Multi-purpose vehicle: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
nadrukteken
Regel 11: Regel 11:
Bekende hedendaagse MPV's zijn [[Chrysler Voyager]]; [[Ford Galaxy]]; [[Opel Meriva]]; [[Opel Zafira]]; [[Renault Scénic]]; [[Toyota Corolla Verso]]; [[Volkswagen Touran]]; [[Peugeot 5008]].
Bekende hedendaagse MPV's zijn [[Chrysler Voyager]]; [[Ford Galaxy]]; [[Opel Meriva]]; [[Opel Zafira]]; [[Renault Scénic]]; [[Toyota Corolla Verso]]; [[Volkswagen Touran]]; [[Peugeot 5008]].


Niet alle MPV's kunnen zeven passagiers meenemen: zo komt de standaarduitvoering van de Renault Scénic niet verder dan 5 personen (de versie met lange wielbasis komt in totaal tot 7 personen). Er bestaan ook mini-MPV's: zo ziet Renault de door haar geleverde [[Renault Modus|Modus]] (een model dat op zijn best een kleine middenklasser is) eveneens als MPV. Een en ander laat zien dat de term momenteel vooral verworden is tot marketingwoord; immers, zijn niet àlle auto's voor meerdere toepassingen geschikt?<BR>
Niet alle MPV's kunnen zeven passagiers meenemen: zo komt de standaarduitvoering van de Renault Scénic niet verder dan 5 personen (de versie met lange wielbasis komt in totaal tot 7 personen). Er bestaan ook mini-MPV's: zo ziet Renault de door haar geleverde [[Renault Modus|Modus]] (een model dat op zijn best een kleine middenklasser is) eveneens als MPV. Een en ander laat zien dat de term momenteel vooral verworden is tot marketingwoord; immers, zijn niet álle auto's voor meerdere toepassingen geschikt?<BR>


==Zie ook==
==Zie ook==

Versie van 15 aug 2010 23:45

Wereldwijd de eerste MPV: de Chrysler Voyager
Bestand:Bluerenaultespace.JPG
De eerste Europese monovolume op de markt: de Renault Espace
Opel Zafira

Een multiple purpose vehicle (MPV) (Nederlands: voertuig dat voor meerdere toepassingen is geschikt) of monovolume is een auto waarmee maximaal zeven personen vervoerd kunnen worden (exclusief de bestuurder zelf), vaak gebouwd op de bodemplaat van een personenauto. In Noord-Amerika worden vergelijkbare voertuigen doorgaans op een bestelwagen gebaseerd. Zij worden Minivan genoemd; in Engeland spreekt men van een People carrier. Een ander kenmerk van een MPV is dat hij geen aparte bagageruimte kent. De gehele binnenruimte vormt één grote ruimte. In de Franstalige wereld wordt om die reden wel gesproken van Monovolume of Monospace.

De bestuurder kan volstaan met een rijbewijs voor personenauto's. (Voertuigen voor het vervoeren van meer dan acht personen worden beschouwd als autobus. Hiervoor is wél een apart rijbewijs noodzakelijk.)

De Renault Espace uit 1984 wordt door velen gezien als de eerste Europese MPV. Deze werd vlak na de Chrysler Voyager gelanceerd die wordt gezien als de eerste MPV ter wereld, hoewel de Mitsubishi Space Wagon uit 1983 ook als MPV kan worden beschouwd. Het Europese MPV-concept is in feite al ouder: reeds in 1956 bracht Fiat de Fiat 600 Multipla uit die zes zitplaatsen bood in drie rijen van twee. De Fiat 600 Multipla was gebaseerd op een Fiat 600. Hij bleef tot 1965 in productie. Ook de personenbus-uitvoering van de Volkswagen Transporter (1950) kan worden gezien als een vroege MPV, in de zin dat ook hiervan de banken verwijderd konden worden.

Bekende hedendaagse MPV's zijn Chrysler Voyager; Ford Galaxy; Opel Meriva; Opel Zafira; Renault Scénic; Toyota Corolla Verso; Volkswagen Touran; Peugeot 5008.

Niet alle MPV's kunnen zeven passagiers meenemen: zo komt de standaarduitvoering van de Renault Scénic niet verder dan 5 personen (de versie met lange wielbasis komt in totaal tot 7 personen). Er bestaan ook mini-MPV's: zo ziet Renault de door haar geleverde Modus (een model dat op zijn best een kleine middenklasser is) eveneens als MPV. Een en ander laat zien dat de term momenteel vooral verworden is tot marketingwoord; immers, zijn niet álle auto's voor meerdere toepassingen geschikt?

Zie ook