Gebruiker:Sverrir Mirdsson/workshop: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Geen bewerkingssamenvatting
Satrughna (overleg | bijdragen)
2.870 bewerkingen
complimenten, zeer weinig fouten!
Regel 6: Regel 6:
| naam = Arboretum Sequoiafarm
| naam = Arboretum Sequoiafarm
| afbeelding = Sequoiafarm Eingangsbereich.jpg
| afbeelding = Sequoiafarm Eingangsbereich.jpg
| onderschrift = Ingang van Sequoiafarm
| onderschrift = Ingang van de Sequoiafarm
| geopend = [[1950]]
| geopend = [[1950]]
| gesloten =
| gesloten =
Regel 19: Regel 19:
|[[Bestand:Sequoiafarm Sequoia sempervirens.jpg|thumb|right|Sequoia sempervirens (2010: 58 jaar oud)]]
|[[Bestand:Sequoiafarm Sequoia sempervirens.jpg|thumb|right|Sequoia sempervirens (2010: 58 jaar oud)]]
|-
|-
|[[Bestand:Sequoiafarm Sequoiadendron giganteum.jpg|thumb|right|Groep van sequoia's]]
|[[Bestand:Sequoiafarm Sequoiadendron giganteum.jpg|thumb|right|Een groep sequoia's]]
|-
|-
|[[Bestand:Metasequoia2.JPG|thumb|right|Bezoekers in het Sequoiafarm (watercipres-weg)]]
|[[Bestand:Metasequoia2.JPG|thumb|right|Bezoekers in de Sequoiafarm (Watercipres-weg)]]
|}
|}
De '''Sequoiafarm Kaldenkirchen''' in [[Kaldenkerken]] (stadsdeel van de Duitse gemeente [[Nettetal]]) is een meer dan 35.000 vierkante meter groot [[arboretum]] met een rijke geschiedenis. Het ligt vlak over de grens met de Limburgse gemeente [[Venlo]]. Vandaag staan hier slechts 63 jaar oude en inmiddels 37 m hoge [[Mammoetboom|mammoetbomen]], een unike bos van [[Kustmammoetboom|kustmammoetbomen]], [[Watercipres|watercipressen]] en meer dann 400 andere zeldzame soorten gewassen.
De '''Sequoiafarm Kaldenkirchen''' in [[Kaldenkerken]] (stadsdeel van de Duitse gemeente [[Nettetal]]) is een meer dan 35.000 vierkante meter groot [[arboretum]] met een rijke geschiedenis. Het ligt vlak over de grens met de Limburgse gemeente [[Venlo]]. Tegenwoordig staan hier [[Mammoetboom|mammoetbomen]] van 63 jaar oud, een uniek bos van [[Kustmammoetboom|kustmammoetbomen]] van inmiddels 37 meter hoog (2013), [[Watercipres|watercipressen]] en meer dan 400 andere zeldzame boomsoorten.


== Geschiedenis ==
== Geschiedenis ==
De Sequoiafarm werd door het tandartsechtpaar Ernst J. Martin en llla Martin 1948 opgebouwd. In 1950 en 1951 werden de eerste grotere aantallen Sequoiadendron ingezaaid. Het project werd gesubsidieerd door de Deutsche Forschungsgemeinschaft. Binnen de farm werd in 1952 als test een klein bos van 23 relatief dicht bij elkaar staande mammoetbomen aangeplant. De bomen waren in 2012 ca. 36 m hoog. Later werden de minder winterharde kustmammoetbomen (Sequoia sempervirens) en de pas in 1941 ontdekte watercipres (Metasequoia glyptostroboides) op de farm vermeerderd. De Martins verzamelden planten van over de hele wereld. Op deze manier werd het arboretum verrijkt met kostbare exemplaren bomen en struiken.
De Sequoiafarm werd door het tandartsechtpaar Ernst J. Martin en llla Martin in 1948 opgezet. In 1950 en 1951 werden de eerste grotere aantallen Sequoiadendron ingezaaid. Het project werd gesubsidieerd door de Deutsche Forschungsgemeinschaft. Binnen de farm werd in 1952 als test een klein bos van 23 relatief dicht bij elkaar staande mammoetbomen aangeplant. De bomen waren in 2012 ca. 36 m hoog. Later werden de minder winterharde kustmammoetbomen (Sequoia sempervirens) en de pas in 1941 ontdekte watercipres (Metasequoia glyptostroboides) op de farm vermeerderd. De Martins verzamelden planten van over de hele wereld. Op deze manier werd het arboretum verrijkt met kostbare exemplaren van bomen en struiken.


Toen Ernst J. Martin in 1967 plotseling overleed, was het voor zijn vrouw onmogelijk om de Sequioafarm alleen te blijven onderhouden. In april 1970 nam na een lange zoektocht naar een geschikte opvolger de deelstaat [[Noordrijn-Westfalen]] het perceel over voor een biologisch station van de Pädagogische Hochschulen Rheinland.
Toen Ernst J. Martin in 1967 plotseling overleed, was het voor zijn vrouw onmogelijk om de Sequioafarm alleen te blijven onderhouden. In april 1970 nam na een lange zoektocht naar een geschikte opvolger de deelstaat [[Noordrijn-Westfalen]] het perceel over om er een biologisch station van de Pädagogische Hochschulen Rheinland te vestigen.


Later werd het station gebruikt door de [[Universität zu Köln|Hogeschool van Keulen]]. In 1987 kocht energieleverancier Stadtwerke Nettetal het terrein en de [[Universität Duisburg-Essen|Universiteit van Essen]] hield tot en met 2007 het vruchtgebruik. Het is sinds 2013 in bezit van de stichting ''Sequoiafarm e.V.'', waarin vrienden van mammoetbomen zich gezamenlijk inzetten voor de instanthouding van dit arboretum.
Later werd het station gebruikt door de [[Universität zu Köln|Universiteit van Keulen]]. In 1987 kocht energieleverancier Stadtwerke Nettetal het terrein en de [[Universität Duisburg-Essen|Universiteit van Essen]] hield tot en met 2007 het vruchtgebruik. Het is sinds 2013 in bezit van de stichting ''Sequoiafarm e.V.'', waarin vrienden van mammoetbomen zich gezamenlijk inzetten voor de instandhouding van dit arboretum.


== Collectie (selectie) ==
== Collectie (selectie) ==
Regel 53: Regel 53:
| [[Tsuga sieboldii]] || Zuid-Japanse hemlockspar || Japan
| [[Tsuga sieboldii]] || Zuid-Japanse hemlockspar || Japan
|-
|-
| [[Pinus ayacahuite]] (de grootste exemplaar in <br /> Duitsland)<ref>http://www.championtrees.de/5403879d900fef223/5403879d9c0fe7a01/index.html</ref>|| Mexicaanse White Pine || Mexico, Midden-Amerika
| [[Pinus ayacahuite]] (het grootste exemplaar in <br /> Duitsland)<ref>http://www.championtrees.de/5403879d900fef223/5403879d9c0fe7a01/index.html</ref>|| Mexicaanse White Pine || Mexico, Midden-Amerika
|-
|-
| [[Magnolia kobus]] || Kleinbloemige magnolia || Japan
| [[Magnolia kobus]] || Kleinbloemige magnolia || Japan

Versie van 15 apr 2013 13:25

Workshop

Arboretum Sequoiafarm Kaldenkirchen

Arboretum Sequoiafarm
Ingang van de Sequoiafarm
Geopend 1950
Locatie Nettetal,
Duitsland
Oppervlakte 3,5 hectare
Lid van Vereniging Sequoiafarm e.V.
Thema Mammoetboom, Kustmammoetboom, Watercipres
Website
Sequoia sempervirens (2010: 58 jaar oud)
Een groep sequoia's
Bezoekers in de Sequoiafarm (Watercipres-weg)

De Sequoiafarm Kaldenkirchen in Kaldenkerken (stadsdeel van de Duitse gemeente Nettetal) is een meer dan 35.000 vierkante meter groot arboretum met een rijke geschiedenis. Het ligt vlak over de grens met de Limburgse gemeente Venlo. Tegenwoordig staan hier mammoetbomen van 63 jaar oud, een uniek bos van kustmammoetbomen van inmiddels 37 meter hoog (2013), watercipressen en meer dan 400 andere zeldzame boomsoorten.

Geschiedenis

De Sequoiafarm werd door het tandartsechtpaar Ernst J. Martin en llla Martin in 1948 opgezet. In 1950 en 1951 werden de eerste grotere aantallen Sequoiadendron ingezaaid. Het project werd gesubsidieerd door de Deutsche Forschungsgemeinschaft. Binnen de farm werd in 1952 als test een klein bos van 23 relatief dicht bij elkaar staande mammoetbomen aangeplant. De bomen waren in 2012 ca. 36 m hoog. Later werden de minder winterharde kustmammoetbomen (Sequoia sempervirens) en de pas in 1941 ontdekte watercipres (Metasequoia glyptostroboides) op de farm vermeerderd. De Martins verzamelden planten van over de hele wereld. Op deze manier werd het arboretum verrijkt met kostbare exemplaren van bomen en struiken.

Toen Ernst J. Martin in 1967 plotseling overleed, was het voor zijn vrouw onmogelijk om de Sequioafarm alleen te blijven onderhouden. In april 1970 nam na een lange zoektocht naar een geschikte opvolger de deelstaat Noordrijn-Westfalen het perceel over om er een biologisch station van de Pädagogische Hochschulen Rheinland te vestigen.

Later werd het station gebruikt door de Universiteit van Keulen. In 1987 kocht energieleverancier Stadtwerke Nettetal het terrein en de Universiteit van Essen hield tot en met 2007 het vruchtgebruik. Het is sinds 2013 in bezit van de stichting Sequoiafarm e.V., waarin vrienden van mammoetbomen zich gezamenlijk inzetten voor de instandhouding van dit arboretum.

Collectie (selectie)

Binominale nomenclatuur Nederlandse naam Land van herkomst
Calocedrus decurrens Wierookceder Westen van de VS
Parrotia persica Perzisch ijzerhout Noord-Iran
Zanthoxylum piperitum Szechuanpeper Japan
Pinus parviflora 'Glauca' Japanse witte den Japan
Gunnera manicata Mammoetblad Zuid-Brazilië
Ailanthus altissima Hemelboom China, Taiwan
Nothofagus obliqua Schijnbeuk Chili, Argentinië
Tsuga sieboldii Zuid-Japanse hemlockspar Japan
Pinus ayacahuite (het grootste exemplaar in
Duitsland)[1]		 Mexicaanse White Pine Mexico, Midden-Amerika
Magnolia kobus Kleinbloemige magnolia Japan
Thuja plicata Reuzenlevensboom Westelijk Noord-Amerika

Literatuur

  • Gregor Fellenberg: Erfassung und Charakterisierung des Gehölzbestandes der Biologischen Station Kaldenkirchen. Examensarbeit. Universität-Gesamthochschule Essen 1994
  • Ado Lappen: Die Sequoiafarm in Nettetal-Kaldenkirchen. In: Beiträge zur Gehölzkunde 2011, Hansmann, Hemmingen 2011, ISBN 978-3-9804283-4-7
  • Ernst J. Martin: Die Sequoien und ihre Anzucht. In: Jahrbuch der Deutschen Dendrologischen Gesellschaft. Nr. 60. 1957/1958
  • Herbert Hubatsch: Von der Sequoiafarm zur Biologischen Station. In: Heimatbuch des Kreises Kempen-Krefeld, Kempen 1973
  • Hans Huth: Sequoias in Germany. In: Journal of Forest History, Band 3, Juli 1976. Durham (USA), ISSN 0094-5080

Voetnoten

  1. ↑ http://www.championtrees.de/5403879d900fef223/5403879d9c0fe7a01/index.html

Externe links

source: https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Sverrir_Mirdsson/workshop&diff=prev&oldid=37187958