Piombi: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robert Prummel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
spelling, opmaak
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Campanile View IMG 4226.JPG|right|200px|thumb|De loden daken van het Dogenpaleis]]
De '''piombi''' is de naam van de kerkers onder het dak van het [[dogenpaleis]] in [[Venetië]]. De naam is afgeleid van De naam is afgeleid van "piombo", Italiaans voor [[lood]]. Een verwijzing naar de zware loden platen op het dak. In de zomer was de gevangenis onleefbaar heet, in de winter was het er steenkoud.
De '''piombi''' is de naam van de kerkers onder het dak van het [[dogenpaleis]] in [[Venetië]]. De naam is afgeleid van De naam is afgeleid van "piombo", Italiaans voor [[lood]]. Een verwijzing naar de zware loden platen op het dak. In de zomer was de gevangenis onleefbaar heet, in de winter was het er steenkoud.
[[File:Campanile View IMG 4226.JPG|right|200px|thumb|De loden daken van het Dogenpaleis]]
De piombi zijn beroemd en berucht geworden als staatsgevangenis van de Serenissima [[Republiek Venetië]]. De gevangenen kregen niet te horen waarom ze waren gearresteerd, of ze al waren veroordeeld en hoe lang hun straf zou duren. De logica was dat "een onschuldig man extra werd gestraft door de wetenschap onschuldig te zijn veroordeeld en een schuldig man zelf wel kon bepalen welke straf hij verdiende"<ref>[[Giacomo Casanova]], "Histoire de fuite des ploms de Venise"</ref>. Behalve 7 cellen, de "camerotti", waren er in de piombi ook verhoorkamers, [[Marteling|martelkamers]] en executiekamers met [[garotte]] en [[strop]]. De gevangenen, meestal intellectuelen en aanzielijke burgers, konden maaltijden van buiten laten komen of de cipiers voor zich laten koken. De piombi werden voor die tijd goed schoon gehouden en er was geneeskundige verzzorging beschikbaar. De gevangenen in de piombi ontvingen hiervoor een kleine toelage. In heel Europa golden de Venetiaanse justitie, de [[Inquisitie]] van de Venetiaanse Republiek, de piombi en de pozzi als een voorbeeld van staatsterreur en onrecht. [[Napoleon]] maakte met het opheffen van de Republiek ook een einde aan het ook door hem verfoeide justitiële systeem van Venetië.


De piombi zijn beroemd en berucht geworden als staatsgevangenis van de Serenissima [[Republiek Venetië]]. De gevangenen kregen niet te horen waarom ze waren gearresteerd, of ze al waren veroordeeld en hoe lang hun straf zou duren. De logica was dat "een onschuldig man extra werd gestraft door de wetenschap onschuldig te zijn veroordeeld en een schuldig man zelf wel kon bepalen welke straf hij verdiende"<ref>[[Giacomo Casanova]], "Histoire de fuite des ploms de Venise"</ref>. Behalve 7 cellen, de "camerotti", waren er in de piombi ook verhoorkamers, [[Marteling|martelkamers]] en executiekamers met [[garotte]] en [[strop]]. De gevangenen, meestal intellectuelen en aanzienlijke burgers, konden maaltijden van buiten laten komen of de cipiers voor zich laten koken. De piombi werden voor die tijd goed schoon gehouden en er was geneeskundige verzorging beschikbaar. De gevangenen in de piombi ontvingen hiervoor een kleine toelage. In heel Europa golden de Venetiaanse justitie, de [[Inquisitie]] van de Venetiaanse Republiek, de piombi en de pozzi als een voorbeeld van staatsterreur en onrecht. [[Napoleon]] maakte met het opheffen van de Republiek ook een einde aan het ook door hem verfoeide justitiële systeem van Venetië.


Slechts twee gevangenen wisten in de loop der eeuwen uit de piombi te ontsnappen. [[Giacomo Casanova]] en de door hem meegetroonde ontaarde priester [[Marino Balbi]]. Dat gebeurde op 31 oktober 1756. Casanova werd wereldberoemd met zijn voordrachten over de ontsnapping en zijn later gepubliceerde relaas, de "Histoire de ma fuite des prisons de la République de Venise qu’on appelle les Plombs". Andere gevangenen waren [[Giordano Bruno]] , [[Silvio Pellico]] , [[Daniele Manin]] en [[Nicholas Tommaseo]].
Slechts twee gevangenen wisten in de loop der eeuwen uit de piombi te ontsnappen. [[Giacomo Casanova]] en de door hem meegetroonde ontaarde priester [[Marino Balbi]]. Dat gebeurde op 31 oktober 1756. Casanova werd wereldberoemd met zijn voordrachten over de ontsnapping en zijn later gepubliceerde relaas, de "Histoire de ma fuite des prisons de la République de Venise qu’on appelle les Plombs". Andere gevangenen waren [[Giordano Bruno]] , [[Silvio Pellico]] , [[Daniele Manin]] en [[Nicholas Tommaseo]].


Behalve de in 1610 ingerichtte piombi onder het dak waren er naast het Dogenpaleis ook vochtige cellen in de kelders. Deze "pozzi" of putten werden met de "[[Brug der zuchten]]" bereikt. Men overleefde een verblijf in deze cellen niet lang. Tegenwoordig kunnen de piombi door kleine groepen in de "Itenari Segretti", de "geheime" bezichtiging worden bezocht<ref>Zie [http://www.museiciviciveneziani.it/frame.asp?pid=329&z=2&tit=Layout%20and%20Collections] ook voor tekeningen van de Casanova en Balbi gekozen route.</ref>. Aan deze bezichtigingen wordt weinig ruchtbaarheid gegeven. Men moet van tevoren reserveren.
Behalve de in 1610 ingerichte piombi onder het dak waren er naast het Dogenpaleis ook vochtige cellen in de kelders. Deze "pozzi" of putten werden met de "[[Brug der zuchten]]" bereikt. Men overleefde een verblijf in deze cellen niet lang. Tegenwoordig kunnen de piombi door kleine groepen in de "Itenari Segretti", de "geheime" bezichtiging worden bezocht<ref>Zie [http://www.museiciviciveneziani.it/frame.asp?pid=329&z=2&tit=Layout%20and%20Collections] ook voor tekeningen van de Casanova en Balbi gekozen route.</ref>. Aan deze bezichtigingen wordt weinig ruchtbaarheid gegeven. Men moet van tevoren reserveren.


==Externe link==
==Externe link==

Versie van 23 feb 2011 09:34

De loden daken van het Dogenpaleis

De piombi is de naam van de kerkers onder het dak van het dogenpaleis in Venetië. De naam is afgeleid van De naam is afgeleid van "piombo", Italiaans voor lood. Een verwijzing naar de zware loden platen op het dak. In de zomer was de gevangenis onleefbaar heet, in de winter was het er steenkoud.

De piombi zijn beroemd en berucht geworden als staatsgevangenis van de Serenissima Republiek Venetië. De gevangenen kregen niet te horen waarom ze waren gearresteerd, of ze al waren veroordeeld en hoe lang hun straf zou duren. De logica was dat "een onschuldig man extra werd gestraft door de wetenschap onschuldig te zijn veroordeeld en een schuldig man zelf wel kon bepalen welke straf hij verdiende"[1]. Behalve 7 cellen, de "camerotti", waren er in de piombi ook verhoorkamers, martelkamers en executiekamers met garotte en strop. De gevangenen, meestal intellectuelen en aanzienlijke burgers, konden maaltijden van buiten laten komen of de cipiers voor zich laten koken. De piombi werden voor die tijd goed schoon gehouden en er was geneeskundige verzorging beschikbaar. De gevangenen in de piombi ontvingen hiervoor een kleine toelage. In heel Europa golden de Venetiaanse justitie, de Inquisitie van de Venetiaanse Republiek, de piombi en de pozzi als een voorbeeld van staatsterreur en onrecht. Napoleon maakte met het opheffen van de Republiek ook een einde aan het ook door hem verfoeide justitiële systeem van Venetië.

Slechts twee gevangenen wisten in de loop der eeuwen uit de piombi te ontsnappen. Giacomo Casanova en de door hem meegetroonde ontaarde priester Marino Balbi. Dat gebeurde op 31 oktober 1756. Casanova werd wereldberoemd met zijn voordrachten over de ontsnapping en zijn later gepubliceerde relaas, de "Histoire de ma fuite des prisons de la République de Venise qu’on appelle les Plombs". Andere gevangenen waren Giordano Bruno , Silvio Pellico , Daniele Manin en Nicholas Tommaseo.

Behalve de in 1610 ingerichte piombi onder het dak waren er naast het Dogenpaleis ook vochtige cellen in de kelders. Deze "pozzi" of putten werden met de "Brug der zuchten" bereikt. Men overleefde een verblijf in deze cellen niet lang. Tegenwoordig kunnen de piombi door kleine groepen in de "Itenari Segretti", de "geheime" bezichtiging worden bezocht[2]. Aan deze bezichtigingen wordt weinig ruchtbaarheid gegeven. Men moet van tevoren reserveren.

Externe link

  • Afbeelding op [2]
  • Afbeelding op [3]
  • Afbeeldingen op [4]
  1. Giacomo Casanova, "Histoire de fuite des ploms de Venise"
  2. Zie [1] ook voor tekeningen van de Casanova en Balbi gekozen route.