Nederland Bekent Kleur: verschil tussen versies

Nederland Bekent Kleur is een landelijke antiracistische organisatie die in 1992 is opgericht door leden van de Internationale Socialisten.

Ontstaan

Begin 1992 was er met name in buurland Duitsland een sterke toename van geweld tegen migranten. Ook in Nederland werd onder meer op een moskee in Amersfoort een aanslag gepleegd met een brandbom. Als reactie hierop werd de eerste "Nederland Bekent Kleur demonstratie" georganiseerd op het Museumplein in Amsterdam. Dit gebeurde op 21 maart, de VN-dag tegen racisme. De demonstratie werd gesteund door 300 maatschappelijke organisaties en er namen 80.000 mensen aan deel waaronder toenmalig minister-president Ruud Lubbers en FNV-vicevoorzitter Karin Adelmund. De organisatie werd in 1992 opgericht door onder meer de migranten-voormannen Abdou Menebhi en Brieuc-Yves Cadat (aka Mellouki) en toenmalig studentenleider René Danen.

Ook in de jaren daarna werd jaarlijks door "Nederland Bekent Kleur" een grote demonstratie georganiseerd rond 21 maart, onder meer in Den Haag en Amsterdam-Zuidoost. Vanaf 1996 werd jaarlijks rond die dag de "Beurs van Kleurrijk Nederland" in de Beurs van Berlage georganiseerd. Deze manifestatie was bedoeld om de antiracismebeweging te versterken.

De stichting Nederland Bekent Kleur ontwikkelde ook het Paspoort tegen Racisme. Het eerste exemplaar werd op 7 december 1994 in Amsterdam door de Franse presidentsvrouw Danielle Mitterand aangeboden aan toenmalig vicepremier Wim Kok.

Kristallnacht

Nederland Bekent Kleur introduceerde in 1992 de herdenking van de Kristallnacht in Nederland. Deze nazi-pogrom van 9 op 10 november 1938 werd in andere Europese landen al jaarlijks herdacht, maar in Nederland nog niet. De eerste herdenking vond plaats op het Waterlooplein in Amsterdam op 9 november 1992 en werd medegeorganiseerd door een aantal jongerenorganisaties. Vanaf 1993 vond de herdenking ook in andere steden in Nederland plaats, de landelijke coördinatie van de Kristallnachtherdenking was in handen van Nederland Bekent Kleur. Tijdens de Kristallnachtherdenking wil NBK een link leggen tussen het verleden en het heden. In 2000 zorgde voorzitter A. Menebhi van de Stedelijke Marokkaanse Raad Amsterdam tijdens de Kristallnachtherdenking voor opschudding door in zijn toespraak te stellen dat Israël de rechten van Palestijnen schendt. Op de herdenking in 2008 werd gesproken door Ed van Thijn, Mohammed Rabbae en NBK voorzitter René Danen. De bijeenkomst werd bijgewoond door ca. 100 mensen. In speeches werd een lijn getrokken van de Kristallnacht naar hedendaags discriminatie zoals antisemitisme door sommige Marokkaanse jongeren en de stigmatisering van moslims in Nederland o.a. in het Nederlandse parlement en in de media. ^[1].

Tegen racisme en voor vluchtelingen

De stichting was ook actief rond de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Met steun van bekende Nederlanders waaronder actrice Gerda Havertong werd actie gevoerd tegen de deelname van racistische partijen zoals de Centrumdemocraten aan de verkiezingen. Dit gebeurde met de oproep "Kies Kleurig" die aan de kiezers werd gedaan.

Vanaf 1998 is Nederland Bekent Kleur zich met name gaan richten op activiteiten en informatie voor scholieren en acties ten bate van de zogeheten witte illegalen. De stichting steunde de acties van Witte Illegalen in Amsterdam die in 2002 tot legalisering van een groep van 2000 Witte Illegalen leidde. Ook pleitte Nederland Bekent Kleur voor een generaal pardon voor de groep van 26.000 uitgeprocedeerde asielzoekers. De stichting ondersteunde in april 2004 onder meer de demonstratie van het platform Keer het Tij die opriep tot een generaal pardon voor deze groep vluchtelingen. In 2005 organiseerde Nederland Bekent Kleur de actie 'Vluchtalarm' die samenviel met het luchtalarm op de eerste maandag van de maand.

Tegen Geert Wilders

Op 21 maart 2007 - de VN-dag tegen racisme - tegen racisme organiseerde "Nederland Bekent Kleur" in samenwerking met de Internationale Socialisten en Samen tegen Racisme een debat op de Universiteit van Amsterdam met de titel "Wat is het antwoord op Geert Wilders". De Partij voor de Vrijheid stelde Kamervragen hierover waarin werd aangedrongen op een verbod van deze bijeenkomst wegens beschuldigingen van racisme aan het adres van Wilders.^[2] De bijeenkomst, waar onder meer Ed van Thijn en Mohammed Rabbae op het programma stonden als sprekers, ging wel door en trok 500 deelnemers. Op 22 maart 2007 volgde een betoging op de Dam in Amsterdam.

Op 2 december 2007 verklaarde René Danen van Nederland Bekent Kleur dat zijn organisatie de oproep van oud CNV-voorman Doekle Terpstra om de 'verWildering' van Nederland tegen te gaan zal steunen. Met die term worden de volgens Terpstra de vermeende intolerante standpunten van Geert Wilders en zijn Partij voor de Vrijheid (PVV) bedoeld.

Op 22 maart 2008 werd er op initiatief van Nederland Bekent Kleur op de Amsterdamse Dam een manifestatie "tegen racisme en voor solidariteit" gehouden, waarbij ook geageerd werd tegen vermeende "discriminerende standpunten" van Wilders en de PVV. Volgens de voorzitter van Nederland Bekent Kleur was de demonstratie niet alleen tegen Geert Wilders gericht, maar ook tegen intolerantie en racisme in Nederland in het algemeen. Oud-ministers Hans Dijkstal (VVD) en Hedy d'Ancona (PvdA) behoorden tot de sprekers op de Dam, evenals voormalig kamerlid Mohammed Rabbae. Ruim vijftig bekende Nederlanders, onder wie Youp van 't Hek, Ed van Thijn, Ed Nijpels en Foppe de Haan steunden de manifestatie. De bijeenkomst werd bezocht door 1300 (schatting van de politie) tot 5000 (schatting organisatie) betogers.^[3]

NBK deed in het voorjaar van 2008 aangifte tegen 78 uitspraken van de PVV, het Openbaar Ministerie nam de aanklacht in juli 2008 in behandeling.

Op 21 januari 2009 besliste het Gerechtshof te Amsterdam dat Wilders strafrechtelijk diende te worden vervolgd wegens discriminatie. Dit was de uitkomst van de art.12 Sv-procedure, die was ingesteld tegen het eerder besluit van het Openbaar Ministerie de PVV-leider niet te vervolgen. Nederland Bekent Kleur en enkele andere aangevers spanden de art. 12 Sv-procedure aan die zou leiden tot het besluit van het hof ^[4].

Externe link

• Nederland Bekent Kleur