Piombi: verschil tussen versies

De piombi is de naam van de kerkers onder het dak van het dogenpaleis in Venetië. De naam is afgeleid van De naam is afgeleid van "piombo", Italiaans voor lood. Een verwijzing naar de zware loden platen op het dak. In de zomer was de gevangenis onleefbaar heet, in de winter was het er steenkoud.

De piombi zijn beroemd en berucht geworden als staatsgevangenis van de Serenissima Republiek Venetië. De gevangenen kregen niet te horen waarom ze waren gearresteerd, of ze al waren veroordeeld en hoe lang hun straf zou duren. De logica was dat "een onschuldig man extra werd gestraft door de wetenschap onschuldig te zijn veroordeeld en een schuldig man zelf wel kon bepalen welke straf hij verdiende"^[1]. Behalve cellen waren er in de piombi ook verhoorkamers, martelkamers en executiekamers met garotte en strop. De gevangenen konden maaltijden van buiten laten komen of de cipiers voor zich laten koken. Zij ontvingen hiervoor een kleine toelage. In heel Europa golden de Venetiaanse justitie, de Inquisitie van de Venetiaanse Republiek en de piombi als een voorbeeld van staatsterreur en onrecht. Napoleon maakte met het opheffen van de Republiek ook een einde aan het ook door hem verfoeide justitiële systeem van Venetië.

Slechts twee gevangenen wisten in de loop der eeuwen uit de piombi te ontsnappen. Giacomo Casanova en een door hem meegetroonde priester. Casanova werd wereldberoemd met zijn voordrachten over de ontsnapping en zijn later gepubliceerde relaas, de "Histoire de fuite des ploms de Venise". Andere gevangenen waren Giordano Bruno , Silvio Pellico , Daniele Manin en Nicholas Tommaseo.

Behalve de piombi onder het dak waren er naast het Dogenpaleis ook vochtige cellen in de kelders. Deze werden met de "Brug der zuchten" bereikt. Tegenwoordig kunnen de piombi door kleine groepen in de "Itenario segretto", de "geheime" bezichtiging worden bezocht. Aan deze bezichtigingen wordt weinig ruchtbaarheid gegeven. Men moet van tevoren reserveren.