Lodovico Guicciardini

Lodovico Guicciardini, in het Nederlands Lowijs Guicciardijn (Florence, 19 augustus 1521 – Antwerpen, 22 maart 1589) was een Italiaans-Nederduitse koopman, humanist en geschiedschrijver, en neef van Francesco Guicciardini.

In 1542 vestigde hij zich te Antwerpen. Hij schreef een eigentijdse geschiedenis van de Nederlanden (Oorspronkelijke titel Commentarii delle cose più memorabili seguite in Europa, specialmente in questi Paesi Bassi, della pace di Cambrai, del MDXXIX, infino a tutto l'anno MDLX).

Beroemdheid verwierf hij door zijn meesterlijke beschrijving van de stad Antwerpen (De idyllische Nederlanden: Antwerpen en de Nederlanden in de 16e eeuw).

Hij is vooral bekend door zijn geschiedschrijving over de toenmalige Nederlanden: Descrittione di tutti i Paesi Bassi, altrimenti detti Germania inferiore (1567, te Antwerpen door Willem Silvius). Dit werk werd 33 maal uitgegeven binnen één eeuw. Het werd vertaald in het Duits door Daniël von Federmann von Hemmingen (Niderlands Beschreibung etc., Bazel 1580), in het Frans (1582, uitgave Plantijn), in het Diets door Cornelius Kiliaan en P. van den Berghe (Montanus) onder de titel Beschryvinghe van alle de Nederlanden, anderssins ghenoemt Neder-Duytslandt door M. Lowijs Guicciardyn, edelman van Florencen te Amsterdam bij Willem Blaeu (1612) en ook in het Engels.

De boeken van Guicciardini werden geïllustreerd met mooie kaarten en gravures.