Kinesiotaping: verschil tussen versies

{{Disclaimer medisch lemma}}

[[Bestand:Kinesiotaping.JPG|thumb|250px]]

'''Kinesiotaping''' is een methode om [[Spier (anatomie)|spieren]] te omzwachtelen (te ''tapen''). De methode, die in [[Japan]] in de jaren zeventig werd ontwikkeld, wordt in de [[sport]] en in [[paramedicus|paramedisch]]e beroepen toegepast.

De gebruikte tape is, anders dan traditionele sporttape, rekbaar. Deze rekbaarheid bedraagt ca. 140%, is daarmee vergelijkbaar met die van de [[huid]]. Zo worden de spieren niet vastgezet, maar kunnen vrij bewegen, zonder dat zij meer kunnen uitrekken dan gewenst is.

Hoe en waar getapet moet worden, is zeker niet willekeurig. [[Fysiotherapeut]]en en [[sportmassage|(sport)masseurs]] bijvoorbeeld zijn de aangewezen personen om, na een meerdaagse [[cursus]], deze methode goed toe te kunnen passen. Het is belangrijk dat de Medical Taping docenten voldoende praktijkervaring hebben om de kennis goed over te kunnen brengen. In Nederland zijn meer dan 13.000 therapeuten die een cursus Medical Taping hebben gevolgd.<ref>http://www.fysiotape.nl/MTC-cursussen</ref>

== Vijf fysiologische systemen ==

Kinesiotaping kan vijf verschillende fysiologische systemen beïnvloeden, te weten [[huid]], [[fascie (bindweefsel)|fascie]], circulatie/[[lymfe]], [[spieren]] en [[gewrichten]]. Door middel van het aanpassen van de richting en rek op de Kinesio Tape kunnen deze systemen worden beïnvloed. Het principe van de Tape is: Activeren in plaats van fixeren met daarbij behoud van de volledige functionaliteit van de spieren. In tegenstelling tot de conventionele tapemethode, die vaak met niet rekbaar materiaal ten doel heeft een beperking van de gewrichten te bewerkstelligen, bereikt de Medical Taping methode juist een "vergroting van de mobiliteit" door functieverbetering.<ref>http://www.fysiotape.nl/Medical-Taping-Concept</ref>

[[Categorie:Geneeskundige behandeling]]