Meridiaan (Chinese geneeskunde): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kwiki (overleg | bijdragen)
Zie overlegpagina
Regel 16: Regel 16:


De relatie tussen de acupunctuurpunten van de meridianen en delen van het lichaam is onderwerp van discussies.
De relatie tussen de acupunctuurpunten van de meridianen en delen van het lichaam is onderwerp van discussies.

==Elektrische meting==
De acupunctuurpunten kunnen electrisch gemeten worden. Ze hebben een lagere ohmse weerstand net onder het epitheelweefsel. Omdat de acupuntuurpunten klein zijn moeten de electrodes ook klein zijn. Een dunne metalen buis met daarin een geisoleerde metalen stift kan bijvoorbeeld als meetelectrodepaar dienen. Het is raadzaam om met de electrode tijdens het zoeken een redelijke maar constante druk op de huid uit te oefenen om het acupunctuurpunt te vinden. Eventueel iets te schrapen als er een te dikke isolerende laag aanwezig is. Er is echter een onderzoek dat stelt, dat die gemeten acupunctuurpunten ontstaan door de meting zelf.

Een mogelijke verklaring voor de lagere ohmse weerstand van de meredianen ligt in de hoeveelheid lichaamsvocht per volumeeenheid weefsel. Een hypothese is dat de meredianen (die niet wetenschappelijk zijn gemeten) functioneren als "kanalen" van iets minder dicht "geweven" weefsel. Daardoor kunnen meer of minder geleidende banen bestaan van begrensde vloeistof kanalen. Door de opgeloste electrolieten zijn de meredianen elektrisch geleidend.


==Externe link==
==Externe link==

Versie van 26 feb 2010 14:06

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Acupunctuurkaart uit de Ming-dynastie

Het begrip meridiaan is een begrip in de traditionele Chinese geneeskunde en vindt zijn toepassing in acupunctuur en acupressuur.

De Chinese term voor het meridiaanstelsel is 'Jing Luo' (vrij vertaald als: netwerk van vaten of Meridianen en collateralen). De Jing Luo zijn op te verdelen in:

  1. Shi Er Zheng Jing Mai (de 12 hoofdmeridianen)
  2. Shi Er Jing Bie (de 12 divergente meridianen)
  3. Shi Er Pi Bu (de 12 huidzones)
  4. Shi Er Jing Jin (de 12 tendino musculaire meridianen)
  5. Shi Wu Jing Luo (de 15 Luo vaten)
  6. Qi Jing Ba Mai (de 8 extra meridianen)

Volgens de traditionele Chinese geneeskunde circuleert energie, qi genaamd, door het lichaam en volgt hierbij specifieke met elkaar verbonden banen. Deze banen worden meridianen genoemd. Onderbrekingen in het stromen van de energie - zoals wanneer deze stagneert, wordt geblokkeerd, of ergens anders naar toe vloeit - worden gedacht te worden veroorzaakt door emotionele of fysieke problemen. Om deze onderbrekingen en daarmee de problemen op te heffen worden specifieke punten (acupunctuurpunten genaamd, of tsubo in de Japanse geneeskunst) op de meridianen gestimuleerd met behulp van naalden (acupunctuur), druk (acupressuur of shiatsu), door het gebruik van meridiaankogels of op andere manieren.

De publicatie Standard acupuncture nomenclature van de Wereldgezondheidsorganisatie heeft een lijst van ongeveer 400 acupunctuurpunten en 20 meridianen die vrijwel al deze punten verbinden.

De relatie tussen de acupunctuurpunten van de meridianen en delen van het lichaam is onderwerp van discussies.

Externe link