Jean-Pierre Van Rossem

Jean-Pierre Van Rossem
Jean-Pierre Van Rossem bij het hoofdkantoor van ROSSEM in Hoegaarden (2014)
Algemeen
Volledige naam	Jean-Pierre P.A.J. Van Rossem
Geboren	Brugge, 29 mei 1945
Kieskring	Antwerpen
Regio	Vlaanderen
Land	België
Functie	Politicus
Partij	ROSSEM
Functies
1991 - 1995	Volksvertegenwoordiger[1]
1992 - 1995	Lid Vlaamse Raad[2]
Officiële website
Portaal    Politiek Economie Literatuur

Jean-Pierre P.A.J. Van Rossem (Brugge, 29 mei 1945) is een Belgisch econoom, publiek figuur, econometrist, politicus, zakenman, schrijver, publicist en voormalig volksvertegenwoordiger.

Levensloop

Jeugd

Van Rossem studeerde economie (toentertijd handelswetenschappen) aan de Universiteit Gent van 1963-1967. Met zijn licentiaatsverhandeling "De omloopsnelheid van het geld" won hij de prijs van de Internationale Jaarbeurs van Vlaanderen. Hierdoor kon hij econometrie studeren bij nobelprijswinnaar Lawrence Klein aan de Wharton School of the University of Pennsylvania. In deze periode begon hij ook zijn eerste repetitiebureau, Metodika in Gent. Hij vertoefde ondertussen in het Gentse linkse milieu.

In 1971 werd hij veroordeeld voor valsheid in geschrifte en uitschrijven van ongedekte cheques. De straf was een jaar gevangenis met uitstel. In 1973 werd hij nog eens veroordeeld, nu kreeg hij vier jaar effectieve celstraf. Toen hij in 1977 vrijkwam was hij afgekickt van zijn heroïneverslaving.

Moneytron

Van Rossem kwam het eerst in de publieke belangstelling met 'Moneytron', een beursbeleggingsbedrijf dat schijnbaar eindeloze winsten kon aanbieden. Van Rossem beweerde een systeem te hebben ontwikkeld waarmee hij de beurshandel kon voorspellen en het kapitalistisch systeem te snel af was. Later bleek dat hij de hem toevertrouwde sommen doorsluisde naar zijn eigen rekeningen.^[3]

Dankzij de vermeende onfeilbaarheid van het Moneytron systeem, maar vooral door Van Rossems gevoel voor show, kwamen steeds grotere bedragen in zijn richting. De miljarden die hem werden toevertrouwd, verdwenen onder andere naar Zwitserse bankrekeningen en in het criminele circuit. Zo handelde hij onder meer in gedupliceerde aandelen, volgens Van Rossem een manier om het systeem 'naar de kloten te helpen'. In 1989 was hij eigenaar van een F1-team (Onyx), dat tiende op 21 raceteams eindigde. Toen Van Rossems vrouw overleed vermoedde hij opzet en liet hij haar in een diepvriesgraf begraven, tot hij een lijkschouwer zou vinden die bereid was een autopsie te doen. Hij belandde echter in de gevangenis, tijdens welke periode er door de vochtige ondergrond kortsluiting ontstond in de motor van de koeling, waardoor het diepvriesgraf niet meer werkte en werd verwijderd.

ROSSEM

Van Rossem stapte met zijn libertijnse partij ROSSEM in de Belgische politiek en behaalde vier zetels bij de verkiezingen van 1991, drie in de Kamer van Volksvertegenwoordigers en één in de Senaat. Van Rossem kon echter zelf geen zitting nemen in het parlement daar hij vlak voor de verkiezingen was gearresteerd. Pas in 1991 kon hij zijn zetel innemen. In navolging van Julien Lahaut, die in 1950 de beëdiging van Koning Boudewijn verstoorde, riep Van Rossem in 1993 bij de beëdiging van Koning Albert II: 'Vive la République d'Europe! Vive Lahaut!'. Senaatsvoorzitter Frank Swaelen sprak daarop: Mijnheer, uw gedrag is onwaardig en schandalig, en het hele land zal u veroordelen!^[4]

In de periode januari 1992-mei 1995 had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad. De Vlaamse Raad was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige Vlaams Parlement.

In 2004 schreef en regisseerde hij een vaudevillesk toneelstuk ("God is dood, 't is godgeklaagd") waarin hij zelf meespeelde. Van 2005 tot 2007 hervatte hij z'n oude werkzaamheid als repetitor voor studenten in Gent. Hij bood zich aan voor de opleiding van studenten in economie, rechten, criminologie en filosofie. Medio 2007 trok hij zich terug uit het publieke leven. Alle verdere publieke optredens wees hij af.

ROSSEM bis

Op 26 maart 2009 kondigde hij in het Canvas-programma Phara aan dat zijn partij ROSSEM in 2011 terug aan de verkiezingen zou deelnemen.^[5] Dit plan viel echter in het water doordat deze verkiezingen vervroegd werden naar 2010. In januari 2012 blies hij de partij nieuw leven in,^[6] doch zag hij af van deelname aan de lokale verkiezingen 2012.^[7] ROSSEM nam wel deel aan de verkiezingen van 2014,^[8] waarvoor hij de Vlaamse lijst in Antwerpen trok.^[9] De partij haalde 0,24% van de stemmen in het Vlaams Parlement, en 0,17% in het federale parlement, ruim onvoldoende voor een zetel.^[10][11]

Anderz

In 2014 richtte hij samen met enkele leden uit het voormalige ROSSEM de libertijnse beweging "Anderz" op maar deze ging al snel ten onder vanwege financiële strubbelingen.^[12]

Trivia

• Van Rossems flamboyante uiterlijk maakte hem een favoriet doelwit voor striptekenaars. Zo tekende Erik Meynen begin jaren 90 twee stripverhalen met hem in de hoofdrol. Hij dook ook op in enkele Nero-stripalbums.
• In 2005 eindigde hij op nr. 154 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst.
• Van Rossem beweerde Osama Bin Laden ontmoet te hebben in 1988 in de "Baharain Middle East Bank" in Saoedi-Arabië.^[13]
• De laatste jaren hield Van Rossem zich uit de media. Zijn laatste tv-optreden tot nu toe was op 9 maart 2016 in het satirische nieuwsprogramma De Ideale Wereld.
• In januari 2017 kondigde hij aan een aanvraag tot euthanasie ingediend te hebben. Hij lichtte toe in een interview dat dit hij een bewogen en goed leven gehad heeft, maar dat hij zich mentaal steeds minder scherp voelde. Hij hoopt dat de euthanasie tegen het einde van 2017 kon gebeuren.^[14] De dag erna meldde Van Rossem op zijn facebook-profiel dat hij bijzonder ontevreden was over het interview. Volgens Van Rossem heeft de interviewer zich niet aan alle afspraken gehouden en werden zijn statements dramatischer voorgesteld als ze in de werkelijkheid waren. Volgens de interviewer werden alle afspraken echter nageleefd

Publicaties

• Hoe genezen we onze zieke ekonomie? (1979, Metodika)
• Moneytron: How the system works (1989)
• Is Outperformance of Security Markets Possible with Modern Econometrics? (1990)
• Staat in staat van ontbinding (1990, Houtekiet)
• Proces in duplo (1990, Houtekiet)
• Mister Junkie & Sister Morphine (1991, Houtekiet)
• Sonate voor een blauwe vuurtoren (1991, Houtekiet)
• Libertijns Manifest (1991)
• Libertijnse Breekpunten: wat willen Libertijnen (1992)
• Een dode zwaan in Tann (1992)
• De schat van de Arme Klavers (1992, Loempia)
• Hoe word ik stinkend rijk?: Van Rossems beleggings- en belastinggids editie 1993 (1992)
• Wie vermoordde André Cools? (1993, Loempia)
• Hoe kom ik van de grond? : Van Rossems Sex- en Bordelengids (1993)
• De nacht van Christus-Koning (1996)
• Gevangenisdagboek (1999, Van Halewyck)
• De dag van de nachtschade (2000, Van Halewyck)
• Brigitte, of Het hart van de engel (2001)
• De maquette : verslag (2002)
• De onkuise kuisheid van de Boccaccio : studie van het postmoderne nachtleven (2002)
• Crisis: Hoe lossen we het op? (2009, Lampedaire)
• De engel in de duivel (2009, Lampedaire)
• Belgisch uranium voor de eerste Amerikaanse en Russische atoombommen (2011, Van Halewyck)

Literatuur

• Ludwig Verduyn, Jean-Pierre Van Rossem : opkomst en val van een financieel stroman (1994, Kritak) ^{[15] [16]}
• Jan Van Rossem, Jean-Pierre van Rossem: leven met een genie (1992, Hadewijch) ^[17]
• Het negende leven van Jean Pierre Van Rossem: ROSSEM en de kanteling der tijden 1985-2000 (1993, Vubpress) ^[18]

Externe link

• Officiële website