Jean-Baptiste van de Kerchove

Jean-Baptiste Van de Kerchove (Oosteeklo 5 januari 1790 - Stekene 13 december 1832) was een Belgisch rooms-katholiek priester en lid van het Nationaal Congres.

Levensloop

Van de Kerchove werd seminarist in het bisdom Gent en weigerde in 1813 met zijn medeseminaristen de door Napoleon aangestelde bisschop Jacques de la Brue (1760-1832) te erkennen, met als gevolg dat ze allen hetzij in het leger werden ingelijfd hetzij met meer dan honderd naar een strafkamp in de citadel van Wezel werden verbannen, waar een aantal onder hen aan ziekte en ontbering bezweek. Toen begin 1814 het keizerrijk de laatste stuiptrekkingen kreeg, ontsnapten ze en keerden naar Gent terug, waar ze op 14 mei 1814 triomfantelijk werden onthaald. “Hij was in Wezel” bleef gedurende meer dan een halve eeuw, zolang er overlevenden van die odyssee waren, binnen de Gentse geestelijkheid en bevolking als een brevet van heldenmoed en trouw aan de Kerk gelden.

Op 1 augustus 1814 werd Van de Kerchove leraar aan het kleinseminarie in Sint-Niklaas. Op 31 mei 1817 werd hij tot priester gewijd, waarop een traditioneel curriculum volgde:

  • 1 juli 1817: onderpastoor in Sinaai
  • 6 augustus 1821: onderpastoor in Kortrijk, O. L. Vrouwparochie
  • 30 januari 1826: pastoor in Rupelmonde
  • 19 oktober 1832: pastoor in Stekene

Pas in zijn nieuwe standplaats aangekomen, overleed hij. Hij was nog maar 42, zodat het niet onmogelijk is dat hij bezweek tijdens de tyfus- en cholera-epidemieën die toen het land teisterden.

Van de Kerchove werd als plaatsvervanger verkozen voor het Nationaal Congres namens het arrondissement Sint-Niklaas. Ook toen speelde ongetwijfeld nog het aureool van de gevangenschap in Wezel een rol. Hij werd op 22 januari 1831 effectief lid maar deed geen enkele tussenkomst tijdens de zittingen. Bij de verkiezing van Leopold van Saksen Coburg tot koning, beslisten de leden van de geestelijkheid in verspreide orde. Acht onder hen stemden voor hem, drie onthielden zich en twee stemden voor Surlet de Chokier. Van de Kerckhove was één van die twee.

Bron

  • Archief van het Bisdom Gent.

Literatuur

  • P.J. VAN DER MOERE s.j., De jonge Leviten van het Seminarie van Gent te Wezel, Brussel, 1856.
  • Carl BEYAERT, Biographies des membres du Congrès national, Bruxelles, 1930, p. 96 (met onvolledige en onjuiste gegevens)