Renaissance (Franse politieke partij): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k Skuipers heeft pagina En Marche hernoemd naar La République en marche !: Partijnaam gewijzigd op 8 mei 2017 |
(geen verschil)
| |
Versie van 14 jun 2017 14:55
| En Marche! | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| ||||
Logo van En Marche!
| ||||
| Personen | ||||
| Partijvoorzitter | Emmanuel Macron - | |||
| Zetels | ||||
| Nationale Vergadering | 0 / 577 | |||
| Senaat | 0 / 348 | |||
| Europees Parlement | 0 / 74 | |||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 6 april 2016 | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in | Frankrijk | |||
| Ideologie | Centrisme, sociaalliberalisme, Europees federalisme, Derde Weg | |||
| Kleuren | Zwart en wit | |||
| Website | en-marche | |||
| ||||
En Marche! (Nederlands: Voorwaarts![1]) is een Franse politieke partij die op 6 april 2016 werd opgericht door oud-minister van Economische Zaken Emmanuel Macron.[2][3]
Partijvorming
De partij, die de initialen van Emmanuel Macron ("EM") als partij-afkorting gebruikte, gold voornamelijk als platform voor de aspiraties van haar oprichter die het presidentschap van Frankrijk ambieerde. Op 16 november 2016 stelde Macron zich officieel kandidaat voor het presidentschap.[4].
Ideologie
En Marche! werd door Macron opgericht als progressief alternatief voor het links-rechts denken dat kenmerkend was voor de Franse politiek. Hoewel Macron van 2006 tot 2009 lid was van de Parti socialiste (PS), omschreef hij zichzelf als een "liberaal"[5] en dit vond zijn weerslag binnen En Marche! dat een duidelijk sociaal-liberaal profiel kreeg.[6]
Naast sociaal-liberaal was de partij ook ecologisch en pro-Europees.[7]
De parlementsverkiezingen
Op 8 mei 2017, de dag na zijn verkiezing tot president, nam Macron ontslag als voorzitter van En Marche. Het bestuur besliste de beweging om te vormen tot een politieke partij onder de naam La République En Marche (LREM) en benoemde Catherine Barbaroux als interim-voorzitter tot aan het stichtingscongres in juli 2017.
De partij nam deel aan de parlementsverkiezingen die volgden op de presidentsverkiezingen.[8].
Een uitgebreid comité, onder de leiding van Jean-Paul Delevoye, hield zich bezig met de selectie van de kandidaat-parlementsleden. Hiervoor werden meer dan 19.000 kandidaturen ingediend.
Op 11 mei werd de lijst vrijgegeven van 428 benoemde kandidaten, 214 mannen en 214 vrouwen. Een negentigtal onder hen werd door de geallieerde partij Mouvement démocrate (MoDem) aangeduid. Voor 95 % onder hen waren het nieuwelingen, die nooit parlementslid waren, met daarbij een twintigtal socialistische en enkele rechtse parlementsleden, die zich vroegtijdig bij En Marche hadden aangesloten. Voor 150 kiesomschrijvingen werd de mogelijkheid gelaten voor ofwel nog een tweede reeks van kandidaten van 'En Marche', ofwel de weg vrij te laten voor bevriende kandidaten.
Op 19 mei werd de lijst van 525 kandidaten van En Marche bekend gemaakt. Een kleine honderd plaatsen onder deze 525 werd ingenomen door kandidaten van het geallieerde Mouvement démocrate. Er resteerden uiteindelijk 55 kiesomschrijvingen waar En Marche geen kandidaat opstelde en de weg vrij liet aan kandidaten van wie men aannam dat, als ze gekozen werden, ze de politiek van Emmanuel Macron zouden steunen. Het ging onder meer om Manuel Valls en om een twintigtal andere parlementsleden ter rechter- zowel als ter linkerzijde.
Na de eerste ronde, zag de prognose voor de samenstelling in zetels van de Assemblé Nationale, er als volgt uit:
- La République En Marche: 415 à 455 zetels
- Les Républicains en UDI: 70 à 110 zetels
- Parti Socialiste en Radicaux de Gauche: 20 à 30 zetels
- Les Insoumis en Communisten: 8 à 18 zetels
- Front National: 3 à 10 zetels
- Diversen: 7 à 18 zetels
Vooral voor de socialisten was de afslachting aanzienlijk. Onder de uittredende socialisten die zich opnieuw kandidaat stelden, werden minstens 95 al van de eerste ronde uitgeschakeld, onder wie kopstukken zoals Jean-Christophe Cambadelis, Benoît Hamon, Elisabeth Guigou en Aurélie Filipetti.
Zie ook
Externe link
- ↑ nu.nl: Franse ex-minister Macron in race om presidentschap - 15 november 2016
- ↑ François Hollande stelt zich niet opnieuw verkiesbaar als president - Trouw 1 december 2016
- ↑ France's Macron joins presidential race to "unblock France" - BBC 16 november 2016
- ↑ Nieuwe presidentskandidaat Macron wil Frans politiek systeem aanpakken - De Volkskrant 16 november 2016
- ↑ Emmanuel Macron : « Le libéralisme est une valeur de la gauche » - Le Monde 28 september 2015
- ↑ En Marche!: de verrassende opmars van de liberaal Macron - NRC Handelsblad 18 januari 2017
- ↑ France24.com: Pro-EU Macron surges in French election polls - 23 januari 2017
- ↑ lopinion.fr: Emmanuel Macron marche sur l’eau - 25 september 2016
· 
· 
