Lamina praechordalis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wimpus heeft pagina Prechordale plaat hernoemd naar Lamina praechordalis: Naam volgens Terminologia Embryologia
Term volgens Terminologia Embryologica
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Development of the notochord in a stage 8 (17–19 days) human embryo.png|thumb|400px|left|Menselijk embryo. Endoderm: lichtgrijs (in dwarsdoorsneden), epiblast of ectoderm: donkerblauw, donkergrijs (in dwarsdoorsneden), gastrulatiegebied (GA): paars, neurenterisch kanaal: wit, notochordplaat (NPL): geel, [[notochord]]vorming (NPR ): cyaanblauw, '''prechordale plaat''' (PP): bruin.]]
[[Bestand:Development of the notochord in a stage 8 (17–19 days) human embryo.png|thumb|400px|left|Menselijk embryo. Endoderm: lichtgrijs (in dwarsdoorsneden), epiblast of ectoderm: donkerblauw, donkergrijs (in dwarsdoorsneden), gastrulatiegebied (GA): paars, neurenterisch kanaal: wit, notochordplaat (NPL): geel, [[notochord]]vorming (NPR ): cyaanblauw, '''lamina praechordalis''' (PP): bruin.]]
[[Bestand:Gray977.png|thumb|Buccofaryngeaal membraan, links boven|300px]]
[[Bestand:Gray977.png|thumb|Buccofaryngeaal membraan, links boven|300px]]
De '''prechordale plaat''' verschijnt in de derde week na de bevruchting bij menselijke embryo's en komt ook voor bij andere gewervelde dierenembryo's. Het bevindt zich tussen het [[buccofaryngeaal]] membraan en de [[chorda dorsalis]]. Het speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de [[voorhersenen]].<ref name="Langman">[https://pesquisa.bvsalud.org/portal/resource/pt/biblio-1217887 Sadler, T. W. (2002). «Tercera semana de desarrollo: disco germinativo trilaminar». Langman. Embriología médica con orientación clínica (8.ª edición)]. Editorial Médica Panamericana. pp. 60-80. {{ISBN|978-9500613675}}.</ref>
De '''lamina praechordalis'''"FIPAT2013">FIPAT (Federative International Programme on Anatomical Terminologies). (2013). ''Terminologia Embryologica''. Stuttgart: Thieme.</ref> verschijnt in de derde week na de bevruchting bij menselijke embryo's en komt ook voor bij andere gewervelde dierenembryo's. Zij bevindt zich tussen de [[membrana buccopharyngea] en de [[chorda dorsalis]]. Zij speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de [[voorhersenen]].<ref name="Langman">[https://pesquisa.bvsalud.org/portal/resource/pt/biblio-1217887 Sadler, T. W. (2002). «Tercera semana de desarrollo: disco germinativo trilaminar». Langman. Embriología médica con orientación clínica (8.ª edición)]. Editorial Médica Panamericana. pp. 60-80. {{ISBN|978-9500613675}}.</ref>


De oorsprong van de structuur is onduidelijk. In sommige embryo's wordt het gevormd door [[endoderm]]ale cellen en in andere door [[chordamesoderm]]cellen. Daarom wordt de term [[mesendoderm]] gebruikt. Het geeft waarschijnlijk aanleiding tot de premandibulaire (pre[[onderkaak]]) vorming, het [[netvlies]], de [[oogspier]]en, het [[tentorium cerebelli]], en zou gedeeltelijk kunnen bijdragen aan de vorming van het [[hart]].<ref name="Müller 2003">Müller, F.; O'Rahilly, R. (2003). «The prechordal plate, the rostral end of the notochord and nearby median features in staged human embryos.». Cells, tissues, organs (en inglés) 173 (1): 1-20. {{PMID|12566624}}. {{DOI|10.1159/000068214}}. Consultado el 27 de enero de 2020.</ref>
De oorsprong van de structuur is onduidelijk. In sommige embryo's wordt zij gevormd door [[endoderm]]ale cellen en in andere door [[chordamesoderm]]cellen. Daarom wordt de term [[mesendoderm]] gebruikt. Het geeft waarschijnlijk aanleiding tot de premandibulaire vorming, het [[netvlies]], de [[oogspier]]en, het [[tentorium cerebelli]], en zou gedeeltelijk kunnen bijdragen aan de vorming van het [[hart]].<ref name="Müller 2003">Müller, F.; O'Rahilly, R. (2003). «The prechordal plate, the rostral end of the notochord and nearby median features in staged human embryos.». Cells, tissues, organs (en inglés) 173 (1): 1-20. {{PMID|12566624}}. {{DOI|10.1159/000068214}}. Consultado el 27 de enero de 2020.</ref>


[[Voorlopercel]]len van de prechordale plaat ondergaan als een kleine groep samenhangende cellen een naar de voorzijde gerichte migratie. Bij [[klauwkikkers]] migreren, zodra het [[mesoderm]] zich heeft ontwikkeld, de meest voorste dorsale mesodermale cellen richting de dierlijke pool over de bovenkant van de [[blastocoel]] met behulp van [[fibronectine]]. Bij de [[zebravis]] bewegen de eerste geïnternaliseerde axiale [[hypoblast]]cellen die bestemd zijn voor de prechordale plaat als een samenhangende laag cellen over de [[epiblast]] naar de dierlijke pool van het embryo.<ref>[https://journals.biologists.com/dev/article/135/18/3043/64782/Sphingosine-1-phosphate-receptors-regulate Masatake Kai, Carl-Philipp Heisenberg, Masazumi. TadaSphingosine-1-phosphate receptors regulate individual cell behaviours underlying the directed migration of prechordal plate progenitor cells during zebrafish gastrulation. Development, Volume 135, Issue 18, September 2008]</ref>
[[Voorlopercel]]len van de lamina praechordalis ondergaan als een kleine groep samenhangende cellen een naar de voorzijde gerichte migratie. Bij [[klauwkikkers]] migreren, zodra het [[mesoderm]] zich heeft ontwikkeld, de meest voorste dorsale mesodermale cellen richting de dierlijke pool over de bovenkant van het [[blastocoel]] met behulp van [[fibronectine]]. Bij de [[zebravis]] bewegen de eerste geïnternaliseerde axiale [[hypoblast]]cellen die bestemd zijn voor de lamina praechordalis als een samenhangende laag cellen over de [[epiblast]] naar de dierlijke pool van het embryo.<ref>[https://journals.biologists.com/dev/article/135/18/3043/64782/Sphingosine-1-phosphate-receptors-regulate Masatake Kai, Carl-Philipp Heisenberg, Masazumi. TadaSphingosine-1-phosphate receptors regulate individual cell behaviours underlying the directed migration of prechordal plate progenitor cells during zebrafish gastrulation. Development, Volume 135, Issue 18, September 2008]</ref>


Defecten in deze structuur zijn in verband gebracht met aangeboren afwijkingen zoals [[holoprosencefalie]], [[agenesie]] van het [[corpus callosum]] en [[cyclopie]]. De oorzaak hiervan houdt verband met problemen in het SHH-gen ([[Sonic hedgehog]]).<ref name="Müller 2003" />
Defecten in deze structuur zijn in verband gebracht met aangeboren afwijkingen zoals [[holoprosencefalie]], [[agenesie]] van het [[corpus callosum]] en [[cyclopie]]. De oorzaak hiervan houdt verband met problemen in het SHH-gen ([[Sonic hedgehog]]).<ref name="Müller 2003" />

Versie van 22 jun 2024 19:27

Menselijk embryo. Endoderm: lichtgrijs (in dwarsdoorsneden), epiblast of ectoderm: donkerblauw, donkergrijs (in dwarsdoorsneden), gastrulatiegebied (GA): paars, neurenterisch kanaal: wit, notochordplaat (NPL): geel, notochordvorming (NPR ): cyaanblauw, lamina praechordalis (PP): bruin.
Buccofaryngeaal membraan, links boven

De lamina praechordalis"FIPAT2013">FIPAT (Federative International Programme on Anatomical Terminologies). (2013). Terminologia Embryologica. Stuttgart: Thieme.</ref> verschijnt in de derde week na de bevruchting bij menselijke embryo's en komt ook voor bij andere gewervelde dierenembryo's. Zij bevindt zich tussen de [[membrana buccopharyngea] en de chorda dorsalis. Zij speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de voorhersenen.[1]

De oorsprong van de structuur is onduidelijk. In sommige embryo's wordt zij gevormd door endodermale cellen en in andere door chordamesodermcellen. Daarom wordt de term mesendoderm gebruikt. Het geeft waarschijnlijk aanleiding tot de premandibulaire vorming, het netvlies, de oogspieren, het tentorium cerebelli, en zou gedeeltelijk kunnen bijdragen aan de vorming van het hart.[2]

Voorlopercellen van de lamina praechordalis ondergaan als een kleine groep samenhangende cellen een naar de voorzijde gerichte migratie. Bij klauwkikkers migreren, zodra het mesoderm zich heeft ontwikkeld, de meest voorste dorsale mesodermale cellen richting de dierlijke pool over de bovenkant van het blastocoel met behulp van fibronectine. Bij de zebravis bewegen de eerste geïnternaliseerde axiale hypoblastcellen die bestemd zijn voor de lamina praechordalis als een samenhangende laag cellen over de epiblast naar de dierlijke pool van het embryo.[3]

Defecten in deze structuur zijn in verband gebracht met aangeboren afwijkingen zoals holoprosencefalie, agenesie van het corpus callosum en cyclopie. De oorzaak hiervan houdt verband met problemen in het SHH-gen (Sonic hedgehog).[2]

Externe link

Zie de categorie Prechordal plate van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.