reolus en een zekere Agilbert lokten hem naar Ecry onder het voorwendsel van onderhandelingen met koning Theuderik III, waarbij ze valse geloftes aflegden zwerend op relikwiedozen waarvan Martin niet wist dat deze leeg waren. Hij vertrouwde hen daarom en Martin ging naar Ecry, waar hij en zijn aanhangers werden vermoord.[4]

Hij stichtte rond 680 hoe abdij van Orbais (Dorbacense monasterium), nabij Épernay in de Champagne in Noord-Frankrijk, waarvoor hij monniken uit Rebais riep.[2]

Hij nam in 689 deel aan het concilie van Rouen onder leiding van Sint-Ansbert van Rouen. Hij stierf in 698 en werd later heilig verklaard. Zijn relikwieën bevinden zich in Orbais.

Hij werd opgevolgd als bisschop van Rouen door Rigobert van Reims, die door Pepijn was aangesteld.[5]

Kerk van St. Réol in Ambonnay.

De kerk van St-Réol in Ambonnay in het departement Marne is aan hem gewijd.

Noten

  1. Flodoard, Historia Remensis Ecclesiae II 10 (= M. Stratmann (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, XXXVI, Hanover, 1998, pp. 155-156). Vgl. Vita Nivardi episcopi Remensis 1, 10 (= MGH SS rer. Merov. V, pp. 160, 168).
  2. a b Flodoard, Historia Remensis Ecclesiae II 7, 10 (= M. Stratmann (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, XXXVI, Hanover, 1998, p. 155).
  3. Flodoard, Historia Remensis Ecclesiae II 7, 10 (= M. Stratmann (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, XXXVI, Hanover, 1998, pp. 150, 154-156). Vgl. Vita Nivardi episcopi Remensis 1, 10 (= MGH SS rer. Merov. V, pp. 160, 168).
  4. Liber historiae Francorum 46 (= B. Krusch (ed.), Monumenta Germaniae Historica Scriptores rerum Merovingicarum, II, Hannover, 1888, p. 320), vgl. Continuator Fredegarii Scholastici, Continuationes Chronicarum Fredegarii I 3 (= Idem, p. 170). I.N. Wood, The Merovingian Kingdoms, 450-751, New York, 1994, p. 234.
  5. Vita Rigoberti episcopi Remensis 5-6 (= MGH SS rer. Merov. VII, pp. 56).

Referentie