Georges Bortoli: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Georges Bortoli''' ([[Casablanca]], [[28 juni]] [[ 1923]] - [[13 juli]] [[2010]])<ref>[http://www.purepeople.com/article/georges-bortoli-le-grand-journaliste-est-decede_a60037/1 Décès de Georges Bortoli]</ref> was een Frans [[journalist]]. |
'''Georges Bortoli''' ([[Casablanca]], [[28 juni]] [[ 1923]] - [[13 juli]] [[2010]])<ref>[http://www.purepeople.com/article/georges-bortoli-le-grand-journaliste-est-decede_a60037/1 Décès de Georges Bortoli]</ref> was een Frans [[journalist]]. |
||
Bortoli begon zijn loopbaan als journalist in [[Tunis]] op het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]] en wijdde zich een tiental jaren aan de problemen van [[Noord-Afrika]] en van de [[derde wereld]]. Op het einde van jaren 1950 ging hij bij de televisie en werd een der eerste presentatoren van het televisiejournaal bij de [[Radiodiffusion-télévision française|RTF]] in [[Parijs]]. Sinds de jaren 1960 ontpopte Bortoli zich als specialist van de [[Sovjet-Unie]] en was |
Bortoli begon zijn loopbaan als journalist in [[Tunis]] op het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]] en wijdde zich een tiental jaren aan de problemen van [[Noord-Afrika]] en van de [[derde wereld]]. Op het einde van jaren 1950 ging hij bij de televisie en werd een der eerste presentatoren van het televisiejournaal bij de [[Radiodiffusion-télévision française|RTF]] in [[Parijs]]. Sinds de jaren 1960 ontpopte Bortoli zich als specialist van de [[Sovjet-Unie]] en was lange tijd correspondent van de [[Office de radiodiffusion télévision française|ORTF]] in [[Moskou]]. Vervolgens was hij vele jaren commentator internationale betrekkingen. |
||
==Bibliografie== |
==Bibliografie== |
||
* ''Vivre à Moscou'' - 1969 |
* ''Vivre à Moscou'' - 1969 |
||
Versie van 19 jul 2010 11:19
Georges Bortoli (Casablanca, 28 juni 1923 - 13 juli 2010)[1] was een Frans journalist.
Bortoli begon zijn loopbaan als journalist in Tunis op het einde van de Tweede Wereldoorlog en wijdde zich een tiental jaren aan de problemen van Noord-Afrika en van de derde wereld. Op het einde van jaren 1950 ging hij bij de televisie en werd een der eerste presentatoren van het televisiejournaal bij de RTF in Parijs. Sinds de jaren 1960 ontpopte Bortoli zich als specialist van de Sovjet-Unie en was lange tijd correspondent van de ORTF in Moskou. Vervolgens was hij vele jaren commentator internationale betrekkingen.
Bibliografie
- Vivre à Moscou - 1969
- Mort de Staline - 1973
- Voir Moscou et Léningrad - 1974
- Voir la Yougoslavie - 1978
- Douze Russes et un Empire: Mille ans d'Histoire - 1980
- La Cour des grands: les coulisses des sommets - 1991
- Une si longue bienveillance: Les Français et l'URSS 1944-1991 - 1994
