Huis Hannover
Het Huis Hannover (de Hannoverianen) is een afgezette Duitse koninklijke dynastie die heerste over het Hertogdom Brunswijk-Lüneburg (Duits: Braunschweig-Lüneburg), het Koninkrijk Hannover, het Koninkrijk Groot-Brittannië, het Koninkrijk Ierland en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland. Het volgde het Huis Stuart op als monarchen van Groot-Brittannië en Ierland in 1714 en bekleedde dat ambt tot de dood van Victoria in 1901. Er wordt soms naar hen verwezen als het Huis Brunswijk-Lüneburg, de lijn van Hannover. Het Huis Hannover is een jongere tak van het Huis Welf, dat op zijn beurt de oudere tak is van het Huis Este.
Koningin Victoria was de kleindochter van George III, en was een voorouder van de meeste grote Europese koningshuizen. Zij arrangeerde huwelijken voor haar kinderen en kleinkinderen over het continent, waardoor ze zo Europa aan elkaar bond; het leverde haar de bijnaam "de grootmoeder van Europa" op. Zij was de laatste Britse monarch van het Huis Hannover. Haar zoon, koning Eduard VII, hoorde bij het Huis Saksen-Coburg en Gotha, de lijn van zijn vader, prins-gemaal Albert. Onder semi-Salische Wet kon Victoria niet het Duitse koninkrijk en hertogdommen erven, tenzij de hele mannelijke lijn uitstierf; deze bezittingen gingen over naar de volgende in aanmerking komende mannelijke erfgenaam, haar oom Ernst August I van Hannover, de hertog van Cumberland en Teviotdale - de vijfde zoon van George III.
Het huidige hoofd van het Huis Hannover is Ernst August V, Prins van Hannover.
Groot-Brittannië
In Groot-Brittannië werd met de Act of Settlement (1701) vastgelegd dat de kinderloze koningin Anna zou worden opgevolgd door Sophia van de Palts, keurvorstin van Hannover, of haar nakomelingen. De in Den Haag geboren Sophia, een kleindochter van Jacobus I van Engeland, was op dat moment het dichtst verwante protestante familielid van Anna.
Na Anna's dood in 1714 werd Sophia's zoon George I, keurvorst van Hannover, gekroond als koning van Groot-Brittannië. Hiermee eindigde de Stuart-periode in Groot-Brittannië, en begon de Hannover-periode.
Het Huis Hannover zat tot 1840 op de troon van Groot-Brittannië en (vanaf 1801) het Verenigd Koninkrijk. In 1840 trouwde koningin Victoria met Albert, de zoon van hertog Ernst I van Saksen-Coburg-Gotha. Het Brits koninklijk huis heette vanaf toen officieel Saksen-Coburg-Gotha. In 1917, tijdens de Eerste Wereldoorlog, veranderde koning George V de naam in het minder Duits klinkende Windsor.
Hannover
In Hannover bleef de dynastie op de troon tot 1866, eerst als keurvorst en, na het Congres van Wenen in 1815, als koning. De personele unie met het Verenigd Koninkrijk kwam tot een einde in 1837 met de dood van koning Willem IV en het aantreden van Victoria, die als vrouw volgens de in Hannover geldende Salische Wet geen aanspraak kon maken op de troon. Willems broer Ernst August I kwam hierna aan de macht in Hannover.
In 1866 verloor de dynastie de troon van Hannover toen de staat geannexeerd werd door Pruisen.
Brunswijk
In het Duitse hertogdom Brunswijk stierf de directe lijn uit na de dood van de kinderloze hertog Willem in 1884. Willem had de Hannover-koning George V aangewezen als troonopvolger, en na Georges dood in 1878 nam zijn zoon Ernst August II, hertog van Cumberland, deze claim op Brunswijk over. Pruisen weigerde echter akkoord te gaan met een Britse royal als hertog van Brunswijk, tenzij die trouw aan Duitsland zou zweren. Na lange onderhandelingen, die uiteindelijk tot niets leidden, werd Albrecht van Pruisen in 1885 aangewezen als Pruisische regent van Brunswijk.
In 1913 trouwde Ernst August III, de zoon van Ernst August, met Victoria Louise, een dochter van de Duitse keizer (en Pruisische koning) Wilhelm II. Ernst August III werd datzelfde jaar benoemd tot hertog van Brunswijk. In de Eerste Wereldoorlog streed hij aan Duitse zijde aan het front in Frankrijk. In 1917 nam de Britse koning George V hem en zijn nakomelingen de titel prins van Groot-Brittannië en Ierland af. De Novemberrevolutie (1918) dwong hem uiteindelijk - net als alle andere Duitse vorsten - tot aftreden.
Monarchen
Groot-Brittannië en Ierland
Verenigd Koninkrijk
- 1801 – 1820: George III
- 1820 – 1830: George IV
- 1830 – 1837: Willem IV
- 1837 – 1901: Victoria (in 1840 werd de naam van het Britse koningshuis veranderd in Saksen-Coburg-Gotha)
