Kinesiotaping: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k foutje |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
De gebruikte tape is, anders dan traditionele sporttape, rekbaar. Deze rekbaarheid bedraagt ca. 140%, is daarmee vergelijkbaar met die van de [[huid]]. Zo worden de spieren niet vastgezet, maar kunnen vrij bewegen, zonder dat zij meer kunnen uitrekken dan gewenst is. |
De gebruikte tape is, anders dan traditionele sporttape, rekbaar. Deze rekbaarheid bedraagt ca. 140%, is daarmee vergelijkbaar met die van de [[huid]]. Zo worden de spieren niet vastgezet, maar kunnen vrij bewegen, zonder dat zij meer kunnen uitrekken dan gewenst is. |
||
Hoe en waar getapet moet worden, is zeker niet willekeurig. [[Fysiotherapeut]]en en [[sportmassage|(sport)masseurs]] bijvoorbeeld zijn de aangewezen personen om, na een meerdaagse [[cursus]], deze methode goed toe te kunnen passen. |
Hoe en waar getapet moet worden, is zeker niet willekeurig. [[Fysiotherapeut]]en en [[sportmassage|(sport)masseurs]] bijvoorbeeld zijn de aangewezen personen om, na een meerdaagse [[cursus]], deze methode goed toe te kunnen passen. |
||
Versie van 10 sep 2007 17:33
Kinesiotaping is een methode om spieren te omzwachtelen (te tapen). De methode, die in Japan werd ontwikkeld, wordt in de sport en in paramedische beroepen toegepast.
De gebruikte tape is, anders dan traditionele sporttape, rekbaar. Deze rekbaarheid bedraagt ca. 140%, is daarmee vergelijkbaar met die van de huid. Zo worden de spieren niet vastgezet, maar kunnen vrij bewegen, zonder dat zij meer kunnen uitrekken dan gewenst is.
Hoe en waar getapet moet worden, is zeker niet willekeurig. Fysiotherapeuten en (sport)masseurs bijvoorbeeld zijn de aangewezen personen om, na een meerdaagse cursus, deze methode goed toe te kunnen passen.
