HermeLijn: verschil tussen versies

De HermeLijn is een lagevloertram in Antwerpen en Gent, en in de zomer ook aan de Belgische kust.

Het ontwerp van de HermeLijn is gebaseerd op de nieuwe stadstram van Dresden. Voor de twee Vlaamse tramsteden is het model aangepast voor smalspoor en qua kleurstelling en inrichting opnieuw ontworpen. De trams worden gebouwd door Siemens/DWA in het Duitse Bautzen.

De naam HermeLijn is ontstaan na een prijsvraag onder de Gentse trambestuurders. De trams zijn genoemd naar de hermelijn omdat de vorm en de kleurstelling van het materieel enigszins doet denken aan het winterkleed van dit roofdiertje. De hoofdletter "L" houdt verband met de bijnaam van de Vlaamse Vervoermaatschappij (De Lijn). Soms wordt ook de naam Eenhoorn gebruikt, wegens de radioantenne die vooraan zichtbaar is.

De Antwerpse trams hebben eveneens de naam "HermeLijn" gekregen. Dit niettegenstaande dat even voordien door de Gazet van Antwerpen de naam Salamander werd gelanceerd voor deze tram. Deze benaming wordt namelijk gebruikt voor Dresdense lagevloertrams, waar de HermeLijn op gebaseerd is. De Gentse HermeLijn heeft in tegenstelling tot de Antwerpse HermeLijn twee cabines aan elke zijde en deuren aan twee kanten, omdat het tramnet enkel kopeindpunten heeft (alleen het eindpunt Flanders Expo heeft een keerlus). Het aantal zitplaatsen is daardoor veel kleiner (58 in Gent, 74 in Antwerpen) maar het aantal staanplaatsen is groter (192 in Gent en 176 in Antwerpen).

De HermeLijnen bestaan uit vijf delen (vier geledingen), waarvan 3 korte motorbakken en 2 lange bakken met deuren en een vlakke en lage vloer (35 centimeter boven de spoorstaaf). In tegenstelling tot de Combino heeft de HermeLijn geen vlakke vloer in de motorbakken wat een nadeel kan zijn voor invaliden. Een voordeel is echter dat er daardoor meer zitplaatsen gecreëerd konden worden in de motorbak. De tram heeft een gewicht van 39 ton en heeft een lengte van 29,60 meter en de breedte is 2,30 op zitniveau. Op instapniveau is de breedte 2,20 m. Van de zes de assen worden er vier aangedreven door vier elektromotoren met een vermogen van 95 kW elk. De tram haalt een maximum snelheid van 70 km/h. In eerste instantie werden er 14 tweerichtingtrams voor Gent en 31 eenrichtingtrams voor Antwerpen besteld.

In oktober 2005 werd bekend dat de 45 HermeLijnen van de eerste serie te kampen hebben met scheurtjes in de constructie. De trams worden teruggestuurd naar de fabriek in Bautzen om te worden gerepareerd.

HermeLijn 2

Momenteel loopt er een nieuwe bestelling voor 47 trams (17 trams voor Gent, 30 trams voor Antwerpen). Deze is ondertussen uitgebeid met 10 trams tot 57. De prijs van een HermeLijn is ongeveer 2 miljoen euro. Bij de nieuwe HermeLijnen is de bestuurscabine over de hele breedte van de tram uitgevoerd. De voorste enkele instapdeur fungeert bijgevolg als diensttoegang voor de trambestuurder. Aan de haltes werden kaartautomaten geplaatst, zodat reizigers zonder abonnement of lijnkaart daar hun kaartje kunnen kopen. De bestuurderscabine werd aangepast om het contact met de reizigers te verbeteren, onder meer met een dubbele spreekrozet.

Bovendien zijn de nieuwe trams uitgerust met een visueel en auditief reizigersinformatiesysteem voor de halteaankondiging in het voertuig. Ook werd een derde remlicht op de voertuigen geplaatst. De voertuigen zijn uitgerust met inwendige vijzelpunten, hierdoor zal bij een ontsporing het voertuig vlugger weer op de sporen kunnen worden gezet, wat in de premetrotunnels een groot voordeel kan zijn. Bovendien bieden ze een verbeterde toegang voor gehandicapten door o.a. voorbehouden plaatsen en speciale knoppen te voorzien.

Op 26 mei 2004 is de Hermelijn 2 in Antwerpen gepresenteerd aan de pers. In de dagen daarna werden de eerste tramstellen van dit nieuwe type ingezet op lijn 3 (Merksem - Zwijndrecht). De HermeLijn 2 rijdt tegenwoordig ook al rond in Gent op lijn 1, 21 en 22 en in Antwerpen op de lijnen 2, 5 en 15.