Hans Vijlbrief: verschil tussen versies
Meer details en correcties (jaartallen stonden bij verkeerde functies) |
Meer info over voege carrière + jaartallen gecorrigeerd van banen (bij elke positie stonden de jaartallen van zijn volgende positie) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox politicus Nederland |
{{Infobox politicus Nederland |
||
| naam = Hans Vijlbrief |
| naam = Hans Vijlbrief |
||
| afbeelding = HansVijlbrief2020.jpg |
| afbeelding = HansVijlbrief2020-cropped.jpg |
||
| onderschrift = Vijlbrief (2020) |
| onderschrift = Vijlbrief (2020) |
||
| volledige naam = Johannes Alexander Vijlbrief |
| volledige naam = Johannes Alexander Vijlbrief |
||
| Regel 35: | Regel 35: | ||
Na zijn opleiding trad Vijlbrief in dienst bij de [[directie Algemene Economische Politiek]] van het [[ministerie van Economische Zaken (Nederland)|ministerie van Economische Zaken]].<ref name="overheid"/> Hij werd plaatsvervangend directeur van die directie in 1997, nadat hij door minister [[Hans Wijers]] was benoemd.<ref name="volkskrant2"/><ref name="cv"/> Daarnaast was hij vanaf het volgende jaar [[parttime]] directeur van het onderzoekscentrum voor financieel-economisch beleid van de [[Erasmus Universiteit Rotterdam]].<ref name="cv"/> |
Na zijn opleiding trad Vijlbrief in dienst bij de [[directie Algemene Economische Politiek]] van het [[ministerie van Economische Zaken (Nederland)|ministerie van Economische Zaken]].<ref name="overheid"/> Hij werd plaatsvervangend directeur van die directie in 1997, nadat hij door minister [[Hans Wijers]] was benoemd.<ref name="volkskrant2"/><ref name="cv"/> Daarnaast was hij vanaf het volgende jaar [[parttime]] directeur van het onderzoekscentrum voor financieel-economisch beleid van de [[Erasmus Universiteit Rotterdam]].<ref name="cv"/> |
||
In 1999 vertrok hij van het ministerie om onderdirecteur van het [[Centraal Planbureau]] (CPB) te worden.<ref name="overheid"/> Vijlbrief heeft in een interview verteld dat hij later spijt kreeg van deze carrièrestap. Hij noemde het CPB "te rustig" en zei dat er een "gebrek aan druk" was.<ref>{{Citeer nieuws |url = https://vumagazine.nl/uiteindelijk-kan-ik-mezelf-wel-dwingen |titel = Uiteindelijk kan ik mezelf wel dwingen |bezochtdatum = 21 maart 2020 |datum = 14 maart 2018 |achternaam = Jak |voornaam = Hedy |uitgever = VU Magazine }}</ref> In 2000 |
In 1999 vertrok hij van het ministerie om onderdirecteur van het [[Centraal Planbureau]] (CPB) te worden.<ref name="overheid"/> Vijlbrief heeft in een interview verteld dat hij later spijt kreeg van deze carrièrestap. Hij noemde het CPB "te rustig" en zei dat er een "gebrek aan druk" was.<ref>{{Citeer nieuws |url = https://vumagazine.nl/uiteindelijk-kan-ik-mezelf-wel-dwingen |titel = Uiteindelijk kan ik mezelf wel dwingen |bezochtdatum = 21 maart 2020 |datum = 14 maart 2018 |achternaam = Jak |voornaam = Hedy |uitgever = VU Magazine }}</ref> In 2000 verruilde hij zijn baan bij de Erasmus Universiteit voor een [[bijzonder hoogleraar]]schap aan de Vrije Universiteit Amsterdam met als specialisatie economische politiek.<ref name="overheid2"/> |
||
Vijlbrief keerde in 2001 terug naar het ministerie van Economische Zaken, waar hij werkzaam was als directeur Algemene Economische Politiek.<ref name="overheid"/> In juli 2004 werd hij door minister [[Laurens Jan Brinkhorst]] gepromoveerd tot [[directeur-generaal]] Economische Politiek.<ref name="nrc"/><ref name="infra">{{Citeer nieuws |url = http://www.infrasite.nl/news/news_articles.php?ID_nieuwsberichten=12537 |titel = Vijlbrief benoemd tot directeur-generaal Energie en Telecom bij EZ |uitgever = Infrasite.nl |bezochtdatum = 21 maart 2020 |datum = 18 februari 2009 }}</ref> Tegelijkertijd was hij van 2009 tot 2010 voorzitter van de brede heroverwegingsgroep "Veiligheid en Terrorisme".<ref name="cv"/> |
|||
In februari 2010 werd Vijlbrief directeur-generaal Energie, Telecom en Markten. Zijn oude positie verdween vervolgens en de verantwoordelijkheden werden ondergebracht bij de [[Secretaris-generaal van een Nederlands ministerie|secretaris-generaal]] (Algemene Economische Politiek en EU-aangelegenheden) en Vijlbriefs nieuwe baan (mededingings- en consumentenbeleid).<ref name="infra"/> Datzelfde jaar kwam er een eind aan zijn hoogleraarschap bij de Vrije Universiteit.<ref name="overheid2"/> Vijlbrief werd in die tijd ook meer politiek actief. Zo schreef hij mee aan het [[verkiezingsprogramma]] voor de [[Tweede Kamerverkiezingen van 2010]] van de D66, de partij waarvan hij in 2008 lid was geworden.<ref name="volkskrant2"/><ref>{{Citeer nieuws |url = https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/in-het-hart-van-de-schuldencrisis~b2cbbb43/ |titel = In het hart van de schuldencrisis |uitgever = De Volkskrant |bezochtdatum = 10 maart 2020 |datum = 21 juli 2011 |achternaam = Douwes |voornaam = Douwe }}</ref><ref>{{Citeer nieuws |url = https://fd.nl/profiel/1332528/een-groene-doener-en-minzame-crisismanager-voor-de-belastingdienst |achternaam1 = Ruitenbeek |voornaam1 = Alex |achternaam2 = Jonker |voornaam2 = Ulko |datum = 27 januari 2020 |bezochtdatum = 13 maart 2020 |titel = Een groene doener én een minzame crisismanager voor de Belastingdienst |uitgever = [[Het Financieele Dagblad]] }}</ref> Daarnaast leidde Vijlbrief de succesvolle campagne van [[Maria van der Hoeven]] om directeur van het [[Internationaal Energieagentschap]] te worden.<ref name="fd3">{{Citeer nieuws |url = https://fd.nl/profiel/1233119/schaduwminister-wordt-onderkoning-eurogroep |titel = Schaduwminister Hans Vijlbrief wordt onderkoning Eurogroep |achternaam = Jonker |voornaam = Ulko |bezochtdatum = 12 maart 2020 |uitgever = Het Financieele Dagblad |datum = 19 december 2017 }}</ref> |
|||
== Thesaurier-generaal en Eurogroepwerkgroep == |
== Thesaurier-generaal en Eurogroepwerkgroep == |
||
Versie van 23 mrt 2020 18:58
| Hans Vijlbrief | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Vijlbrief (2020)
| ||||
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | Johannes Alexander Vijlbrief | |||
| Geboren | 17 augustus 1963 | |||
| Geboorteplaats | Voorschoten | |||
| Partij | D66 (2008–heden) | |||
| Titulatuur | dr. | |||
| Functies | ||||
| 2020-heden | staatssecretaris van Financiën | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Johannes Alexander ('Hans') Vijlbrief (Voorschoten, 17 augustus 1963) is een Nederlands econoom en politicus namens D66. Sinds 29 januari 2020 is hij staatssecretaris van Financiën in het kabinet-Rutte III met als portefeuille Fiscale Zaken, Holland Casino en Staatsloterij en Muntwezen. Daarvoor had hij een ambtelijke loopbaan.
Jeugd en opleiding
Vijlbrief werd geboren op 17 augustus 1963 in Voorschoten, een Zuid-Hollands dorp in de buurt van Leiden.[1] Zijn vader was een verkoopmanager bij drankenfabrikant Riedel en richtte later een eigen bottelaar op.[2]
Vijlbrief volgde het Visser 't Hooft Lyceum in Leiden en ontving daar zijn atheneumdiploma in 1981.[1] Daarna studeerde hij algemene economie aan de Vrije Universiteit Amsterdam, waar hij in 1987 afstudeerde.[3] In 1992 promoveerde hij aan deze universiteit (economie) met de dissertatie "Unemployment insurance and the Dutch labour market".[1][4]
Vroege loopbaan
Na zijn opleiding trad Vijlbrief in dienst bij de directie Algemene Economische Politiek van het ministerie van Economische Zaken.[1] Hij werd plaatsvervangend directeur van die directie in 1997, nadat hij door minister Hans Wijers was benoemd.[2][3] Daarnaast was hij vanaf het volgende jaar parttime directeur van het onderzoekscentrum voor financieel-economisch beleid van de Erasmus Universiteit Rotterdam.[3]
In 1999 vertrok hij van het ministerie om onderdirecteur van het Centraal Planbureau (CPB) te worden.[1] Vijlbrief heeft in een interview verteld dat hij later spijt kreeg van deze carrièrestap. Hij noemde het CPB "te rustig" en zei dat er een "gebrek aan druk" was.[5] In 2000 verruilde hij zijn baan bij de Erasmus Universiteit voor een bijzonder hoogleraarschap aan de Vrije Universiteit Amsterdam met als specialisatie economische politiek.[6]
Vijlbrief keerde in 2001 terug naar het ministerie van Economische Zaken, waar hij werkzaam was als directeur Algemene Economische Politiek.[1] In juli 2004 werd hij door minister Laurens Jan Brinkhorst gepromoveerd tot directeur-generaal Economische Politiek.[7][8] Tegelijkertijd was hij van 2009 tot 2010 voorzitter van de brede heroverwegingsgroep "Veiligheid en Terrorisme".[3]
In februari 2010 werd Vijlbrief directeur-generaal Energie, Telecom en Markten. Zijn oude positie verdween vervolgens en de verantwoordelijkheden werden ondergebracht bij de secretaris-generaal (Algemene Economische Politiek en EU-aangelegenheden) en Vijlbriefs nieuwe baan (mededingings- en consumentenbeleid).[8] Datzelfde jaar kwam er een eind aan zijn hoogleraarschap bij de Vrije Universiteit.[6] Vijlbrief werd in die tijd ook meer politiek actief. Zo schreef hij mee aan het verkiezingsprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2010 van de D66, de partij waarvan hij in 2008 lid was geworden.[2][9][10] Daarnaast leidde Vijlbrief de succesvolle campagne van Maria van der Hoeven om directeur van het Internationaal Energieagentschap te worden.[11]
Thesaurier-generaal en Eurogroepwerkgroep
In 2011 maakte Vijlbrief de overstap naar het ministerie van Financiën, waar hij vanaf 1 juli thesaurier-generaal was. Hij was benoemd door de ministerraad, nadat zijn voorganger, Ronald Gerritse, voorzitter van de Autoriteit Financiële Markten was geworden.[6] Bij Vijlbriefs nieuwe baan hoorde ook lidmaatschap van de Eurogroepwerkgroep, het voorportaal van de maandelijkse Eurogroepvergaderingen van de ministers van Financiën.[12][13] Daarnaast was hij tussen 2012 en 2014 voorzitter van de Economic Policy Committee, een Europees adviesorgaan.[14] Hij werkte nauw samen met Jeroen Dijsselbloem, onder meer in diens functie van voorzitter van de Eurogroep.
In 2018 trad Vijlbrief in dienst bij de Europese Commissie in Brussel. Hij was president van de Eurogroepwerkgroep.[15] Ook is hij sinds 2018 hoogleraar Europees economisch en financieel beleid aan de Universiteit van Amsterdam.
Staatssecretaris van Financiën (2020-heden)
Op 26 januari 2020 werd bekend dat Vijlbrief samen met Alexandra van Huffelen namens D66 tot staatssecretaris van Financiën benoemd zou worden, in een vacature ontstaan door het aftreden van Menno Snel in december 2019.[16][17] Snel was afgetreden nadat bijna 2.000 ontvangers van kinderopvangtoeslag onterecht als fraudeurs waren aangemerkt en waren gedwongen het geld terug te betalen. Toen ouders om hun dossier hadden gevraagd, ontvingen zij grotendeels zwartgemaakte pagina's.[17][18] Enkele weken voordat de opvolgers waren gevonden had minister van Financiën Wopke Hoekstra besloten om toeslagen en de Douane af te splitsen van de Belastingdienst.[19]
Vijlbrief werd op 29 januari door koning Willem-Alexander beëdigd tot "staatssecretaris van Financiën - Fiscaliteit en Belastingdienst" in paleis Huis ten Bosch.[20] Zijn collega, Van Huffelen, geeft leiding aan toeslagen en de Douane.[21] Vijlbrief is verantwoordelijk voor fiscaliteit; de Belastingdienst (inclusief de FIOD); financiële verhoudingen tussen het Rijk en de decentrale overheden; exportkredietverzekeringen en -faciliteiten; Holland Casino en de Nederlandse Loterij; muntwezen; en Domeinen Roerende Zaken.[22] Daarnaast is het zijn taak om de plannen voor een vlieg- en CO2-belasting uit te werken.[23] Vijlbrief nam gelijktijdig met zijn aantreden ontslag van zijn posities bij de Eurogroep en de Universiteit van Amsterdam.[1][12] Kort voor zijn beëdiging verklaarde hij dat hij van plan was "de Belastingdienst weer saai te maken".[24]
Vijlbrief kondigde één week na zijn benoeming aan dat de Belastingdienst samen zou gaan werken met brancheorganisaties binnen de zorg en de bouw om schijnzelfstandigheid aan te pakken. Daarnaast zei hij dat er in de toekomst ook met organisaties binnen andere sectoren zou worden gewerkt.[25]
Zwarte lijst
Eind februari meldden twee nieuwsorganisaties dat de Belastingdienst gebruik had gemaakt van een zwarte lijst met de namen van 180.000 mogelijke fraudeurs.[26] Een jaar eerder werd in een intern rapport geconcludeerd dat de lijst de privacywetgeving overtrad, omdat onder andere ruim 5.000 werknemers van de dienst ertoe toegang hadden en persoonlijke informatie voor onbepaalde tijd werd bewaard.[26][27] Dat eerste probleem werd kort daarna opgelost door dit aantal werknemers naar 1.000 te verlagen.[28] De lijst werd ontdekt toen journalisten het rapport in handen hadden kregen. Toen zij vervolgens vragen stelden, kwam het rapport terecht bij de ambtenaar verantwoordelijk voor de naleving van de privacywetgeving. Vervolgens werd de stekker uit de lijst getrokken – enkele dagen voor het verschijnen van de nieuwsartikelen.[27]
Vijlbrief lichtte de Tweede Kamer per brief in over de zwarte lijst twee dagen na de onthullingen door Trouw en RTL Nieuws. Daarnaast vertelde hij aan de Tweede Kamer dat een passage over de zwarte lijst in een eerder opgevraagd document onwettig zwart was gemaakt door ambtenaren om de lijst te verhullen. Vijlbriefs voorganger had het bestaan van een zwarte lijst het voorgaande jaar meermaals ontkend. Vijlbrief noemde de lijst een onaangename verassing en noemde de problemen van de Belastingdienst "enorm".[29] In de weken rondom de onthulling moest Vijlbrief ook een aantal andere problemen bij de dienst aan de Kamer melden; onterechte aanmaningskosten waren niet terugbetaald, er waren kleine fouten gemaakt bij het berekenen van twee belastingtarieven en de Belastingdienst had schulden laten verjaren.[27][30][31]
Privéleven
Vijlbrief is getrouwd en heeft twee kinderen. Hij ontmoette zijn vrouw, Manouche Hetzler, toen hij studeerde aan de Vrije Universiteit.[2][7] Hij is woonachtig in het Zuid-Hollandse dorp Woubrugge.[1]
Vijlbrief is aanhanger van de Rotterdamse voetbalclub Feyenoord.[2]
Bronnen
- CV Hans Vijlbrief op www.rijksoverheid.nl
- CV Hans Vijlbrief bij de Europese Raad
Noten
- ↑ a b c d e f g h Hans Vijlbrief. Rijksoverheid. Geraadpleegd op 3 maart 2020.
- ↑ a b c d e "De invloedrijkste Nederlander in Brussel: door de wol geverfde topambtenaar Hans Vijlbrief", De Volkskrant, 8 januari 2018. Geraadpleegd op 7 maart 2020.
- ↑ a b c d CV Hans Vijlbrief, thesaurier-generaal (
PDF). Rijksoverheid (4 december 2013). Gearchiveerd op 12 januari 2018. Geraadpleegd op 21 maart 2020.
- ↑ (en) List of PhD Theses. Tinbergen Instituut. Geraadpleegd op 14 maart 2020.
- ↑ Jak, Hedy, "Uiteindelijk kan ik mezelf wel dwingen", VU Magazine, 14 maart 2018. Geraadpleegd op 21 maart 2020.
- ↑ a b c Hans Vijlbrief thesaurier-generaal bij Financiën. Algemene Bestuursdienst (1 jani 2011). Geraadpleegd op 10 maart 2020.
- ↑ a b "Klassieke West Winger die het met iedereen goed kan vinden", NRC Handelsblad, 22 januari 2018. Geraadpleegd op 21 maart 2020.
- ↑ a b "Vijlbrief benoemd tot directeur-generaal Energie en Telecom bij EZ", Infrasite.nl, 18 februari 2009. Geraadpleegd op 21 maart 2020.
- ↑ Douwes, Douwe, "In het hart van de schuldencrisis", De Volkskrant, 21 juli 2011. Geraadpleegd op 10 maart 2020.
- ↑ "Een groene doener én een minzame crisismanager voor de Belastingdienst", Het Financieele Dagblad, 27 januari 2020. Geraadpleegd op 13 maart 2020.
- ↑ Jonker, Ulko, "Schaduwminister Hans Vijlbrief wordt onderkoning Eurogroep", Het Financieele Dagblad, 19 december 2017. Geraadpleegd op 12 maart 2020.
- ↑ a b Peeperkorn, Marc, "Hans Vijlbrief: een financieel en organisatorisch zwaargewicht voor de Belastingdienst", De Volkskrant, 26 januari 2020. Geraadpleegd op 5 maart 2020.
- ↑ Peeperkorn, Marc, "Nieuwe Europese topfunctie voor Nederland: topambtenaar Vijlbrief wordt voorzitter invloedrijke Brusselse werkgroep", De Volkskrant, 14 december 2017. Geraadpleegd op 8 maart 2020.
- ↑ Dr. J.A. (Hans) Vijlbrief. Parlement.com. Parlementair Documentatie Centrum. Geraadpleegd op 14 maart 2020.
- ↑ Eurogroup: Hans Vijlbrief reconfirmed as President of the Eurogroup working group Europese Raad, 4 december 2019
- ↑ "Vijlbrief en Van Huffelen worden staatssecretaris Financiën", De Volkskrant, 26 januari 2020. Geraadpleegd op 8 maart 2020.
- ↑ a b "Staatssecretaris Snel treedt af na toeslagenaffaire", Nederlandse Omroep Stichting, 18 december 2020. Geraadpleegd op 12 maart 2020.
- ↑ "Advies aan kabinet: compensatie voor meer ouders toeslagenaffaire", RTL Nieuws, 12 maart 2020. Geraadpleegd op 12 maart 2020.
- ↑ Dupuy, Lisa, "Hoekstra: Douane en Toeslagen geen onderdeel meer van Belastingdienst", NRC Handelsblad, 11 januari 2020. Geraadpleegd op 8 maart 2020.
- ↑ Benoeming staatssecretarissen Vijlbrief en Van Huffelen. Rijksoverheid (28 januari 2020). Geraadpleegd op 4 maart 2020.
- ↑ Bewindspersonen. Rijksoverheid. Geraadpleegd op 4 maart 2020.
- ↑ Taken staatssecretaris Vijlbrief. Rijksoverheid. Geraadpleegd op 4 maart 2020.
- ↑ "D66 zet zwaargewichten in als nieuwe staatssecretarissen Financiën", Het Financieele Dagblad, 26 januari 2020. Geraadpleegd op 13 maart 2020.
- ↑ "Vijlbrief: Belastingdienst weer saai maken", Het Financieele Dagblad, 28 januari 2020. Geraadpleegd op 12 maart 2020.
- ↑ "Fiscus schakelt sector in bij toezicht zzp", Het Financieele Dagblad, 4 februari 2020. Geraadpleegd op 12 maart 2020.
- ↑ a b Hofs, Yvonne, "Weer valt er een lijk uit de kast van de Belastingdienst: fiscus hield tóch een zwarte lijst bij", De Volkskrant, 2 maart 2020. Geraadpleegd op 8 maart 2020.
- ↑ a b c Jonker, Ulko, "Vijlbrief al in zwaar weer over 'zwarte lijst' Belastingdienst", Het Financieele Dagblad, 4 maart 2020. Geraadpleegd op 11 maart 2020.
- ↑ "Fiscus bevestigt: 'Zwarte lijst' was in strijd met privacywet", Algemeen Dagblad, 29 februari 2020. Geraadpleegd op 14 maart 2020.
- ↑ Hofs, Yvonne, "Belastingdienst verdoezelde bestaan zwarte lijst van mogelijke fraudeurs", De Volkskrant, 4 maart 2020. Geraadpleegd op 8 maart 2020.
- ↑ Kok, Laurens, "Belastingdienst laat schulden verjaren en kan naar centen fluiten", Algemeen Dagblad, 27 februari 2020. Geraadpleegd op 19 maart 2020.
- ↑ "Belastingdienst betaalde 31 miljoen aan onterechte aanmaningskosten niet terug", Nederlandse Omroep Stichting, 2 maart 2020. Geraadpleegd op 19 maart 2020.
· 
· 
