Gwijde van Dampierre: verschil tussen versies

Sjabloon:Dynastie

Gwijde van Dampierre (ca. 1226 - Compiègne, 7 maart 1305), was graaf van Vlaanderen van 1278 tot 1305 en markgraaf van Namen van 1263 tot 1298.

Gwijde was de tweede zoon van Willem II van Dampierre en Margaretha van Constantinopel. Na de dood van zijn oudere broer Willem III van Dampierre, die werd vertrappeld door paarden tijdens een toernooi in 1251 in Trazègnies, werd hij de erfopvolger van het graafschap Vlaanderen. In het huis Dampierre is hij gekend als Gui of Guy (III) de Dampierre. Door zijn huwelijk met Mathilda van Béthune (ook Machteld van Béthune en Dendermonde genoemd) in 1246 had hij reeds de heerlijkheden Béthune en Dendermonde verworven.

Kinderen

• Robrecht III van Béthune (1249- 17 september 1322)
• Willem van Dendermonde, ook Willem Crèvecoeur genoemd (1248 of 1249-1311)
• Jan van Vlaanderen (omstreeks 1250-14 oktober 1291), bisschop van Metz van 1280 tot 1282, prinsbisschop van Luik van 1282 tot 1291
• Margaretha van Dampierre (omstreeks 1251-3 juli 1283), huwde in augustus 1273 met hertog Jan I van Brabant.
• Boudewijn (rond 1252-1296)
• Maria (omstreeks 1253-1297), huwde Willem V van Gulik, in 1266. Na zijn dood, op 17 maart 1278 huwde ze in 1281 met Simon van Château-Villain. Twee zoons uit haar huwelijk met Willem hadden dezelfde voornaam als hun vader en zouden hun leven geven in de strijd tussen Vlaanderen en Frankrijk. Willem van Gulik de Oudere stierf in de Slag bij Bulskamp (1297), zijn jongere broer Willem van Gulik de Jongere, sneuvelde in 1304 in de Slag bij Pevelenberg.
• Beatrijs van Vlaanderen, (omstreeks 1253-23 maart 1296), huwde met Floris V van Holland in het jaar 1269.
• Filips van Chieti (omstreeks 1257-november 1308), huwde in 1284 met Mathilda van Courtenay, gravin van Chieti. Na haar dood in 1301 huwde hij met Filippa van Milly

Na de dood van zijn vrouw Mathilda (1263) hertrouwde hij in 1265 met Isabella van Luxemburg en verwierf hierdoor het graafschap Namen. Isabella schonk hem o.m.:

• Jan I van Namen (1267-1330)
• Isabella (1275-1323), in 1307 gehuwd met heer Jan I van Fiennes
• Beatrix (1272-1307), gehuwd met Hugo II van Châtillon, graaf van Blois-Dunois
• Johanna (-1296), non
• Margaretha (1272-1331), die in 1282 huwde met Alexander (1263-1283), erfprins van Schotland en in 1286 met Reinoud I van Gelre (1255-1326)
• Gwijde van Namen (1272-1311), heer van Ronse
• Hendrik van Lodi (1270-1337) , die in 1309 huwde met Margaretha, dochter van graaf Diederik VIII van Kleef.

Vlaams-Henegouwse Successieoorlog

In de Vlaams-Henegouwse Successieoorlog met zijn halfbroers Jan en Boudewijn van Avesnes leed hij een nederlaag bij de Slag bij Westkapelle op Walcheren (1253) waarbij hij verwondingen aan beide benen opliep en de rest van zijn leven hinkte. Als gevolg van dit verlies werd in de Vrede van Brussel het graafschap Zeeland toegeëigend door de graven van Holland, hoewel Gwijde van Dampierre dit zou blijven bevechten.

Kruistochten

Hij nam in 1270, aan de zijde van de Franse koning Lodewijk IX, deel aan de Achtste Kruistocht naar Tunis. Gwijde van Namen, een zoon uit zijn tweede huwelijk, zou een belangrijke rol spelen in de Guldensporenslag.

Op 29 december 1278 deed zijn moeder Margaretha van Constantinopel in zijn voordeel afstand van het graafschap Vlaanderen, waarvan hij tot dan mederegent was. Bij de troonsbestijging van koning Filips IV de Schone in 1285, begonnen de moeilijkheden tussen Vlaanderen en Frankrijk. Gwijde van Dampierre zocht steun bij de Engelse koning Eduard I, zegde zijn feodale trouw aan de Franse koning op en sloot een militair verbond met Engeland (1297). De openlijke strijd tussen graaf Gwijde en koning Filips IV nam hierdoor een aanvang. Vlaanderen werd door de Franse koning bezet (januari ? mei 1300) en nadien zonder meer geannexeerd. Gwijde gaf zich met zijn oudste twee zonen, Robrecht III van Béthune en Willem van Crèvecoeur, gevangen. Deze gebeurtenissen waren mede oorzaak van de Brugse metten en de Guldensporenslag in 1302.

Gwijde van Dampierre overleed in gevangenschap te Compiègne. Hoewel hij liever naast zijn tweede echtgenote Isabella van Luxemburg in de abdij van Beaulieu was begraven, werd hij door zijn kinderen begraven in de abdij van Flines. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Robrecht III van Béthune.