Jan Schotte: verschil tussen versies

Jan Schotte
Kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk
Rang	kardinaal-diaken
Titeldiakonie	Sint-Juliaan-der-Vlamingen
Creatie
Gecreëerd door	Johannes Paulus II
Consistorie	24 april 1994
Kerkelijke carrière
Eerdere functies	1980-1983: secretaris Pauselijke Raad voor Gerechtigheid en Vrede 1983-1985: president Pauselijke Raad voor Gerechtigheid en Vrede 1985-2004: secretaris van de Bisschoppensynode 1989-2004: president Arbeidsministerie Vaticaan.
Portaal    Christendom

Jan Pieter Schotte, C.I.C.M. (Beveren-Leie, 29 april 1928 – Rome, 10 januari 2005) was een Vlaams Curiekardinaal van de Katholieke Kerk.

Biografie

Jan Schotte volgde de humaniora aan het Heilig-Hartcollege in Waregem.

Hij trad in 1946 toe tot de Congregatie van het Onbevlekt Hart van Maria (C.I.C.M.), ook bekend als Missionarissen van Scheut. Op 3 augustus 1952 werd hij tot priester gewijd. Hij wilde aanvankelijk missionaris worden in China en begon de Chinese taal te studeren, maar die reis naar de Volksrepubliek ging niet door omdat in die periode het communistische regime bezig was priesters het land uit te zetten.

Van 1953 tot 1956 studeerde hij kerkelijk recht aan de Katholieke Universiteit Leuven en van 1962 tot 1963 aan de Katholieke Universiteit van Amerika in Washington D.C. Vanaf 1956 tot 1962 was pater Schotte vicerector van het toen nog bestaande Theologisch Seminarie van zijn Congregatie in Leuven.

Vanaf 1963 tot 1966 was hij rector van het Missieseminarie van zijn congregatie in Washington D.C.

In 1967 trok hij naar Rome als secretaris-generaal van de Congregatie van Scheut en bleef in die functie tot hij in 1972 in de Vaticaanse Curie aan de slag ging.

Op 20 december 1983 werd hij door paus Johannes Paulus II tot titulair bisschop van Silli aangesteld en op 6 januari 1984 persoonlijk door diezelfde paus tot bisschop gewijd. Het jaar daarop werd hij op 24 april tot aartsbisschop benoemd en tijdens het consistorie van 24 april 1994 tot kardinaal verheven.

Van 1985 tot 2004 was hij algemeen secretaris van de Bisschoppensynode. Tijdens de periode die daaraan vooraf ging was hij jarenlang vicevoorzitter van de Pauselijke Raad 'Justitia et Pax'. Van 1989 af was hij ook voorzitter van het Arbeidsministerie van het Vaticaan. Hij was tevens lid van de Congregatie voor de Bisschoppen, de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren en de Commissie voor Latijns-Amerika. Kardinaal Schotte was ook rechter van het opperste gerechtshof van de Kerk en rechter van het opperste gerechtshof van het Vaticaan. Zijn titelkerk was de Belgische nationale kerk te Rome, Sint-Juliaan-der-Vlamingen.

Hij stierf op 10 januari 2005 in het Gemelli-ziekenhuis in Rome, op dezelfde dag als zijn eveneens vele jaren aan het Vaticaan verbonden confrater Werner Quintens. Paus Johannes Paulus betoonde hem de laatste eer door tijdens zijn begrafenis, waarin Kardinaal Ratzinger voorging, de homilie uit te spreken.

Hij ligt, zoals hij wenste, begraven in zijn titelkerk.

Verdiensten

Als algemeen secretaris van de Bisschoppensynode speelde de Belgische curiekardinaal een belangrijke rol bij de synodes van de bisschoppen van de verschillende continenten, ter voorbereiding van het Jubeljaar 2000. Kardinaal Schotte leidde elke drie jaar de belangrijke ontmoeting van de bisschoppen uit gans de wereld en tevens de continentale synodes, die onregelmatig gehouden worden. Hij sprak vlot zeven talen.

Begin 2003 verzocht de paus hem ook om hem te vertegenwoordigen in juni van datzelfde jaar tijdens de grote jubileumviering in de Jaarbeurs te Utrecht, naar aanleiding van de 150e verjaardag van het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in Nederland. Als nauw medewerker van paus Johannes Paulus II was de Belgische kardinaal tijdens de eucharistievieringen in Rome en de buitenlandse reizen vaak in de buurt van de paus te zien.

Externe links

• Biografie op de website van het Vaticaan