Katholieke Universiteit Leuven
Katholieke Universiteit Leuven KU Leuven (Catholic) University of Leuven | ||||
---|---|---|---|---|
Zegel van de KU Leuven (Sedes sapientiae)
| ||||
Afkorting | KU Leuven | |||
Latijnse naam | Universitas Catholica Lovaniensis | |||
Motto | Sedes sapientiae (Zetel der wijsheid) | |||
Locatie | Leuven, België | |||
Opgericht | 1425 (oorspronkelijke universiteit) 1834 (huidige universiteit) | |||
Type | Vrij onderwijs | |||
Rector | Rik Torfs | |||
Studenten | 55.855[1] | |||
Personeel | 20.436 Niet-medisch: 11.544 Medisch: 8.892[2] | |||
Lid van | Coimbra, CESAER, EUA, LERU | |||
Website | ||||
|
De Katholieke Universiteit Leuven of KU Leuven is een katholieke universiteit waarvan de hoofdcampus gevestigd is in de Belgische stad Leuven. De instelling biedt ook opleidingen aan op hun campussen in Kortrijk, Brussel, Antwerpen, Gent, Brugge, Geel, Oostende, Diepenbeek, Sint-Katelijne-Waver en Aalst. Het is met 20.436 personeelsleden en 55.855 studenten niet alleen de grootste Nederlandstalige universiteit, maar ook de grootste universiteit van de Lage Landen. Volgens het Times Higher Education Supplement (THES) van The Times is de KU Leuven in 2015 de hoogst scorende Belgische en de hoogstscorende Nederlandstalige universiteit. Wereldwijd staat de KU Leuven in de groep 51-60 gerangschikt op basis van reputatie, en 55e op basis van scores.[3]
De KU Leuven is lid van de Coimbragroep, CESAER, de European University Association en de Liga van Europese Onderzoeksuniversiteiten.
Bestuur
De universiteit wordt geleid door wat in het Belgische onderwijs een 'inrichtende macht' of 'inrichtende overheid' wordt genoemd. Deze bestond traditioneel hoofdzakelijk uit de Belgische (Vlaamse) bisschoppen, met de aartsbisschop van Mechelen-Brussel als grootkanselier. De laatste Belgische primaat die de inrichtende macht voorzat was Mgr. Léonard. Hij werd opgevolgd door Herman Daems. De titel van grootkanselier is ceremonieel geworden.
De inrichtende overheid, constituerende rechtspersoon, bestaat, na wijzigingen, uit een voorzitter, 27 volwaardige leden en 7 leden met raadgevende stem. De volwaardige leden zijn verdeeld in negen vertegenwoordigers van de KU Leuven, één vertegenwoordiger van de Associatie KU Leuven, acht vertegenwoordigers van de geassocieerde hogescholen en acht gecoöpteerde leden gekozen uit het maatschappelijk middenveld in Vlaanderen. De zeven leden met raadgevende stem zijn de primaat van de Belgische kerkprovincie en de vier bisschoppen aan het hoofd van de Vlaamse bisdommen, de directeur van het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs en de rector van de KU Leuven, op dit ogenblik Rik Torfs.
Het concrete beheer van de universiteit staat onder de leiding van een Raad van bestuur, voorgezeten door de persoon die ook voorzitter is van de inrichtende overheid. De leden zijn: de rector, drie vicerectoren, de algemeen beheerder, zestien leden en twee studenten. Met raadgevende stem zijn ook lid: bisschop Johan Bonny en de voorzitter van de associatie KU Leuven. De dagelijkse leiding van de universiteit berust bij de verkozen en benoemde rector en bij de leden van de Academische Raad, meer in het bijzonder van het 'Gemeenschappelijk Bureau', waarin onder meer zetelen: de rector, de vicerectoren en de algemeen beheerder.
Het feest van de patroonheilige of dies natalis van de universiteit wordt gevierd op 2 februari (Maria-Lichtmis). Op die dag reikt de universiteit jaarlijks eredoctoraten uit.
Het zegel van de universiteit toont vanaf 1909 een zittende Maria als Sedes sapientiae. Vroeger toonde de zegel de gekroonde letters MR voor Maria Regina.
Het Universitair Ziekenhuis Leuven maakt deel uit van de KU Leuven en is als academisch ziekenhuis nauw verbonden met onder andere de Faculteit Geneeskunde. De 8.892 personeelsleden van de universitaire ziekenhuizen, samen met de 11.544 personeelsleden van de universiteit in strikte zin, maken dat voor de rechtspersoonlijkheid Katholieke Universiteit Leuven 20.436 personen werken.
Geschiedenis
In zijn organiek reglement verklaart de KU Leuven zich de voortzetting van het studium generale dat op 9 december 1425 door Paus Martinus V werd opgericht[4].
Leuven heeft een oude universitaire traditie die teruggaat tot 1425 en twee ondertussen verdwenen universiteiten hebben er hun zetel gehad:
- de Universiteit van Leuven (Studium Generale Lovaniense), gesticht in 1425 en opgeheven in 1797.
- de Rijksuniversiteit Leuven, opgericht in 1817 en afgeschaft in 1835. Deze telde tijdens haar korte bestaan meer dan 8000 studenten, waaruit de eerste generatie van de Belgische liberale elite ontstond, die een rol speelde bij het ontstaan van het Belgisch koninkrijk.
De huidige Katholieke Universiteit Leuven werd volgens een pauselijke brief[5] van Paus Gregorius XVI gegeven op 13 december 1833 door de Belgische bisschoppen[6] in het jaar 1834 opgericht onder de naam van Katholieke Universiteit van Mechelen in Mechelen en het jaar daarop naar Leuven overgebracht. Na de verhuizing van 1835 naar Leuven, nam ze kort nadien de nieuwe naam van Katholieke Universiteit Leuven aan.
In 1968 splitste de Katholieke Universiteit Leuven zich na Leuven Vlaams in een Nederlandstalige en Franstalige universiteit. De Nederlandstalige universiteit bleef in Leuven gehuisvest. De Franstalige instelling verhuisde naar een nieuw opgerichte stad in Waals-Brabant: Louvain-la-Neuve en naar een medische campus in Sint-Lambrechts-Woluwe.
Continuïteit van de instelling
Zowel de KU Leuven als de Université catholique de Louvain claimen een voortzetting te zijn van de oude Universitas studii Lovaniensis. Het is duidelijk dat er geen juridische band bestaat tussen de in 1797 afgeschafte en de in 1835 opgerichte universiteit[7]. Toen het Belgisch episcopaat in 1834 in Mechelen een universiteit stichtte was het wel de uitdrukkelijke bedoeling bij de traditie van de oude Alma Mater aan te sluiten. Het jaar daarop verhuisde deze universiteit, op uitnodiging van het Leuvens stadsbestuur en nam haar intrek in gebouwen van de oude Universiteit, die ondertussen stadseigendom waren geworden.
De vooropgestelde continuïteit is dubbel. In de eerste plaats is er een geografische continuïteit. Dat hierin tijdens de revolutietijd een hiaat is ontstaan, is een lot dat Leuven deelt met enkele Europese universiteiten (met uitzondering van de oude academies in het Verenigd Koninkrijk en nog veel andere Staten van Europa). Geen van hen heeft haar oorspronkelijke structuur behouden. Dit belet niet dat ze zich allemaal beroepen op een stichting in de Middeleeuwen of in de Nieuwe Tijd. Zo beroepen de verschillende universiteiten die zijn voortgekomen uit de Parijse Sorbonne zich alle op een traditie van acht eeuwen universitaire vorming. Voor wat Leuven betreft is er nog een tweede continuïteit aan te wijzen met de oude Alma Mater. De oude universiteit uit de Middeleeuwen dankte haar ontstaan aan een pauselijke beslissing. De nieuwe instelling werd in 1834 eveneens, op vraag van de Belgische bisschoppen, door de paus Gregorius XVI toegestaan. De universiteiten onder het ancien régime hadden alle een confessionele stempel. In tegenstelling tot de meeste, die na de revolutiejaren een neutrale overheidsinstelling werden, is Leuven in naam, bestuursvorm en reglementen een confessionele instelling gebleven. Naar kerkelijke opvatting was daarbij, ondanks de drie decennia onderbreking, ook in rechte geen verjaring ingetreden en was de Katholieke Universiteit van 1834 de rechtmatige en directe voortzetting en belichaming van de in 1797 opgeheven universiteit.
Twee universiteiten in één enkele
Het belet niet dat onder het ancien régime, en zeker in de zeventiende en achttiende eeuw, van Baius (1512-1589), Cornelius Jansenius (1585-1638) en Petrus Stockmans (1608-1671) tot Johannes van Neercassel (1625-1686), Zeger Bernhard van Espen (1646-1728), Febronius (1701-1799) en Josse Le Plat (1732-1810), de oude Universiteit Leuven doordrongen was van Jansenisme[8] en Gallicanisme en in feite nogal afhankelijk was van de burgerlijke overheid, die de professoren benoemde en betaalde. Ze was dus in zekere mate een staatsuniversiteit, die grotendeels buiten de invloed bleef van de bisschoppen. Tot op het einde, met als rector onder meer Charles Lambrechts (1753-1825), bewoog de universiteit zich voor een groot deel in de sfeer van de Verlichting zoals ze door keizer Jozef II en in de Zuidelijke Nederlanden door Karl Johann Philipp von Cobenzl, Patrice-François de Neny en andere gezagdragers werd ondersteund.
Nochtans was deze houding, zelfs toen, niet unaniem. Een deel van de professoren - onder wie de augustijn en hoogleraar Bernardus Désirant (1656-1725), tegenstander van Van Espen en protagonist in de zaak genoemd Falsificatie van Leuven, Christiaan Frans Terswaek (1725-1781), hoogleraar in de scholastieke theologie, Jacob Thomas Jozef Wellens (1726-1784), president van het Naamse College, Laurens Jozef Lelivelt (1708-1765), hoogleraar in de scholastieke theologie en president van het Hollands College, Jean-Noël Paquot, (1722-1803), erudiet bibliograaf en hebraïst aan het Collegium Trilingue, de medicus Adriaan Van Rossum (1705-1789), Jozef Maugis (1711-1780), voorstander van de strenge augustiniaanse leer en de nog jonge bibliothecaris Cornelius Franciscus de Nelis (1736-1798) en zijn opvolger Jan Frans van de Velde (1743-1823)- en van de studenten, vooral onder de talrijke theologanten, bleef fideel aan de paus van Rome en aan de ultramontanen onder de bisschoppen. Twee universiteiten als het ware, onder één zelfde naam.
19de eeuw
Veertig jaar later was de situatie alvast zeer verschillend. De Kerk had doorheen de revolutiejaren een loutering ondergaan en had de opeenvolgende vervolgingen overwonnen. De Belgische overheid had grondwettelijk de vrijheid van onderwijs vastgelegd. De nieuwe Katholieke Universiteit van Leuven werd opgericht door gezagsgetrouwe, ultramontaanse priesters en geleerden die, ondersteund door het episcopaat, ver af stonden van sommige doctrines die destijds succes kenden binnen de oude universiteit van Leuven. Ze waren dan ook maar de morele erfgenamen van een gedeelte van de universiteit waarvan ze enkele belangrijke meesters uit de zeventiende en achttiende eeuw veroordeelden. Men kan dan ook in zekere mate de stelling aanhouden dat er geen of slechts een gedeeltelijke ideologische continuïteit was. Men kan dit echter ook relativeren en evenzeer voorhouden dat die continuïteit er evenmin is tussen de stichters van 1834 en de universiteit van de twintigste en de eenentwintigste eeuw. Ook binnen de ruimere traditie van een katholieke universiteit (en daartoe behoorde finaliter ook de oude universiteit) is de tijdsgeest oorzaak van intellectuele evoluties, zonder dat aan de fundamenten wordt geraakt.
De Katholieke Universiteit van Mechelen, die in 1834 door de bisschoppen was opgericht, kon het jaar daarop naar het vertrouwde Leuven verhuizen. De taal van het onderricht was voortaan het Frans, behalve in de theologische faculteit waar het Latijn predominerend bleef. In sommige faculteiten werden cursussen in het Nederlands gegeven. Dit bleef zo tot er in 1930 een volledig Nederlandstalige universiteit naast de Franstalige tot stand kwam. In het laatste kwart van de twintigste eeuw zijn een aantal programma's en cursussen, vooral in de derde cyclus van post-universitaire vorming, op het Engels overgeschakeld.
Over de jaren werd de universiteit opnieuw een onderzoekscentrum bij uitstek. Het natuurwetenschappelijke denken ging er meer en meer andere wetenschappen beïnvloeden, een evolutie waaraan het positivisme van onder meer Auguste Comte (met de wet van de drie stadia) en de evolutietheorie van Charles Darwin uiteraard niet vreemd waren. Vanaf halverwege de 19de eeuw kwam in Leuven een grote bloei van de natuurwetenschappen tot stand onder impuls van verschillende wetenschappers (onder wie veel priesters). Belangrijke negentiende-eeuwse figuren zijn de biologen Pierre-Joseph van Beneden en Theodor Schwann, grondlegger van de celtheorie, en de geoloog Charles-Louis de La Vallée Poussin. Later in de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw speelde Henry de Dorlodot een belangrijke rol in de uitbouw van de paleontologie en Armand Thiéry in de experimentele psychologie. Vooral was er in de eerste helft van de twintigste eeuw de natuurkundige Mgr. Georges Lemaître, de grondlegger van de Big Bangtheorie, in de kosmologie.
20e eeuw
De universiteit werd tijdens de beide Wereldoorlogen zwaar getroffen. In 1914 werd Leuven geplunderd door de Duitse troepen, en de Lakenhalle (die de universiteitsbibliotheek bevatte) werd op 28 augustus in brand gestoken. Zo'n 300.000 kostbare boeken en manuscripten, verzameld sinds de oprichting in 1834, gingen verloren. De archieven van de Oude Universiteit Leuven en een groot deel van de boeken ervan waren daar niet in begrepen, omdat ze na 1797 bewaard werden in publieke instellingen (bijvoorbeeld Rijksarchief, Koninklijke Bibliotheek) en dus niet verdwenen zijn.
Na de Eerste Wereldoorlog werd een nieuwe bibliotheek gebouwd aan het plein thans Ladeuzeplein genaamd), zeer gesteund door de Duitse herstelbetalingen en door het "Belgian Relief Fund", een hulpprogramma onder leiding van de latere Amerikaanse president Herbert Hoover. De ontwerper van het nieuwe gebouw dat tussen 1921 en 1929 werd opgericht, was de Amerikaanse architect Whitney Warren. Het monumentale, in Neo-Vlaamse Renaissancestijl opgetrokken gebouw verwijst op vele plaatsen naar de vernietigingen door het Pruisische Duitsland van de Eerste Wereldoorlog. Indrukwekkend zijn ook de vele gegraveerde natuurstenen, met de inscripties van de honderden Amerikaanse technische scholen en ingenieursscholen die bijdroegen tot de heropbouw.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de bibliotheek in een artilleriegevecht tussen Duitse en Britse eenheden opnieuw zwaar getroffen. Op 17 mei 1940 gingen zowat alle 900.000 boeken uit de collectie verloren. Het gebouw werd na de oorlog (meermaals) gerestaureerd, met inbegrip van de beiaard, en ook deze keer met gulle Amerikaanse fondsen. Niet toevallig heeft de Stanford-universiteit een prachtige beiaardtoren, de "Hoover tower" (met een in 1938 door de Belgische klokkenfabriek Michiels gemaakte klokken, die in de Verenigde Staten bleven na de wereldtentoonstelling van 1939-1940, vanwege het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog). Herbert Hoover studeerde aan deze universiteit en heeft er ook een presidentiële bibliotheek laten bouwen.
In de twintigste eeuw vormden de gebeurtenissen aan de Leuvense universiteit een weerspiegeling van de Belgische taalstrijd. Een eerste aanvang met de vernederlandsing werd in 1911 gemaakt, en vanaf 1936 werden de meeste colleges zowel in het Nederlands als in het Frans gegeven. Men ging echter niet zo ver als in Gent, waar in 1930 de universiteit officieel Nederlandstalig werd.
Op een definitieve splitsing was het echter nog wachten tot na de rellen van 1968. De toenmalige evolutie in Parijs ("Mei '68") spitste zich in België vooral toe op de taalkwestie tussen Nederlandstaligen en Franstaligen. Die kwestie ontplofte het eerst in (het officieel homogeen Nederlandstalige) Leuven. Niet zozeer door een mogelijke 'overheersing' van het Frans, want sinds de jaren 1950 was de meerderheid van de studenten aan de universiteit Nederlandstalig, maar vooral door de in Vlaanderen algemeen groeiende politieke bewustwording van de Vlamingen. De kwestie Leuven Vlaams dijde uit over heel België, deed zelfs een regering vallen, en het resultaat was de wettelijke splitsing van de universiteit in 1970. Het duurde nog tot 1978 vooraleer alle Franstalige activiteiten definitief overgeplaatst waren naar de nieuwe Franstalige universiteit Université catholique de Louvain (UCL) in de nieuwe stad Louvain-la-Neuve, op het grondgebied van Ottignies.
De beide universiteiten kenden een periode van gespannen betrekkingen. Zo kon men het bijvoorbeeld niet overal eens worden over de verdeling van boeken in de universiteitsbibliotheek, met als gevolg dat men in sommige gevallen moest overgaan tot een Salomonsoordeel: de banden met oneven nummers bleven in Leuven, die met even nummers gingen naar Louvain-la-Neuve. Het betrof echter maar een klein gedeelte van het volledige boekenbestand. Sinds de jaren 1990 zijn de relaties tussen beide universiteiten opnieuw uitstekend.
In 1951 richtte de toen nog unitaire KU Leuven een nieuwe universiteit op in Belgisch-Kongo, de Universiteit Lovanium, in Leopoldstad, het huidige Kinshasa. Deze universiteit werd gebouwd vanaf 1954, en was vooral een initiatief van de jezuïeten. Het resultaat was een naar alle lokale verhoudingen indrukwekkende, moderne en grote campus, maar de Lovaniumuniversiteit kende een gestage teloorgang ongeveer een decennium na de Kongolese onafhankelijkheid van 1960, toen de Zaïrisering van Mobutu Sese Seko sterk begon te spelen. Heden ten dage is de Universiteit Lovanium gewijzigd in Université de Kinshasa.
In 1965 werd een tweede afdeling van de KU Leuven opgericht in Kortrijk met de naam KULAK, wat staat voor Katholieke Universiteit Leuven Afdeling Kortrijk. Omdat de Kortrijkse Universiteit gaandeweg uitgroeide van een afdeling naar een volwaardige campus werd het woord afdeling vervangen door campus en werd de naam Katholieke Universiteit Leuven Campus Kortrijk. Sinds 2011 spreekt men van Katholieke Universiteit Leuven Kulak, kortweg Kulak. Het vroegere acroniem is nu dus de volwaardige naam en heeft ook geen betekenis meer als letterwoord. In deze campus worden (de eerste jaren van) bacheloropleidingen uit zes faculteiten (Rechten, Geneeskunde, Wetenschappen, Letteren, Economie, en Psychologie en Pedagogische Wetenschappen) aangeboden.
In 1972 richtte de KU Leuven een aparte entiteit op om de valorisatie van haar wetenschappelijk onderzoek te ondersteunen. Dit instituut, "Leuven Research & Development" (LRD), heeft ondertussen tientallen spin-offs, zoals de technologiebedrijven Option en Metris, begeleid bij hun totstandkoming, en beheert ze tientallen miljoenen euro's aan investeringen en durfkapitaal.
21e eeuw
Op 11 juli 2002 werd de Associatie KU Leuven opgericht, die twaalf hogescholen en de KU Leuven samenbrengt. Deze associatievorming is er gekomen als reactie op de internationalisering van het hoger onderwijs in Europa, in de zogenaamde Verklaring van Bologna uit 1999.
Op 22 december 2011 werd bekendgemaakt, na een uitgebreid intern debat, dat de afkorting K.U.Leuven wordt gewijzigd in KU Leuven. De officiële naam van de universiteit blijft Katholieke Universiteit Leuven.[9] In het Engels wordt de naam van de universiteit ook afgekort tot KU Leuven; voluit luidt het ‘Catholic University of Leuven’, waarbij facultatief het woord 'Catholic' achterwege kan blijven.
Sinds het academisch jaar 2013-2014 richt de instelling ook opleidingen in in Brussel, Antwerpen, Gent, Brugge, Geel, Oostende, Diepenbeek, Sint-Katelijne-Waver en Aalst. Dit is een gevolg van de verhuis van academische opleidingen die de hogescholen uit de associatie aanboden naar de KU Leuven.[10]
Groepen en faculteiten
De KU Leuven is een algemene universiteit, en heeft dus een brede waaier aan faculteiten. Deze zijn als volgt ondergebracht in drie groepen (tussen haakjes het aantal studenten in 2014-2015)[1]:
- Humane Wetenschappen:
- Theologie en Religiewetenschappen (919) (Faculteit Godgeleerdheid Leuven)
- Wijsbegeerte (1.071) (Hoger Instituut voor Wijsbegeerte)
- Kerkelijk recht (341)
- Rechtsgeleerdheid (5.494)
- Economie en Bedrijfswetenschappen (9.052)
- Sociale wetenschappen (3.157)
- Letteren (5.592)
- Psychologie en pedagogische wetenschappen (4.353)
- Wetenschap en Technologie:
- Wetenschappen (3.636)
- Ingenieurswetenschappen (5.027)
- Bio-ingenieurswetenschappen (2.333)
- Industriële Ingenieurswetenschappen (5.907)
- Architectuur (1.761)
- Biomedische Wetenschappen:
- Geneeskunde (7.945)
- Farmaceutische wetenschappen (1.196)
- Bewegings- en revalidatiewetenschappen (2.655)
Naast deze drie groepen vormen de Universitaire Ziekenhuizen de vierde vrij zelfstandige component van de KU Leuven.
- UZ Gasthuisberg (Leuven)
- UZ Sint-Rafaël (Leuven)
- UZ Sint-Pieter (Leuven)
- UZ Pellenberg (Lubbeek)
- UMC Sint-André (Lubbeek)
- UPC KU Leuven (Kortenberg, Lubbeek, Leuven)
Verder zijn er nog enkele instellingen die dienstverlenend zijn voor de hele universiteit:
- Lerarenopleiding:
- Het Centrum voor Levende Talen biedt aan studenten en (gast-)docenten taalcursussen op maat.
Campussen
De opleidingen van de KU Leuven worden op verschillende campussen georganiseerd. In Leuven zijn de meeste locaties gegroepeerd op drie campussen:
- Leuven (verspreid over een groot deel van de Leuvense binnenstad)
- Heverlee (Campus Arenberg I, II, III en IV)
- Gasthuisberg
Naast de locaties in Leuven organiseert de universiteit onderwijs in negen andere Vlaamse steden:
- Aalst (op de campus van hogeschool KAHO)
- Antwerpen (campus Carolus en Sint-Andries)
- Brugge (Kulab)
- Brussel (Katholieke Universiteit Leuven campus Brussel en campus Sint-Lucas)
- Diepenbeek (in samenwerking met en op terreinen van UHasselt)
- Geel (op de campus van hogeschool Thomas More)
- Gent (op de campus van hogeschool KAHO en campus Sint-Lucas)
- Kortrijk (Kulak)
- Oostende (voorlopig op de campus van hogeschool Vives, verhuist vanaf 2016-2017 naar nieuwe campus Kulab in Brugge)
- Sint-Katelijne-Waver (De Nayer Instituut)
Opleidingen
De onderstaande tabel geeft een overzicht van de opleidingen die door de faculteiten van de KU Leuven worden aangeboden:
Bacheloropleidingen | Masteropleidingen | Master-na-Masteropleidingen |
---|---|---|
Faculteit Bewegings- en Revalidatiewetenschappen | ||
|
|
|
Faculteit Bio-ingenieurswetenschappen | ||
|
|
|
Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen | ||
|
|
|
Faculteit Farmaceutische Wetenschappen | ||
|
|
|
Faculteit Geneeskunde | ||
|
|
|
Faculteit Godgeleerdheid | ||
|
|
|
Faculteit Ingenieurswetenschappen | ||
|
|
|
Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen (Leuven, Aalst, Diepenbeek, Geel, Gent, Oostende of Sint-Katelijne-Waver) | ||
|
|
|
Faculteit Architectuur (Brussel of Gent) | ||
|
|
|
Faculteit Letteren | ||
|
|
|
Faculteit Psychologie & Pedagogische Wetenschappen | ||
|
|
|
Faculteit Rechtsgeleerdheid | ||
|
|
|
Faculteit Sociale Wetenschappen | ||
|
|
|
Faculteit Wetenschappen | ||
|
|
|
Bijzondere faculteit Kerkelijk Recht | ||
|
| |
Hoger Instituut voor de Wijsbegeerte | ||
|
|
|
Rectoren
Vanaf de oprichting in 1834 heeft de universiteit de volgende rectoren gehad (betiteld als rector magnificus):
- 1834-1865: Mgr. Pierre François Xavier de Ram
- 1865-1872: Mgr. Nicolas-Joseph Laforêt
- 1872-1881: Mgr. Alexandre Joseph Namèche
- 1881-1887: Mgr. Constant Pieraerts
- 1887-1898: Mgr. Jean-Baptiste Abbeloos
- 1898-1909: Mgr. Adolphe Hebbelynck
- 1909-1940: Mgr. Paulin Ladeuze
- 1940-1962: Mgr. Honoré Van Waeyenbergh
- 1962-1968: Mgr. Albert Descamps
Vanaf 1968 waren de rectoren van de zelfstandige Nederlandstalige Katholieke Universiteit Leuven:
- 1968-1985: Pieter De Somer (medicus)
- 1985-1995: Roger Dillemans (jurist)
- 1995-2005: André Oosterlinck (burgerlijk ingenieur)
- 2005-2009: Marc Vervenne (theoloog)
- 2009-2013: Mark Waer (medicus)
- Vanaf augustus 2013: Rik Torfs (kerkelijk jurist)
Vermaarde wetenschappers
Internationaal vermaarde wetenschappers, bekende of beroemde docenten
- André Alen (jurist, constitutioneel recht, rechter in het Grondwettelijk Hof)
- Roger Blanpain (jurist, voormalig parlementslid)
- Hans Bruyninckx (politicoloog, internationaal milieubeleid)
- Peter Carmeliet (arts)
- Jean-Jacques Cassiman (arts, medische genetica)
- Marc Caudron (theoloog)
- Michel Cloet (historicus)
- Désiré Collen (arts, chemicus)
- Joan Daemen (cryptograaf)
- Herman Daems (econoom)
- Christian de Duve (bioloog, Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde 1974)
- Paul De Grauwe (econoom, voormalig senator)
- Pieter De Somer (rector) medicus, bioloog en eerste rector van de zelfstandige Nederlandstalige Katholieke Universiteit Leuven.
- Gaston Eyskens (econoom, jurist, Belgisch eerste minister, minister van Financiën, minister van Staat)
- Mark Eyskens (econoom, jurist, Belgisch eerste minister, minister van Buitenlandse Zaken, minister van Staat)
- Guido Fauconnier (communicatiewetenschap)
- Marie-Claire Foblets (juriste en antropologe)
- Koen Geens (jurist, Minister van financiën)
- Gustavo Gutierrez (theoloog, grondlegger van de bevrijdingstheologie)
- Jan Gybels (neurochirurg)
- Marc Hooghe (politicoloog)
- Luc Huyse (socioloog)
- Frans Alfons Janssens (bioloog, ontdekker van chiasmatypie (crossing-over) in celdeling)
- Bart Kerremans (politicoloog, Amerikaanse politiek, internationale betrekkingen)
- Abdul Qadir Khan (vader van de Pakistaanse atoombom)
- Raymond M. Lemaire (kunsthistoricus, monumentenzorger, internationaal expert)
- Georges Lemaître (sterrenkundige, Big Bangtheorie)
- Koen Lenaerts (jurist, Europees recht, rechter in het Hof van justitie van de Europese Gemeenschappen)
- Bart Maddens (politicoloog)
- Guido Maertens (moraalfilosoof)
- Albert Michotte (experimenteel psycholoog)
- Vincent Rijmen (cryptograaf)
- Georges Stalpaert, (hartchirurg)
- Leo Tindemans, (econoom, Belgisch eerste minister, minister van Buitenlandse Zaken, minister van Staat)
- Johan Tollebeek (cultuurhistoricus)
- Rik Torfs (kerkjurist)
- Frans Van Cauwelaert de Wyels, landbouwdeskundige, rector KULAK
- Frans Van Coetsem (taalkundige)
- Herman Vanden Berghe (genetica)
- Paul Van Orshoven (jurist)
- Roger Van Overstraeten (burgerlijk ingenieur, micro-elektronica)
- Marc Van Ranst (viroloog, griepcommissaris)
- Antoon Vergote (godsdienstpsycholoog)
- Catherine Verfaillie (arts, stamcelonderzoek)
- Marc Vervenne (theoloog, rector van de universiteit)
- Arthur Vierendeel (bouwkundig ingenieur)
- Marc Waelkens (archeoloog, Eastern Mediterranean Archaeology)
Bekende studenten
Rankings
Volgens het Times Higher Education Supplement (THES) van The Times is de KU Leuven jaar na jaar de hoogst scorende Belgische universiteit, en de eerste Nederlandstalige universiteit ter wereld. Wereldwijd staat KU Leuven op de 55ste plaats, als 12de Europese universiteit. Ook in de ranglijsten per vakgebied scoort de KU Leuven goed, en is ze als enige Nederlandstalige universiteit aanwezig in 2014-2015 in elke vermelde top 50. Zo staat Delft op de 19e plaats in engineering & technology, de KU Leuven staat hier 34e. Leiden haalt plaats 25, Leuven plaats 41 en de UvA de 45e plaats in arts & humanities. In clinical & health vindt men Erasmus (35e), Leuven (37e), Maastricht (45e) en UvA (47e). Wageningen staat op de 18e plaats in life sciences, waar Gent 38e, Utrecht 45e en Leuven 48e haalt. In social sciences tot slot scoren UvA (36e), Erasmus (40e) en Leuven (49e).[11]
In 2014 was de KU Leuven volgens de QS World University Rankings de hoogst scorende Belgische universiteit, met een wereldwijde 82ste positie.[12]
Volgens de Leiden Ranking[13] van het Center for Science and Technology Studies (CWTS) van de universiteit van Leiden is de KU Leuven de eerste Belgische universiteit, de eerste Nederlandstalige en de zesde Europese instelling in het aantal publicaties (de Yellow ranking), en de tweede Belgische universiteit, na de UCL volgens een gewogen en genormaliseerde impactmeting. De KU Leuven staat hier op de 26ste plaats[14] van de Europese universiteiten.
In de Academic Ranking of World Universities (ARWU) van de Sjanghai Jiao Tong Universiteit staat de KU Leuven in 2014 op de 96ste plaats.[15] Per wetenschapsgebied bekeken is ook een 39e plaats voor geneeskunde en farmacie gehaald en per onderdeel een 47e plaats voor computerwetenschappen.
In de Meta University Ranking, die ARWU, QS en THE combineert, neemt de KU Leuven de 62ste positie in, na Universiteit Utrecht (54) en Universiteit Leiden (54) maar voor de Universiteit van Amsterdam (69), de Universiteit van Groningen (82) of de Universiteit Gent (82).[16]
Eredoctoren
Universitaire eredoctoraten vanaf 1951
- 1951: Boudewijn I van België
- 1961: Albert II van België
- 1966: Léopold Senghor, Stefan Wyszyński, André Michael Lwoff
- 1967: Willem Visser 't Hooft, Walter Hallstein, Eugene Wigner
- 1968: U Thant
- 1971: Johannes Willebrands, Jan Tinbergen, F. Peeters
- 1972: Leo Kaprio, John Kenneth Galbraith, Karl Rahner
- 1973: Sicco Mansholt, Raymond Aron, R.J. Huebner
- 1974: G. Langemeyer, G. Billanovich, Edward Schillebeeckx, O. Kahn-Freund
- 1975: Kurt Waldheim, Paulo Freire, Chih-Tang Sah (facultair: Anton van Wilderode)
- 1976: Addeke Hendrik Boerma, Jerome S. Bruner, Alfred Chandler, Claude Cheysson, J.E. Dekkers, J. Esser, T.A. Lambo, Emmanuel Levinas, Rudolf Mössbauer, Frits Philips, Ronald Syme, S. Williams
- 1977: Eugène Ionesco, Ralf Dahrendorf, K. Hall
- 1978: Walter Fiers, Theodore Hesburgh, Elia Kazan, Nicolas Valticos
- 1979: Rafael Caldera Rodriguez, Roy Jenkins, Joseph-Albert Malula, Krzysztof Penderecki
- 1980: Norman Rasmussen, Nadine Gordimer, Gabriel Richet, Óscar Romero
- 1981: V. Brailovski, Willem A. Grootaers, N.L. Kusters, Maria Rosseels, J. Wozniakowski
- 1982: Paul Janssen, Ernst Heinrich Kossmann, Jacques Le Goff, Aloísio Lorscheider
- 1983: Helmut Schmidt, Jean Pictet
- 1984: Joseph Bernardin, Christian de Duve, M.R. Hillerman, Raoul van Caenegem
- 1985: Pierre-Gilles de Gennes, Umberto Eco, Jon Sobrino
- 1986: H.G. Hers, R.A. McCormick, Robert Parr, Richard von Weizsäcker
- 1987: Alfred Daelemans, Jacques Delors, Robert Gallo
- 1988: Denis Hurley, André Leysen, August Vanistendael, Alex Müller
- 1989: Jacques Derrida, Claire M. J. Vellut, Henk van der Plas, Victor Brailovsky
- 1990: Roger Louis Schutz-Marsauche, Michael Rutter, Tadeusz Mazowiecki, Michael F. Ashby
- 1991: Michel Falise, Jean Leclant, Hans F. Zacher
- 1992: Walter Bodmer, Donald Broadbent, H.C. Jones, Max Wildiers
- 1993: Niklas Luhmann, Rafael Moneo, Laurent Monsengwo Pasinya, Stephen Peckham
- 1994: Jan Engelbert van Arenberg, Johan Jørgen Holst, Ed van den Heuvel
- 1995: Eugene Fama, Hella Haasse, Jürgen Moltmann, Roger Tsien
- 1996: Bartholomeus I, Raymond Dwek, Helmut Kohl, Gerard 't Hooft
- 1997: Juan Carlos, Alan Greenspan, Philippe Herreweghe, Martha Nussbaum, Ahmed Zewail
- 1998: Heinrich von Pierer, Peter Sellars, Muhammad Yunus, John Thomas Potts jr.
- 1999: Masao Doi, Jean-Marc Ela, Gavriel Salomon
- 2000: Jean-Luc Dehaene, Jeanne Devos, Mildred Dresselhaus, Mary Robinson
- 2001: Hans U. Gerber, Paul Kennedy, Michel Mayor, Elisabeth Nabel, Pedro Sanchez, Robert Steadward, Robert J. Sternberg
- 2002: Filip van België, Carla Del Ponte, Lord Browne of Madingley, Domenico Lenarduzzi
- 2003: Gerhard Ertl, Walter Kasper, Kai Simons, Mario Vargas Llosa, Catherine Verfaillie
- 2004: Manuel Castells, Michel Georges, Quentin Robert Duthie Skinner
- 2005: Gerard Kleisterlee, Roger Penrose, John Edward Sexton
- 2006: Mary-Claire King, Valentin Y. Mudimbe
- 2007: Roberto Benigni, David Grossman, Rem Koolhaas, Sigiswald Kuijken
- 2008: John Braithwaite, Bert Brunekreef, Daniel Pauly
- 2009: Marjane Satrapi, Sari Nusseibeh, Abdullahi Ahmed An-Na'im, Paolo Dall'Oglio (uitreiking samen met de Université catholique de Louvain)
- 2010: Radhika Coomaraswamy, Christopher Colclough, Jean-Pierre en Luc Dardenne, Giacomo Rizzolatti en Vittorio Gallese
- 2011: Rowan Williams, Maria Nowak, Claudio Magris en Timothy Garton Ash
- 2012:
- Uitreiking bij het patroonsfeest van Maria Lichtmis op 2 februari: Laura Carstensen, John Clarkson, Roger Coleman, John Myles en Mary Tinetti
- Uitreiking tijdens het Internationaal Forum op 1 juni: Herman Van Rompuy, Jacques Rogge, Navanethem Pillay, Helga Nowotny, James Utterback, Christian Thielemann en Aubert de Villaine
- 2013:
- Uitreiking bij het patroonsfeest van Maria Lichtmis op 4 februari: Rita Carter, Leon Chua, Tamás Roska, Antonio Damasio, Hugues Duffau en Dennis Selkoe
- 2014:
- Uitreiking bij het patroonsfeest van Maria Lichtmis op 3 februari: Neera Adarkar, Abhijit Vinayak Banerjee, Michael Marmot en Fiona Stanley
- 2015:
- Uitreiking bij het patroonsfeest van Maria Lichtmis op 2 februari: Philippe Claudel, Carl Folke, Rakesh Jain en Brainard Guy Peters
Facultaire eredoctoraten tot 1950
- Simon Deploige
- Armand Thiery
- Eduard Meijers
- Cyriel Verschaeve
- Adam van Kan 1939
- Wilhelmina der Nederlanden 1947
Facultaire eredoctoraten sinds 1997
- Claude Hélène (Farmaceutische Wetenschappen 21/4/1997), Andreas H. Van Wyk, Jochen A. Frowein, André Gouron (Rechten 25/3/1997)
- Claude Bouchard (faculteit LO & Kinesitherapie 12/3/2008), Myron Scholes (faculteit ETEW 5/5/1998)
- Hugh Ault, Ewoud Hondius, Christian von Bar (faculteit Rechtsgeleerdheid 16/5/2003)
- R.T. Borchardt, A.G.J. Voragen, Manuel de Solà-Morales, Lennart Ljung, P. Ole Fanger, Jean-Pierre Hansen
- Willem J.M. Levelt (faculteit PPW 24/9/2005)
- Allen Guttmann (faculteit Letteren 12/10/2005)
- David P. Baron (faculteit ETEW 8/11/2005)
- Irma Thesleff (faculteit Geneeskunde 24/11/2005)
- Wivina Demeester (faculteit Geneeskunde 29/9/2006)
- Louis-Marie Chauvet (naar aanleiding van de 575ste verjaardag van de Theologische Faculteit in 2007)
- Claude Mandil (Groep Wetenschap en Technologie 14/5/2008)
- Jared Diamond (Groep Wetenschap en Technologie 13/11/2008)
- Norman Breslow (gezamenlijk uitgereikt door KU Leuven en UHasselt 10/9/2008)
- Bas van Fraassen (HIW 17/12/2008)
- Stephen Raudenbush (faculteit PPW 25/03/2009)
- Willem Roelandts (Groep Wetenschap en Technologie en IMEC 24/11/2009)
- Walter Bär, Peter Barnes, Leslie Benet, Craig Montell en Erik Richter (Groep Biomedische Wetenschappen 26/03/2010)
- Roger Griffin (Faculteit Letteren 27/05/2011)
- Christine Lagarde (Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen 29/10/2012)
- Margareth Bath (Gaculteit Bio-ingenieurswetenschappen 30/10/2013)
- Martin Riegel (Faculteit Letteren 05/12/2013)
- Nate Silver (Faculteit Wetenschappen 14/12/2013)
- Justin Yifu Lin (gezamenlijk uitgereikt door Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen en Vlerick Business School 10/9/2014)
De Associatie KU Leuven
De vzw Associatie KU Leuven werd opgericht op 10 juli 2002. De partners waren instellingen die reeds vroeger samenwerkten. De oprichting liep zelfs voorop op de Vlaamse decretale bepalingen van het Structuurdecreet van 2004. In tegenstelling tot de andere associaties in Vlaanderen betreft het hier een samenwerking met partners verspreid over Vlaanderen, waar andere associaties eerder een regionale samenwerking bestendigen.
Sinds 2013 is de Leuvense universiteit een universiteit met verschillende campussen, verspreid over heel Vlaanderen. Als hogescholen zullen die campussen instaan voor professionele opleidingen. Diploma's van opleidingen van universitair niveau, zoals onder meer handelswetenschappen, zullen dan uitgereikt worden door de KU Leuven. Als lid van de universiteit zullen zij, regionaal verankerd, academisch onderwijs verzorgen en een eigen onderzoeksprofiel ontwikkelen, in nauwe samenhang met de professionele expertise die er voorhanden is. Op die manier zal de universiteit zich ontplooien als een sterk en beweeglijk netwerk.[17]
De twaalf leden van de Associatie KU Leuven zijn:
- Groep T Internationale Hogeschool Leuven
- LUCA School of Arts, fusie van
- Hogeschool-Universiteit Brussel
- Hogeschool Thomas More, fusie van
- Katholieke Hogeschool Leuven
- Katholieke Hogeschool Limburg
- Katholieke Hogeschool Sint-Lieven
- Katholieke Hogeschool Vives, fusie (2013) van
- Katholieke Universiteit Leuven
Studenten aan de KU Leuven
De studenten van de KU Leuven worden vertegenwoordigd door de Studentenraad KU Leuven (Stura KU Leuven), een overkoepeling van facultaire studentenraden (vaak faculteitskringen) en campusstudentenraden, die inspraak heeft op vrijwel alle niveaus van de universitaire gemeenschap.
Aan de KU Leuven zijn ook diverse studentenverenigingen actief aan de verschillende campussen. Er is een aparte overzichtspagina met de studentenverenigingen op de verschillende campi; studentenverenigingen te Leuven, studentenverenigingen te Antwerpen, studentenverenigingen te Gent, studentenverenigingen te Diepenbeek, studentenverenigingen te Brussel
Alumni van de KU Leuven kunnen lid worden van de Alumni Lovanienses, een vereniging met eigen activiteiten. Tot de recente voorzitters van deze vereniging behoren Karel Vinck tot 2008 en sinds 2008 Frans van Daele.
Aantal ingeschreven studenten
- 2003-2004: 29.164
- 2004-2005: 30.443
- 2005-2006: 31.447
- 2006-2007: 32.509
- 2007-2008: 33.801
- 2008-2009: 34.940
- 2009-2010: 36.923
- 2010-2011: 38.568
- 2011-2012: 40.131
- 2012-2013: 41.255
- 2013-2014: 55.211
- 2014-2015: 55.855
De Databank Tertiair Onderwijs, vanaf 2008-2009 Databank Hoger Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap geeft enkel de studentenaantallen ingeschreven voor de academische kernopleidingen weer. Academische kernopleidingen zijn opleidingen zoals die in Vlaanderen worden aangeboden in overeenstemming met de decretale bepalingen.
- 2003-2004 (kernopleidingen): 27.061
- 2004-2005 (kernopleidingen): 28.157
- 2005-2006 (kernopleidingen): 28.956
- 2006-2007 (kernopleidingen): 29.919
- 2007-2008 (kernopleidingen): 30.531
- 2008-2009 (kernopleidingen): 31.444
- 2009-2010 (kernopleidingen): 33.709
- 2010-2011 (kernopleidingen): 35.332
- 2011-2012 (kernopleidingen): 31.814
- 2012-2013: definitieve cijfers nog niet beschikbaar
- 2013-2014: definitieve cijfers nog niet beschikbaar
In het academiejaar 2014-2015 studeerden er aan de KU Leuven 55.855 studenten.[1] Daarmee is de KU Leuven de grootste Nederlandstalige universiteit. Ze biedt in het Nederlands 55 academische bacheloropleidingen, 133 master en 48 master na masteropleidingen aan, naast 45 masteropleidingen, 27 master-na-master opleidingen en 2 bacheloropleidingen volledig in het Engels, 2 masteropleidingen in het Frans en 1 master-na-master in het Spaans. Deze opleidingen worden ingericht door vijftien faculteiten, gegroepeerd in drie groepen.[18]
Tijdschrift
Het tijdschrift van de Katholieke Universiteit Leuven heet Campuskrant. Het werd in 1990 de opvolger van Academische Tijdingen, verschijnt in tabloidformaat en in een oplage van 17.000 tot 40.000 exemplaren.
Bibliografie
- L'Université de Louvain: coup d'oeil sur son histoire et ses institutions, 1425-1900, Brussel, 1900.
- Pieter DHONDT, Un double compromis. Enjeux et débats relatifs à l'enseignement universitaire en Belgique au XIXe siècle, Gent : Academia Press, 2011.
- R. MATHES, Löwen und Rom. Zur Gründung der Katholischen Universität Löwen unter besonderer Berücksichtigung der Kirchen-und Bildungspolitik Papst Gregors XVI, Essen, 1975.
- Jan ROEGIERS, De Leuvense Theologen en de Verlichting. Onderwijs, wetenschap, polemiek en politiek van 1700 tot 1797, doctoraal proefschrift (onuitgegeven), Katholieke Universiteit Leuven, 1979.
- Jo TOLLEBEEK & Liesbet NYS: De stad op de berg. Een geschiedenis van de Leuvense Universiteit sinds 1968, Universitaire Pers Leuven, 2005. ISBN 9058674797.
Zie ook
- Katholieke Universiteit Leuven Campus Kortrijk
- Katholieke Universiteit Leuven campus Brussel
- Katholieke Universiteit van Mechelen
- Leuvense universiteiten
- Leuvense universiteitsbibliotheken
- Oude Universiteit Leuven
- Rijksuniversiteit Leuven
- Université catholique de Louvain
- Lijst van alumni van de Katholieke Universiteit Leuven
Voetnoten
- ↑ a b c KU Leuven Studentenaantallen 2014-2015, 31 januari 2015
- ↑ Feiten en cijfers. KU Leuven (december 2013). Geraadpleegd op 31 januari 2015.
- ↑ Top 100 world universities by reputation – in full, The Telegraph, 11 maart 2015
- ↑ Goedgekeurd door de Inrichtende Overheid op 10 juli 2012 en gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op 24 juli 2012. Gewijzigd door de Inrichtende Overheid op 20 december 2012 en gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op 25 januari 2013 : BIJLAGE tot het Belgisch Staatsblad van 24 juli 2012 : ANNEXE au Moniteur belge du 24 juillet 2012 : "De Katholieke Universiteit te Leuven, voortzetting van het « studium generale » dat op 9 december 1425 door Paus Martinus V werd opgericht, erkend als rechtspersoon bij wet van 12 augustus 1911 en bevestigd bij wet van 28 mei 1970, hierna volgend KU Leuven te noemen". In tegenstelling tot de beslissingen van het Hof van Cassatie van 26 november 1846: "De Katholieke Universiteit van Leuven kan niet worden beschouwd als de voortzetting van de oude Universiteit van Leuven" en Arrest van het hof van Beroep van Brussel in, La Belgique Judiciaire, 28 juli 1844 n° 69, bld. 1 : Cour d’Appel de Bruxelles. Deuxième chambre. "L'université libre de Louvain ne représente pas légalement l’antique université de cette ville". Zie nota 6.
- ↑ Edward van Even, Louvain dans le passé et dans le présent, Louvain, 1895, p. 606 : "Par lettre collective du 14 novembre 1833, le corps épiscopal s'adressa à Grégoire XVI, à l'effet d'obtenir l'autorisation nécessaire pour ouvrir l'école. Cette autorisation fut octroyée par un bref du 13 décembre suivant. Une circulaire épiscopale, datée du 20 février 1834, annonça aux fidèles la fondation d'une Université catholique".
- ↑ Te lezen: R. Mathes, Löwen und Rom. Zur Gründung der Katholischen Universität Löwen unter besonderer Berücksichtigung der Kirchen- und Bildungspolitik Papst Gregors XVI, Essen, 1975.
- ↑ Zie uitspraak van het Hof van Cassatie van 26 november 1846: De Katholieke Universiteit van Leuven kan niet worden beschouwd als de voortzetting van de oude Universiteit van Leuven, in, Table générale alphabétique et chronologique de la Pasicrisie Belge contenant la jurisprudence du Royaume de 1814 à 1850, Brussels, 1855, p. 585, column 1, alinea 2. Zie ook: Bulletin Usuel des Lois et Arrêtés, 1861, p.166. Oorspronkelijke Franse tekst: L'université catholique de Louvain ne peut être considérée comme continuant l'ancienne université de Louvain; et lorsqu'un acte de fondation a désigné pour collateur un professeur de cette ancienne université, il y a lieu d'y pourvoir par le gouvernement. Arrest van het hof van Beroep van Brussel in La Belgique Judiciaire, 28 juli 1844 n° 69, bld. 1 : Cour d’Appel de Bruxelles. Deuxième chambre. L'université libre de Louvain ne représente pas légalement l’antique université de cette ville. Attendu que cette université (l’ancienne Université de Louvain), instituée par une bulle papale, de concert avec l'autorité souveraine, formait un corps reconnu dans l'État, ayant différentes attributions, dont plusieurs même lui étaient déléguées par le pouvoir civil; attendu que ce corps a été supprimé par les lois de la république française; attendu que l'université existant actuellement à Louvain ne peut être considérée comme continuant celle qui existait en 1457, ces deux établissements ayant un caractère bien distinct, puisque l'université actuelle, non reconnue comme personne civile, n'est qu'un établissement tout-à-fait privé, résultat de la liberté d'enseignement, en dehors de toute action du pouvoir et sans autorité dans l'État...
- ↑ H. Francotte, La propagande des encyclopédistes français au pays de Liège, p. 28: "le jansénisme régnait en maître à l'université de Louvain".
- ↑ K.U.Leuven wordt KU Leuven, deredactie.be, 22 december 2011
- ↑ Opleidingen die verhuisden van hogeschool naar universiteit populair. De Standaard (4 september 2013). Geraadpleegd op 8 september 2013.
- ↑ Times Higher Education 2014-2015
- ↑ Het Nieuwsblad: KU Leuven enige Belgische universiteit in top 100 van QS World University Rankings, 16 september 2014, geraadpleegd op 18 september 2014
- ↑ The Leiden Ranking
- ↑ Leiden Ranking 'crown indicator' green list
- ↑ Gent en KU Leuven in top-100 universiteiten, De Morgen, 15 augustus 2014
- ↑ Meta University Ranking 2014/15
- ↑ Openingsrede rector Marc Vervenne academiejaar 2008-2009, KU Leuven
- ↑ kuleuven.be - Vijftien faculteiten.
Externe links