Procyon (geslacht): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 20: | Regel 20: | ||
== Voedsel == |
== Voedsel == |
||
Wasberen eten bijna alles, van [[Vissen (dieren)|vissen]], [[kikkers]], [[insecten]] en kleine [[zoogdieren]] tot |
Wasberen eten bijna alles, van [[Vissen (dieren)|vissen]], [[kikkers]], [[insecten]] en kleine [[zoogdieren]] tot [[vruchten]] en groenten. Ze hebben zich zo goed aangepast aan de mens dat ze vaak etensresten weghalen uit vuilnisbakken. |
||
== Soorten == |
== Soorten == |
Versie van 18 jan 2021 15:47
Procyon (geslacht) | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gewone wasbeer (Procyon lotor) | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Geslacht | |||||||||||
Procyon Storr, 1780 | |||||||||||
Typesoort | |||||||||||
Procyon lotor (Linnaeus, 1758) | |||||||||||
Geluid van een wasbeer | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Procyon (geslacht) op Wikispecies | |||||||||||
|
Wasberen (Procyon) zijn een geslacht van de roofdieren (Carnivora) uit de familie kleine beren (Procyonidae). Ze komen voor in grote delen van Amerika en Noord-Europa. De bekendste soort wasbeer is de gewone wasbeer (Procyon lotor).
Kenmerken
Wasberen zijn te herkennen aan hun zwarte masker en geringde staart.
Voedsel
Wasberen eten bijna alles, van vissen, kikkers, insecten en kleine zoogdieren tot vruchten en groenten. Ze hebben zich zo goed aangepast aan de mens dat ze vaak etensresten weghalen uit vuilnisbakken.
Soorten
Het geslacht bevat drie soorten:
- Cozumelwasbeer (Procyon pygmaeus)
- Gewone wasbeer (Procyon lotor)
- Krabbenetende wasbeer (Procyon cancrivorus)
Enkele andere soorten, namelijk Procyon gloveraleni, Procyon maynardi, Procyon minor en Procyon insularis, worden nu als ondersoorten of synoniemen van de gewone wasbeer (Procyon lotor) beschouwd.
Literatuur
- Helgen, K.M. & Wilson, D.E. 2003. Taxonomic status and conservation relevance of the raccoons (Procyon spp.) of the West Indies. Journal of Zoology (London) 259:69-76.
- Helgen, K.M. & Wilson, D.E. 2005. A systematic and zoogeographic overview of the raccoons of Mexico and Central America. Pp. 219-234 in Sanchez-Cordero, V. & Medellin, R.A. (eds.). Contribuciones Mastozoologicas: en Homenaje a Bernardo Villa. Mexico City: Instituto de Biologia e Instituto de Ecologia, UNAM.