Hunnen: verschil tussen versies
wrapper |
k datum slag aan de Nadao toegevoegd |
||
| Regel 16: | Regel 16: | ||
De Hunnen vielen ook enkele malen het [[Oost-Romeinse Rijk]] binnen en maakten het voor een hoog bedrag [[schatplicht]]ig. In [[451]] werden ze echter verslagen in een grote slag tegen een leger bestaande uit Romeinen, [[Franken (volk)|Franken]] en Visigoten onder leiding van [[Flavius Aetius]], een van de laatste grote Romeinse veldheren. Met diverse andere [[Germanen|Germaanse]] volken strijdend aan beide zijden werd toen op de [[Slag op de Catalaunische velden|Catalaunische Velden]] in het huidige [[Frankrijk]] een eind gemaakt aan de mythe van de 'onoverwinnelijke Hun'. Attila viel vervolgens als wraak Rome aan, maar moest zich terugtrekken, waarschijnlijk door een dodelijke ziekte in zijn leger. Na de dood van Attila in [[453]] viel zijn rijk uiteen, en hield de Hunse bedreiging op te bestaan. |
De Hunnen vielen ook enkele malen het [[Oost-Romeinse Rijk]] binnen en maakten het voor een hoog bedrag [[schatplicht]]ig. In [[451]] werden ze echter verslagen in een grote slag tegen een leger bestaande uit Romeinen, [[Franken (volk)|Franken]] en Visigoten onder leiding van [[Flavius Aetius]], een van de laatste grote Romeinse veldheren. Met diverse andere [[Germanen|Germaanse]] volken strijdend aan beide zijden werd toen op de [[Slag op de Catalaunische velden|Catalaunische Velden]] in het huidige [[Frankrijk]] een eind gemaakt aan de mythe van de 'onoverwinnelijke Hun'. Attila viel vervolgens als wraak Rome aan, maar moest zich terugtrekken, waarschijnlijk door een dodelijke ziekte in zijn leger. Na de dood van Attila in [[453]] viel zijn rijk uiteen, en hield de Hunse bedreiging op te bestaan. |
||
In de [[slag aan de Nadao]] werden de Hunnen in hun eigen Oost-Europese rijk verslagen door in opstand gekomen Gepiden en Ostrogotische stammen. Waarschijnlijk waren de krijgskansen voor de eertijds 'onoverwinnelijke Hunnen' gekeerd mede doordat de Europese stammen veel van de Hunse tactieken overgenomen hadden. Ook het Romeinse leger, vroeger voornamelijk op [[infanterie]] gebaseerd, nam de nieuwe militaire technieken over: vanaf nu was de (gepantserde) [[cavalerie]] een belangrijk onderdeel van de strijdkrachten. Een deel van de Hunnen trokken daarna terug naar de Aziatische steppen en een ander deel van hen bleven in Europa wonen, werden [[agrariër|boeren]], pasten zich aan en gingen op in de Europese bevolking. |
In de [[slag aan de Nadao]] in [[454]] werden de Hunnen in hun eigen Oost-Europese rijk verslagen door in opstand gekomen Gepiden en Ostrogotische stammen. Waarschijnlijk waren de krijgskansen voor de eertijds 'onoverwinnelijke Hunnen' gekeerd mede doordat de Europese stammen veel van de Hunse tactieken overgenomen hadden. Ook het Romeinse leger, vroeger voornamelijk op [[infanterie]] gebaseerd, nam de nieuwe militaire technieken over: vanaf nu was de (gepantserde) [[cavalerie]] een belangrijk onderdeel van de strijdkrachten. Een deel van de Hunnen trokken daarna terug naar de Aziatische steppen en een ander deel van hen bleven in Europa wonen, werden [[agrariër|boeren]], pasten zich aan en gingen op in de Europese bevolking. |
||
{{commonscat|Huns|Hunnen}} |
{{commonscat|Huns|Hunnen}} |
||
Versie van 1 jun 2009 19:19
 |
 |
De Hunnen waren een confederatie van nomadenstammen afkomstig uit Centraal-Azië, die in de 5e eeuw door Europa trok. Zij waren berucht om de verwoestingen die ze aanrichtten en hun niets ontziende wreedheid.
Geschiedenis
De Hunnen worden geïdentificeerd met het volk dat de Chinezen de Xiongnu (oude transliteratie Hsiung-nu) noemen en die in de 4e tot 6e eeuw, maar ook al eerder, het Chinese Rijk bedreigden.
De Hunnen vormden een groep van volkeren zoals Turken en Mongolen die dezelfde opperheerser erkenden. Namen van koningen zijn bekend vanaf ca. 300 v.Chr., al bestonden ze volgens Chinese geschriften al sinds 1800 v.Chr. In de vierde eeuw werden ze verdreven uit het oosten, waarna ze naar het westen trokken.
De Hunnen onderwierpen de Ostrogoten die toen de macht hadden over Oost-Europa en de Russische steppen en verdreven de Visigoten en andere Germaanse stammen die toen massaal en in paniek het reeds verzwakte West-Romeinse Rijk invluchtten en het door de resulterende chaos nog meer verzwakten. De beroemde Attila de Hun werd rond 433 n.Chr. koning van de Hunnen. In Rusland voegden zich onder meer Slaven, Goten en Alanen onder de Hunse troepen zodat zijn aanvalskracht zich nog versterkte. Attila's rijk, met het centrum in Pannonië (nu Hongarije), strekte zich tenslotte uit van de Kaukasus tot aan de Rijn. Ze maakten vele strooptochten door Europa, meestal in het West-Romeinse Rijk en ze bedreigden zelfs Rome.
De Hunnen vielen ook enkele malen het Oost-Romeinse Rijk binnen en maakten het voor een hoog bedrag schatplichtig. In 451 werden ze echter verslagen in een grote slag tegen een leger bestaande uit Romeinen, Franken en Visigoten onder leiding van Flavius Aetius, een van de laatste grote Romeinse veldheren. Met diverse andere Germaanse volken strijdend aan beide zijden werd toen op de Catalaunische Velden in het huidige Frankrijk een eind gemaakt aan de mythe van de 'onoverwinnelijke Hun'. Attila viel vervolgens als wraak Rome aan, maar moest zich terugtrekken, waarschijnlijk door een dodelijke ziekte in zijn leger. Na de dood van Attila in 453 viel zijn rijk uiteen, en hield de Hunse bedreiging op te bestaan.
In de slag aan de Nadao in 454 werden de Hunnen in hun eigen Oost-Europese rijk verslagen door in opstand gekomen Gepiden en Ostrogotische stammen. Waarschijnlijk waren de krijgskansen voor de eertijds 'onoverwinnelijke Hunnen' gekeerd mede doordat de Europese stammen veel van de Hunse tactieken overgenomen hadden. Ook het Romeinse leger, vroeger voornamelijk op infanterie gebaseerd, nam de nieuwe militaire technieken over: vanaf nu was de (gepantserde) cavalerie een belangrijk onderdeel van de strijdkrachten. Een deel van de Hunnen trokken daarna terug naar de Aziatische steppen en een ander deel van hen bleven in Europa wonen, werden boeren, pasten zich aan en gingen op in de Europese bevolking.
