Gerard Kuiper: verschil tussen versies
| Regel 7: | Regel 7: | ||
Van 1947 tot 1949 fungeerde hij als hoofd van het [[Yerkes-observatorium|Yerkes Observatory]] en van 1957 tot 1960 van het [[McDonald Observatory]]. In 1960 richtte hij het [[Lunar and Planetary Laboratory]] op aan de [[Universiteit van Arizona]] in [[Tucson]] waarvan hij tevens de directeur was. |
Van 1947 tot 1949 fungeerde hij als hoofd van het [[Yerkes-observatorium|Yerkes Observatory]] en van 1957 tot 1960 van het [[McDonald Observatory]]. In 1960 richtte hij het [[Lunar and Planetary Laboratory]] op aan de [[Universiteit van Arizona]] in [[Tucson]] waarvan hij tevens de directeur was. |
||
Kuiper overleed in 1973, vrij onverwacht, tijdens |
Kuiper overleed in 1973, vrij onverwacht, tijdens de vakantie in Mexico. |
||
== Wetenschappelijk werk == |
== Wetenschappelijk werk == |
||
Versie van 16 feb 2019 13:55
Gerrit Pieter Kuiper (Tuitjenhorn, 7 december 1905 – Mexico-Stad, 23 december 1973) was een Nederlands-Amerikaans astronoom. Hij werd geboren in het Noord-Hollandse Tuitjenhorn (Gemeente Schagen). Naar hem is de Kuipergordel genoemd.
Biogafie
Kuiper promoveerde in 1933 aan de Rijksuniversiteit Leiden bij Ejnar Hertzsprung. De titel van zijn proefschift was "Statistische onderzoekingen van dubbelsterren". Hij was een periode werkzaam bij de Leidse Sterrewacht en ging na zijn promotie naar de Verenigde Staten waar hij van 1935 tot 1937 assistent was in het Lick Observatory in Californië. Vanaf 1936 was hij professor aan de Chicago in de Verenigde Staten. In 1937 verkreeg hij het Amerikaanse staatsburgerschap.
Van 1947 tot 1949 fungeerde hij als hoofd van het Yerkes Observatory en van 1957 tot 1960 van het McDonald Observatory. In 1960 richtte hij het Lunar and Planetary Laboratory op aan de Universiteit van Arizona in Tucson waarvan hij tevens de directeur was.
Kuiper overleed in 1973, vrij onverwacht, tijdens de vakantie in Mexico.
Wetenschappelijk werk
Als hoofd van het onderzoeksprogramma van de National Aeronautic and Space Administration's Ranger hield hij zich bezig met het onderzoek naar planeten, kometen, planetoïden en maankraters. Hij stelde een theorie samen over het ontstaan van planeten.
Kuiper ontdekte twee manen in het zonnestelsel, namelijk Miranda bij Uranus en Nereid bij Neptunus.
In 1951 suggereerde hij het bestaan van een brede gordel van komeetachtige, uit rots en ijs bestaande objecten en planetoïden buiten de baan van de planeet Neptunus. Het bood onder meer een verklaring voor de vorming van de dwergplaneet Pluto. In de gordel zouden eveneens kometen kunnen ontstaan. Het bestaan van de Kuipergordel, zoals het gebied genoemd werd, werd pas ruim 40 jaar later bevestigd met de ontdekking van een tweede object (naast Pluto en haar maan Charon). In 2015 waren circa 2000 objecten in de gordel bekend.
Vernoemingen naar Kuiper
In zijn geboortedorp Tuitjenhorn is een straat naar hem vernoemd, waar een standbeeld van hem staat[1].
Planetoïde 1776 Kuiper, drie kraters op de Maan, Mercurius, en Mars, en het voormalige Kuiper Airborne Observatory (de voorganger van SOFIA) zijn naar hem vernoemd, evenals de Gerard P. Kuiper Prize van de American Astronomical Society.
Zie ook
Externe links
