Rabin Gangadin: verschil tussen versies
→Conflict met criticus: Met URL van eerdere bron was trouwens niets mis. |
|||
| Regel 42: | Regel 42: | ||
Gangadin spande een proces aan tegen [[Michiel van Kempen]] vanwege een beschrijving in Van Kempens boek ''Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur''. In dat boek wordt Gangadin van [[plagiaat]] beschuldigd: hij zou zowel uit het werk van [[Jeroen Brouwers]] als de literatuurcriticus [[Wim Rutgers]] grote passages hebben overgenomen.{{Bron?|De relatie tussen de beschuldiging van plagiaat en de rechtszaak is dubieus. In de arresten van het Hof 's-Hertogenbosch wordt hierover niet gerept.|2014|07|31}} Gangadin betwist deze beschuldiging. |
Gangadin spande een proces aan tegen [[Michiel van Kempen]] vanwege een beschrijving in Van Kempens boek ''Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur''. In dat boek wordt Gangadin van [[plagiaat]] beschuldigd: hij zou zowel uit het werk van [[Jeroen Brouwers]] als de literatuurcriticus [[Wim Rutgers]] grote passages hebben overgenomen.{{Bron?|De relatie tussen de beschuldiging van plagiaat en de rechtszaak is dubieus. In de arresten van het Hof 's-Hertogenbosch wordt hierover niet gerept.|2014|07|31}} Gangadin betwist deze beschuldiging. |
||
Gangadin verloor de rechtzaak en kreeg bovendien een verbod om |
Gangadin verloor de rechtzaak en kreeg bovendien een verbod om schadelijke uitlatingen te doen over Van Kempen en daarnaast moest hij ook binnen 14 dagen al zijn lasterlijke uitspraken van het internet verwijderen.<ref>[http://www.parbode.com/parbode-home/parbode-rubrieken/item/3133-suriname-kort-juni-2011 "Recht zegeviert in voordeel Michiel van Kempen", Parbode]</ref> Gangadin ging in hoger beroep bij het Gerechtshof in Den Bosch, dat zich in de uitspraak van 13 augustus 2013 op formele gronden evenwel beperkte tot de bevestiging dat Van Kempen zijn twijfel over de academische titels van Gangadin mocht uiten.<ref>[http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHSHE:2013:3729 Uitspraak in hoger beroep], 13 augustus 2013</ref> |
||
==Bibliografie== |
==Bibliografie== |
||
Versie van 1 aug 2014 12:23
| Rabin Gangadin | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Rabin Gangadin
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 19 augustus 1956 | |||
| Geboorteplaats | Paramaribo | |||
| Land |  Suriname
| |||
| Beroep | dichter, schrijver | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1981-heden | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Rabin Gangadin (Paramaribo, 19 augustus 1956) is een Surinaams dichter en prozaschrijver van Hindoestaanse afkomst[1]. Zijn werk is deel van de Surinaamse literatuur.
Carrière
In 1974 kwam hij naar Nederland voor een ingenieursopleiding[1].
In 1981 debuteerde Gangadin met proza en poëzie in Avenue Literair en met acht gedichten in De Gids.
In 1983 richtte hij de stichting Multi Literair & Polemisch Centrum op, dat een aantal literaire manifestaties organiseerde[1].
De jaren erna publiceerde hij creatief werk in verschillende literaire tijdschriften, en publiceert hij columns[2]. Deze columns worden gekenmerkt door een directe stijl, op het randje van scheldpartijen[3].
Als laatste verschenen er literaire kritieken van zijn hand in Nederlandse media. Zijn recensies smeedde hij aaneen tot De Surinaamse literatuur (1986).
Gangadins poëzie werd gematigd positief onthaald[1]. Het is direct, grillig, zonder herkenbare Surinaamse elementen[1]. Hard, benig en rechtstreeks, volgens Elseviers Weekblad waar hij recensent werd.[4] Zijn proza durft uitmonden in scheldpartijen en werd sterk negatief ontvangen[1].
Conflict met criticus
Gangadin spande een proces aan tegen Michiel van Kempen vanwege een beschrijving in Van Kempens boek Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur. In dat boek wordt Gangadin van plagiaat beschuldigd: hij zou zowel uit het werk van Jeroen Brouwers als de literatuurcriticus Wim Rutgers grote passages hebben overgenomen.[bron?] Gangadin betwist deze beschuldiging.
Gangadin verloor de rechtzaak en kreeg bovendien een verbod om schadelijke uitlatingen te doen over Van Kempen en daarnaast moest hij ook binnen 14 dagen al zijn lasterlijke uitspraken van het internet verwijderen.[5] Gangadin ging in hoger beroep bij het Gerechtshof in Den Bosch, dat zich in de uitspraak van 13 augustus 2013 op formele gronden evenwel beperkte tot de bevestiging dat Van Kempen zijn twijfel over de academische titels van Gangadin mocht uiten.[6]
Bibliografie
- Desaveu (1980), debuutbundel, werd met vijf nieuwe gedichten heruitgegeven als Een zeldzame kamer (1982).
- Tussen letter en geest (1984),
- Landgenoten (1986),
- De Surinaamse literatuur (1986),
- Striptease zonder muziek (1987),
Bronnen en literatuur
- Michiel van Kempen, 'Rabin Gangadin'. In: Kritisch Lexicon van de Moderne Nederlandstalige Literatuur, no. 61, mei 1996, 13 pp. (biografie, beschouwing, primaire en secundaire literatuur)
- Michiel van Kempen, Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur. Breda: De Geus, 2003, deel II, pp. 1113-1116, 1210.
- ↑ a b c d e f Gangadin in de Digitale Bibliotheek Nederlandse Letteren
- ↑ Suriname Network Online: columns van Rabin Gangadin
- ↑ 'Kotsen op de landgenoten' (Michiel van Kempen)
- ↑ Joris van Casteren, "Wie schrijft die blijft: Rabin Gangadin. 'Ik ben steeds verramsjt'", De Groene Amsterdammer, 22 maart 2000
- ↑ "Recht zegeviert in voordeel Michiel van Kempen", Parbode
- ↑ Uitspraak in hoger beroep, 13 augustus 2013
