Keizer Ferdinand II: verschil tussen versies

Sjabloon:Dynastie

Ferdinand II (Graz, 9 juli 1578 – Wenen, 15 februari 1637) was keizer van het Heilige Roomse Rijk van 1620 tot 1637. Hij behoorde tot het huis Habsburg en was heerser van Binnen-Oostenrijk.

Zijn benoeming in 1618 tot koning van Bohemen, en daarmee tot opvolger van de oude keizer Matthias, was een van de aanleidingen tot de Dertigjarige Oorlog. Tijdens het grootste deel van deze oorlog was hij keizer van het Heilige Roomse Rijk.

De protestantse Bohemers kwamen direct in opstand tegen de aartsreactionaire Ferdinand, en kozen de eveneens protestantse keurvorst van de Palts tot hun staatshoofd. Ferdinands legeraanvoerder Tilly versloeg echter het Boheemse leger op 8 november 1620 op de Witte Berg nabij Praag. Spanjaarden en Jezuïeten voerden in het land de contrareformatie door. In 1627 hief Ferdinand, inmiddels keizer van het Heilige Roomse Rijk, het koninkrijk Bohemen op. Zijn intolerante en onderdrukkende stijl van regeren stond lange tijd de vrede in de weg.

Huwelijk en kinderen

Hij was de zoon van Karel II van Oostenrijk (1540-1590) en Maria Anna van Beieren (1551-1608). Zijn eerste vrouw was Maria Anna van Beieren (1574-1616), dochter van Willem V, Hertog van Beieren. Uit dit huwelijk zijn de volgende kinderen voortgekomen:

• Christine (1601-1601)
• Karel (1603-1603)
• Johan Karel (1 november 1605 - 26 december 1619)
• Ferdinand III (1608-1657)
• Maria Anna (1610-1665), die huwde met Maximiliaan I van Beieren
• Cecilia Renata (1611-1644), gehuwd met Wladislaus Wasa, koning van Polen
• Leopold Willem (1614-1662)

Zijn tweede vrouw was Eleonora Gonzaga (1598-1655), het huwelijk vond plaats in Innsbruck in 1622. Dit huwelijk bleef kinderloos. Sjabloon:HRR Sjabloon:Koningen Hongarije