Hartklep
Het hart bevat verschillende hartkleppen ter voorkoming van het terugstromen van het bloed. Om deze functie te vervullen, kunnen de kleppen de bloedstroom tussen de hartboezems en de hartkamers, en tussen de hartkamers en de slagaders, afsluiten. De kleppen bestaan uit materiaal van het endocard, de eerste laag van de hartwand.
De geluiden die het hart produceert, stammen van de hartkleppen.
De hartkleppen
De atrioventriculaire kleppen of zeilkleppen:
- tricuspidalisklep, tussen rechterboezem en rechterkamer
- mitralisklep, tussen de linkerboezem en linkerkamer
De slagaderkleppen of halvemaanvormige kleppen:
- pulmonalisklep (longslagaderklep), tussen de rechterkamer en de longslagader
- aortaklep (lichaamsslagaderklep), tussen de linkerkamer en de lichaamsslagader
De werking van de hartkleppen
Van bovenaf zien hartkleppen eruit als een cirkel die door drie is gedeeld, behalve de mitralisklep, die in tweeën gedeeld is. Er loopt een spier door de kamers die van boven vastzit aan de hartkleppen, en van onderen aan de wand van de hartkamer. In tegenstelling tot wat men denkt trekken deze spiertjes (de papillaire spieren) zich samen als de kleppen sluiten. Wanneer de druk in de boezem of de kamer te groot wordt duwt deze de klep open zodat het bloed eruit kan. Daarna sluiten de kleppen weer met behulp van de papillaire spieren. Deze trekken samen tegelijk met de systole van de kamers; hierdoor wordt voorkomen dat de kleppen in de richting van de boezems "doorslaan" en worden ze dus dicht gehouden. Het openen van de kleppen gebeurt tijdens ontspanning van de hartkamers waarbij de papillaire spieren ook ontspannen zijn en de kleppen uiteindelijk openen als de druk in de kamers lager wordt dan in de boezems.
Aandoeningen
De aandoeningen kunnen onderscheiden worden in drie typen:
- hartklepinsufficiëntie, waarbij de kleppen lekken
- stenose, waarbij de hartklep vernauwd is en niet goed opent
- atresie, de hartklep ontbreekt (een aangeboren afwijking)
De pompfunctie van het hart is dan verminderd, hetgeen leidt tot een verhoogde activiteit van het hart en op de lange duur hartfalen.