Hillary Clinton
Hillary Rodham Clinton | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Hillary Diane Rodham Clinton
| ||||
Geboren | 26 oktober 1947 Chicago (Illinois) | |||
Politieke partij | Democratische Partij | |||
Partner | Bill Clinton (sinds 1975) | |||
Beroep | Politica Advocaat Auteur | |||
Religie | Methodisme | |||
Handtekening | ![]() | |||
67e minister van Buitenlandse Zaken | ||||
Aangetreden | 21 januari 2009 | |||
Einde termijn | 1 februari 2013 | |||
President | Barack Obama | |||
Voorganger | Condoleezza Rice | |||
Opvolger | John Kerry | |||
Senator voor New York | ||||
Aangetreden | 3 januari 2001 | |||
Einde termijn | 21 januari 2009 | |||
Voorganger | Daniel Patrick Moynihan | |||
Opvolger | Kirsten Gillibrand | |||
44e first Lady van de Verenigde Staten | ||||
Aangetreden | 20 januari 1993 | |||
Einde termijn | 20 januari 2001 | |||
Voorganger | Barbara Bush | |||
Opvolger | Laura Bush | |||
First lady van Arkansas | ||||
Aangetreden | 11 januari 1983 | |||
Einde termijn | 12 december 1992 | |||
Voorganger | Gay Daniels White | |||
Opvolger | Betty Tucker | |||
Aangetreden | 9 januari 1979 | |||
Einde termijn | 19 januari 1981 | |||
Voorganger | Vacant | |||
Opvolger | Gay Daniels White | |||
|
Hillary Diane Rodham Clinton (Chicago (Illinois), 26 oktober 1947) is een Amerikaans politica van de Democratische Partij. Ze is getrouwd met voormalig president Bill Clinton en was deswege First Lady van 1993 tot 2001. In 2007-2008 was ze kandidaat voor de nominatie van haar partij voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen 2008. Van 21 januari 2009 tot 1 februari 2013 was zij de minister van Buitenlandse Zaken onder het presidentschap van Barack Obama. Daarvoor zat zij namens de staat New York in de Senaat. Zij is de eerste voormalige First Lady die Senaatslid was en een ministerspost in een Amerikaanse regering vervulde.
Biografie
Hillary groeide op in Park Ridge (Illinois) totdat ze ging studeren aan het prestigieuze Wellesley College in Wellesley in Massachusetts. Na het behalen van haar Bachelordiploma werd ze toegelaten tot de studie rechten aan de Yale Law School van de Yale University. Daar leerde ze haar huidige man, Bill Clinton, kennen.
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2a/Hrcfamily.jpg/220px-Hrcfamily.jpg)
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Hillary_Clinton_sworn_in_as_Sec%27y_of_State_2-2-09.jpg/220px-Hillary_Clinton_sworn_in_as_Sec%27y_of_State_2-2-09.jpg)
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/26/Travel_of_Secretary_of_State_Hillary_Clinton_in_2009.png/220px-Travel_of_Secretary_of_State_Hillary_Clinton_in_2009.png)
Advocaat
Na hun afstuderen vestigden de Clintons zich in Little Rock, Arkansas. Terwijl Bill Clinton zich toelegde op allerlei publieke functies, trad Hillary als advocate in dienst bij de Rose Law Firm. Tijdens een van de campagnes voor het gouverneurschap van Arkansas, besloot Hillary, die tot dan toe alleen haar meisjesnaam Rodham had gebruikt, om "Clinton" aan haar naam toe te voegen. Dit om de meer conservatieve kiezers tegemoet te komen.
First Lady
Na de verkiezing van haar man tot president van de Verenigde Staten had zij voor het eerst van haar werkzame leven geen eigen baan. Ze werd voorzitter van een werkgroep die het stelsel van zorgverzekeringen moest hervormen om ook de onderste lagen van de bevolking een betere kans te geven op medische verzorging. Werkgevers moesten volgens het plan een zorgverzekering afsluiten voor hun werknemers. Het uiteindelijke voorstel haalde het niet in zowel het Huis van Afgevaardigden en de Senaat.
Hillary Clinton schreef een autobiografie, Living History, waaruit blijkt hoe kwaad ze zich heeft gemaakt over de voortdurende onderzoeken in de Whitewater-affaire en hoezeer zij zich gekwetst voelde door de affaire van haar man met Monica Lewinsky. Niettemin bleef zij haar man steeds steunen.
Senator
Op 7 november 2000 behaalde Hillary Clinton de verkiezingsoverwinning voor de senaatszetel in New York en op 7 november 2006 werd ze herkozen in de Senaat. In haar beide campagnes en in haar optreden in de Senaat manifesteerde ze zich als een 'main stream American'. Ze legde de nadruk op haar christelijk geloof, noemde abortus een "verdrietige keuze" en steunde de inval van de Verenigde Staten in Irak. Het wantrouwen van rechts Amerika nam ze er niet mee weg. Later liet Clinton weten dat ze "fout zat" over de inval in Irak.[1]
Presidentsverkiezingen 2008
Op 20 januari 2007 kondigde Hillary Clinton de oprichting aan van een verkennend comité voor de verkiezingen van 2008, als eerste officiële teken van een nakende kandidaatstelling voor het Amerikaanse presidentschap. Clinton ambieerde het om de eerste vrouwelijke president van de Verenigde Staten te worden. Het was bovendien voor het eerst dat een voormalige first lady het hoogste ambt van het land nastreefde.
Zij was gedurende 2007 de topfavoriete voor de kandidatuur van de Democratische Partij voor de verkiezingen van 2008, met Barack Obama als haar grootste rivaal.
Op 3 januari 2008 begon Hillary slecht aan de voorverkiezingen met een derde plaats in de caucus van Iowa, achter winnaar Obama en (nipt) John Edwards. Later kwam ze onverwacht sterk terug met winst in New Hampshire, en in diverse peilingen.
Op 5 februari, ook wel Super Tuesday genoemd, won Clinton in de grootste staten zoals Californië, New York, New Jersey en Massachusetts terwijl Obama meer staten qua aantal won. Uiteindelijk liepen ze beide gelijk op. Obama won de volgende elf voorverkiezingen. Op 4 maart won Clinton de voorverkiezing in Ohio, Rhode Island en Texas. Op 22 april won Clinton de primary in Pennsylvania met bijna tien procentpunten, waardoor ze in de race bleef en binnen 24 uur tijd tien miljoen dollar aan donaties ontving om haar campagne door te kunnen zetten.
Bij de laatste primaries, op 3 juni, had Obama zoveel gedelegeerden achter zich gekregen (ruim 2100) dat hem het Democratische kandidaatschap niet meer kon ontgaan. Op 7 juni kondigde Clinton officieel aan dat ze haar strijd om het kandidaatschap opschortte en sprak ze publiekelijk haar volledige steun aan Obama uit.
Minister van Buitenlandse Zaken
Op 21 november werd door de New York Times bekendgemaakt dat Hillary Clinton instemde met het verzoek van Barack Obama om onder zijn presidentschap minister van Buitenlandse Zaken (Secretary of State) te worden.[2] Op 1 december maakte Obama de benoeming officieel bekend.[3] Clinton noemde terreur, het milieu en de slechte economie als speerpunten voor haar ministerie. Op 21 januari 2009 werd Clinton officieel benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken.[4] Ze legde diezelfde dag nog de eed af en trad af als senator.[5]
Clinton baarde opzien met een toespraak in januari 2010 waar zij een vergelijking trok tussen het ijzeren gordijn en het wel of niet hebben van vrijheid op het internet. Chinese politici reageerden gepikeerd, omdat het de eerste keer was dat een hoge Amerikaanse functionaris het nastreven van vrijheid op het internet aanduidde als een kernelement van de Amerikaanse buitenlandse politiek.
De Egyptische protesten in 2011 en de uitbraak van de Arabische Lente waren het grootste onderwerp gedurende Clintons ministerschap. Aanvankelijk steunde de Amerikaanse regering de Egyptische president Hosni Mubarak nog, maar riep al snel op tot een ordelijke overgang naar een democratische staat. Toen er opstanden uitbraken in verschillende andere Arabische landen was Clinton een van de belangrijkste woordvoerders van de Amerikaanse regering. Zij gaf aan zich te herkennen in de kritiek dat de Verenigde Staten sommige regimes stuurde, terwijl ze af wilde van andere machthebbers. Met betrekking tot Libië wijzigde Clinton van mening en werd een pleitbezorger van militaire interventie in Libië.
Clinton hield in december 2011 een speech voor de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties waarin zij stelde dat de Verenigde Staten zich hard zouden maken voor de rechten van homo's en dat het “nooit een misdaad zou mogen zijn om homo te zijn”. In diezelfde maand bezocht zij als eerste minister van Buitenlandse Zaken sinds 1955 Birma en ontmoette daar de leiders van het land en oppositieleider Aung San Suu Kyi.
Een aanval op het Amerikaanse consulaat in het Libische Benghazi op 11 september 2011 van islamitische extremisten, waarbij de Amerikaanse ambassadeur Christopher Stevens werd gedood, kwam als verrassing. Er leefden in de Verenigde Staten veel vragen over de beveiliging van het consulaat. Clinton liet weten geheel verantwoordelijk te zijn daarvoor. Een onafhankelijke onderzoekscommissie oordeelde achteraf dat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken tekort was geschoten bij het waarborgen van de veiligheid van het Amerikaanse consulaat. Volgens de commissie negeerden functionarissen van Buitenlandse Zaken verzoeken uit Libië voor meer bewakers en betere veiligheidsmaatregelen. De onderzoekscommissie nam Buitenlandse Zaken bovendien kwalijk dat veiligheidsprocedures niet werden aangepast aan de verslechterende veiligheidssituatie in het land.
Op 17 maart 2012 maakte Clinton bekend geen tweede termijn als minister van Buitenlandse Zaken onder president Obama te willen dienen als hij 2012 herkozen zou worden.[6]. Op 15 december 2012, kort voor het einde van haar termijn, viel Clinton flauw en liep daarbij een hersenschudding op. De val werd toegeschreven aan oververmoeidheid.[7] Op 1 februari 2013 werd ze als minister opgevolgd door John Kerry.[8]
Kritiek
Clinton kreeg veel kritiek voor het feit dat ze de Irakoorlog aan het begin vol overtuiging steunde, maar later haar steun hiervoor introk. Veel Amerikanen vinden dat zij daarmee zwak leiderschap heeft getoond. Na overtuigend de oorlog in Irak te steunen maakte zij een draai van 180° tijdens een meeting van de Democraten van het Amerikaanse Congres. Zelfs de andere Democratische Congresleden vonden dit naar eigen zeggen 'vreemd'. Hillary Clinton doopte de oorlog eerder als 'onze oorlog' maar tijdens die vergadering noemde zij de oorlog in Irak 'George W. Bush' oorlog'.
Presidentsverkiezingen 2016
Na haar aftreden als minister van Buitenlandse Zaken toonde zij geen interesse in een ambt als president van de Verenigde Staten[9], hoewel zij populair was onder de Amerikaanse kiezers[10] en peilingen aanduidden dat ze de absolute nummer één was bij de democraten om kandidate te zijn bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016.[11] In september 2013 liet Clinton in het midden of ze zich kandidaat zou stellen voor de verkiezingen.[12] Op 12 april 2015 maakte Clinton officieel bekend dat ze zich kandidaat stelde voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen 2016.[13][14][15] Of zij daadwerkelijk de democratische kandidaat wordt zal pas na 28 juni bekend zijn. Andere democratische tegenkandidaten zijn: Jeff Boss, Vermin Supreme en Robby Wells.
In een recente peiling van het conservatieve Fox News zou Clinton evenveel stemmen krijgen als Jeb Bush, indien er nu presidentsverkiezingen zouden zijn [16]. Volgens de peilingen zouden andere democraten het verliezen van Bush, terwijl Clinton alle overige republikeinse kandidaten zou verslaan. Andere peilingen laten echter een winst voor Clinton zien van 9 procent, tegen welke republikeinse kandidaat dan ook[17]. Overigens heeft Jeb Bush zich nog niet kandidaat gesteld.
Persoonlijk
- De Clintons wonen in Chappaqua (New York) en hebben een dochter, Chelsea Clinton;
- Hillary Clinton is methodist, dit in tegenstelling tot haar echtgenoot die baptist is.[18]
Externe links
- (en) "Hillary for President"
- (en) Biografie van Hillary Rodham Clinton
- (en) Hillary Clintons veranderende standpunt over de Irakoorlog
- ↑ Hillary Clinton neemt in memoires afstand van Obama. Het Laatste Nieuws (9 juni 2014). Geraadpleegd op 9 juni 2014. "...maar Clinton komt ook terug op de steun die ze in 2002 gaf aan de invasie van Irak. "Ik dacht dat ik te goeder trouw had gehandeld en de best mogelijke beslissing had genomen op basis van de informatie waarover ik beschikte", klinkt het. "Maar ik zat fout. Zo eenvoudig is het.""
- ↑ 'Hillary Clinton wordt minister Buitenlandse Zaken', NU.nl, 22 nov 2008
- ↑ Obama kiest voor Clinton, NOS Journaal, 1 dec 2008
- ↑ "Senaat akkoord met Clinton", NOS, 21-01-2009. Geraadpleegd op 21-01-2009.
- ↑ Tumulty, Brian, "Clinton sworn in at State Dept. and then resigns Senate", The Journal News, 21-01-2009. Geraadpleegd op 22-01-2009.
- ↑ Hillary Clinton wil geen tweede termijn NOS
- ↑ Hillary Clinton valt flauw en loopt hersenschudding op, NRC Handelsblad, 15 december 2012
- ↑ Kerry Sails Through the Senate as Secretary of State New York Times, 29 januari 2013
- ↑ (en) A. Barr, Hillary Clinton: I'd have hired Barack Obama. Politico (14 oktober 2009). Geraadpleegd op 9 juni 2014. "“I have absolutely no interest in running for president again. None. None,” she said. “I mean, I know that’s hard for some people to believe, but, you know, I just don’t.”"
- ↑ (en) P. O'Connor, Hillary Clinton Exits With 69% Approval Rating. The Wall Street Journal (17 januari 2013). Geraadpleegd op 9 juni 2014.
- ↑ (en) S. Holland, Hillary Clinton leaving world stage, but for how long?. Reuters (16 januari 2013). Geraadpleegd op 9 juni 2014.
- ↑ (en) C. J. Carter, Hillary Clinton on possible presidency: 'I'm realistic'. CNN (23 september 2013). Geraadpleegd op 9 juni 2014.
- ↑ Hillary Clinton officieel presidentskandidaat, NOS, 12 april 2015
- ↑ Het is officieel: Hillary Clinton is presidentskandidaat, RTL Nieuws, 12 april 2015
- ↑ Hillary Clinton kandidaat voor Amerikaans presidentschap, NU.nl, 12 april 2015
- ↑ http://www.foxnews.com/politics/interactive/2015/04/02/fox-news-poll-more-families-feel-worse-than-better-as-result-obamacare-walker/
- ↑ http://www.nrc.nl/nieuws/2015/04/12/nu-is-het-officieel-hillary-clinton-doet-gooi-naar-presidentschap/
- ↑ De geloofsbeleving van Hillary, NOS Journaal, 2 jan 2008