Spiekbriefje

{{behouden|dag|maand|jaar}}

{{Wikipedia:Coachingsprogramma/Gecoacht|NAAM COACH}}

{{intern|1=link naar specifieke gebeurtenis|2=woord ter aanduiding}}

<ref>{{Citeer web |url= |titel= |auteur= |uitgever= |datum= |bezochtdatum= }}</ref>

<ref>{{Citeer boek | Achternaam = | Voornaam = | Auteurlink = | Medeauteurs = | Datum = | Titel = | Uitgever = | Plaats = | ISBN = | NUR = | bezochtdatum = | Bladzijdes = | Taal = | URL = | URLdatum = }}</ref>

{{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=|titel=|oldid=|datum=|sectie=}}

{{Vnom | naam =Paginatitel | nominator =Dqfn13 | dagpagina =20140526 | ne = | wiu =x | reclame = | auteur = | wb = | babel = | overig = }}

{{Afbeelding combi
| align= right
| afb1 = 
| caption1 = 
| afb2 = 
| caption2 = 
| afb3 = 
| caption3 = 
}}

{{uitspringen|aantal : of * van voorgaande commentaar.}}

• Sjabloon:Infobox gebouw
• Sjabloon:Infobox kerk
• Sjabloon:Infobox beeld
• Coördinaten tool

{{Coor title dms|52|38|31.18|N|5|3|43.04|E|scale:195_type:landmark}}

• Op Google zoeken naar specifiek onderwerp in alle artikelen: site:nl.wikipedia.org/wiki/ "tekst"
• geschiedenis->logboeken->markeerlogboek
• Gebruiker:Dqfn13/common.js‎
• Gebruiker:Dqfn13/common.css

Verzoek aan collega's

Doordat er de afgelopen jaren wel eens collega's ons zijn ontvallen heb ik na zitten denken. Mocht blijken dat ik meer dan drie maanden niet actief ben geweest dan zijn de teksten hier vrij om over te nemen en "mijn" artikel(en) af te maken. Ik zou het dan wel prettig vinden als er naar deze pagina verwezen wordt als bron en dat alles in goed overleg tussen de actieve collegae gaat. Dqfn13 (overleg) 28 jul 2013 16:30 (CEST)

Klooster Bethlehem (1908-1960)

Bethlehem
Locatie
Locatie	Blokker
Status en tijdlijn
Status	Gedeeltelijk gesloopt
Oorspr. functie	Klooster
Start bouw	1907
Bouw gereed	1908
Opening	1908
Sluiting	Klooster: 1959 Noodopvang: 1960
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Het voormalige klooster Bethlehem bestond van 1908 tot 1960 in het Nederlandse dorp Blokker. Een deel van het klooster bestaat nog en wordt nu door de Sint Jozefschool gebruikt. Aan de overkant van de straat bevindt zich de voormalige Michaëlkerk, met daarachter de begraafplaats.

Geschiedenis

In 1959 werd het klooster aan de gemeente verkocht, dat jaar kwam het klooster leeg te staan. In 1960 kwamen er meerdere families voor korte tijd in te wonen omdat zij (tijdelijk) niet thuis konden wonen.^[1]

[[Categorie:Bouwwerk in Hoorn]] [[Categorie:Klooster in Noord-Holland]]

Koopman Optiek

Koopman Optiek
Winkel in Hoorn aan het Kleine Noord
Oprichting	1890
Land	Nederland
Hoofdkantoor	Kaasmarkt 1, Purmerend
Producten	Optica
Website	koopman-optiek.nl
Portaal    Economie

Koopman Optiek is een opticien welke in 1890 in de Nederlandse plaats Purmerend is opgericht. Het familiebedrijf is sinds 1999 Hofleverancier. Sinds oktober 2013 heeft het bedrijf een tweede vestiging in de, eveneens, Noord-Hollandse plaats Hoorn.

[[Categorie:Nederlands bedrijf]] [[Categorie:Hofleverancier]] [[Categorie:Purmerend]]

Sterflats (Hoorn)

Dqfn13/Kladblok
Astronautenweg 31-134, de eerste Sterflat
Locatie
Locatie	Astronautenweg
Status en tijdlijn
Oorspr. functie	Appartementencomplex
Start bouw	1969
Bouw gereed	1971 en 1972
Verbouwing	1998 en 2012
Verdiepingen	4, 6 of 8
Bouwinfo
Architect	Hans Gelderblom
Eigenaar	IntermarisHoeksteen
Erkenning
Monumentstatus	Gemeentelijk monument
Astronautenweg 145-250, de tweede Sterflat
Lijst van gemeentelijke monumenten in Hoorn
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

De Sterflats zijn drie woningcomplexen aan de Astronautenweg in de Noord-Hollandse stad Hoorn. De flats zijn in de jaren 70 in de wijk Grote Waal gebouwd met de bedoeling er nog 11 bij te bouwen. Uiteindelijk zijn van de 14 complexen er drie gerealiseerd.^[1] Het mochten er van minister Wim Schut geen 14 worden omdat er maximaal 300 experimentele woningen gebouwd mochten worden.^[2]

Alle woningen werden ontworpen op basis van de SAR-methodiek. Deze methodiek is ontworpen door N. John Habraken, met het idee dat een casco woning dient als drager van het interieur, de inbouw. Aan dit ontwerp is echter niet voldaan omdat de woningen te duur werden. De drie complexen, inclusief de drive-inwoningen, telden tezamen 348 woningen.

Op 6 april 2010 werd het besluit genomen om de drie flats tot gemeentelijk monument te verklaren. In 2011 zijn de flats opgenomen als gemeentelijk monument, deze status geldt alleen voor het exterieur.

Exterieur

De flats zijn gebouwd rondom een centrale ingang, uit dit centrale deel komen drie vleugels, de vleugel die naar de Westfriese Omringdijk gaat heeft nog een vertakking die haaks op de ander staat. In deze vertakking, die parallel loopt aan de dijk, zijn uitsluitend maisonnettes gerealiseerd, zodat de onderste woningen over de Westerdijk kunnen kijken. Deze vleugel is 4 lagen hoog, de vleugel haaks hierop is acht lagen hoog. De twee andere vleugels zijn elk zes lagen hoog. Op de vleugel paralel aan de Westerdijk na, hebben alle vleugels op de onderste twee verdiepingen maisonnettes.

Voor alle galerijen lopen betonnen balustrades, waardoor de complexen een meer horizontaal karakter krijgen.

Los van elke ster stond ook een rij drive-inwoningen, in 2012 heeft de gemeenteraad besloten om deze blokken te slopen. In plaats van de drive-inwoningen komen er seniorenwoningen voor in de plaats. De blokken bij Ster 1 en 2 zullen ook meer richting De Weel verplaatst worden.^[3] Op 13 september 2013 is de sloop van de E-blokken begonnen.^[4]

[[Categorie:Bouwwerk in Hoorn]] [[Categorie:Flatgebouw]] [[Categorie:Gemeentelijk monument in Hoorn]]

Hoge Brug (Hoorn)

Hoge Brug
De Hoge Brug gezien vanaf de Bierkade
Algemene gegevens
Locatie	Hoorn
Coördinaten	52° 38′ NB, 5° 4′ OL
Overspant	Oude Haven
Lengte totaal	7 m
Breedte	4,5 m
Beheerder	Gemeente Hoorn
Monumentale status	Rijksmonument
Monumentnummer	517454
Bouw
Bouwperiode	1929-1930
Architectuur
Materiaal	IJzer
Portaal    Verkeer & Vervoer

De Hoge Brug is een ijzeren ophaal- of klapbrug, over de Oude Haven in de Noord-Hollandse stad Hoorn. De brug vormt een verbinding tussen de Veermanskade en de Korenmarkt en Oude Doelenkade. Voor 1929 was de Hoge Brug een houten brug, in 1930 is de huidige brug geplaatst. Al in de jaren 30 werd de brug als monument beschouwd, de status van rijksmonument werd echter pas in 2001 toegekend.

Geschiedenis

In 1546 vermeldt Velius dat er een hoge houten brug gebouwd wordt om het paard-en-wagens makkelijker te maken om naar de Vismarkt te kunnen rijden. Hiertoe worden wel drie panden gesloopt.^[1]

{{Coor title dms|52|38|17.12|N|5|3|47.25|E|scale:195_type:landmark}} [[Categorie:Brug in Noord-Holland]] [[Categorie:Rijksmonument in Hoorn]] [[Categorie:Ophaalbrug]]

Voormalig postkantoor (Medemblik)

Dqfn13/Kladblok
Het voormalig postkantoor
Locatie
Locatie	Bagijnhof 12
Coördinaten	52° 46′ NB, 5° 6′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie	Postkantoor
Start bouw	1910
Opening	1910
Architectuur
Bouwstijl	Chaletstijl
Bouwinfo
Architect	C. H. Peters
Erkenning
Monumentstatus	Rijksmonument
Monumentnummer	502395
Detailkaart
Lijst van rijksmonumenten in Medemblik (plaats)
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Het voormalig postkantoor aan het Bagijnhof 12 in Medemblik is een rijksmonumentaal pand dat in 1910 als postkantoor gebouwd werd. Een aanbouw aan de achterzijde van het pand is later aangebouwd en valt daarom buiten de bescherming van het rijksmonument.

Geschiedenis

Het postkantoor, met directeurswoning, is gebouwd naar ontwerp van rijksbouwmeester Cornelis Peters.^[1]

{{Coor title dms|52|46|21.6|N|5|6|19.5|E|scale:195_type:landmark_region:NL}} [[Categorie:Bouwwerk in Medemblik]] [[Categorie:Rijksmonument in Noord-Holland]]

Noorderpolderhuis

Noorderpolderhuis
Locatie
Locatie	Molendijk, Schermerhorn
Coördinaten	52° 37′ NB, 4° 53′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie	Timmerbedrijf
Huidig gebruik	Ontvangstruimte en trouwzaal
Verbouwing	1744
Erkenning
Monumentstatus	Rijksmonument
Monumentnummer	33104
Detailkaart
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Het Noorderpolderhuis is een voormalig waterschapshuis aan de Molendijk in de Noord-Hollandse plaats Schermerhorn. Het pand is gebouwd als boerderij en later verbouwd tot polderhuis voor het bestuur van het voormalige waterschap Schermeer. Ook de twee opvolgers Het Lange Rond en het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier hebben het pand gebruikt als ontvangstruimte.

Geschiedenis

Het gebouw werd in 1744 gekocht van de nabestaanden van timmerman Pieter Cornelis van der Sluys. Het pand kostte 1300 gulden en het bijbehorende gereedschap 213. Na de aanschaf werd het pand uitgebreid zodat er een vergaderruimte bij kwam. In 1977 fuseerde Schermeer met 36 andere waterschappen in Noord-Holland tot het waterschap Het Lange Rond. Ook dit nieuwe waterschap bleef hier vergaderen, dit duurde tot een nieuwe fusie in 2003. Het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier vergaderde niet langer in Schermerhorn, maar bleef het pand wel gebruiken als ontvangstgelegenheid.

Bovenlicht

Boven de voordeur is een rijk versierd bovenlicht aangebracht. Dit bovenlicht toont Sint Michaël, zonder de draak, geflankeerd door landbouwgereedschappen.^[1]

Herenkamer

De Herenkamer, vergaderkamer van de dijkgraaf en heemraden, heeft nog het originele goudleerbehang. De balken in het plafond zijn bronsgroen geverfd en voorzien van goudkleurige Latijnse spreuken. Op de middenbalk zijn twee lijfspreuken aangebracht, te weten die van de Schermeer en van de nabijgelegen stad Alkmaar: Schermeers Beschermer en Alcmaria Victrix. Alcmaria Victrix is ook opgenomen in het stadswapen van Alkmaar.

Zie ook

• Lijst van rijksmonumenten in Schermerhorn
• Lijst van rijksmonumenten in Schermer

[[Categorie:Bouwwerk in Schermer]] [[Categorie:Rijksmonument in Noord-Holland]]

Wapen van Krasnodar

Het huidige wapen van de Kraj Krasnodar werd op 23 juni 2004 aan de kraj Krasnodar toegekend.

Blazoenering

Eerste wapen

Het eerste wapen had als blazoenering:

Het schild is gevierendeeld: het eerste en het vierde van goud, waarop een fort van keel, waarboven een zwarte dubbele adelaar met op de borst het wapen van Moskou, in het tweede en derde deel, in een zilveren doosje, twee, wijs punt, azuurblauwe banieren met gouden monogrammen: keizerin Catharina II, keizers Paul I, Alexander I en Nicolaas I, tussen banieren Atamanskaya foelie, en aan weerszijden twee Bunchuk. Als hartschild een rood veld waarop het monogram van keizerin Catharina II en 1794. Bovenop het schild een gouden muurkroon, schild wordt vastgehouden door twee Zwarte Zee Kozakken: aan de rechterzijde - gekleed in de oude vorm en aan de linkerkant een nieuwere vorm. Om het wapenschild een groene schildzoom op de zoom 59 gouden sterren, die het aantal Kozakkendorpen aan de Zwarte Zee symboliseren.

Het wapen is gevierendeeld: het eerste en vierde kwartier zijn goud met daarop een rood fort. Boven het fort vliegt een keizerlijke, zwarte dubbelkoppige, adelaar. In de stukken twee en drie een zilveren achtergrond met daarop blauwe banieren. Op de banieren de monogrammen van Catharina II, Paul I, Alexander I en Nicolaas I. Als hartschild een rood schild met daarop het monogram van Catharina II. Op het schild staat een muurkroon, meestal een indicatie van een republiek of een stadstaat.

Tweede wapen

In een groen schild gouden kantelen met twee soortgelijke ronde torens met open poorten en zwarte voegen, op de toren gouden mace tussen twee zilveren met paardenstaarten Golden Island op goud staven. In het gouden schildhoofd een zwarte adelaar met op de borst een Kaukasische kruis. Schild is gekroond met een oude koninklijke kroon, met daarop de Russische standaard met een kruisbloem in de vorm van een adelaar en boevami "RF" in het middelste standaard. Schild versierd met gouden eikenloof verbonden door een lint van keel. Achter het schild zijn 4 kruisde azuurblauwe banieren versierd met gouden franje en met hetzelfde monogram, omringd door eiken-en laurierbladeren .

Derde wapen

Het derde, huidige, wapen heeft als blazoenering de volgende tekst meegekregen:

Het wapenschild van de regio Krasnodar is gebaseerd op het historische wapen van de regio Koeban. Op een groen schild een gouden gekanteelde burcht, gevoegd van zwart, met twee soortgelijke ronde torens en een open poort tussen de torens - verder gaan dan de muren van goud en foelie aan de zijkanten van twee zilveren Bunchuk met goud punten en gouden schachten. Het schildhoofd is van goud met daarin een opkomende Russische keizerlijke adelaar (zwart tweehoofdig, met gouden snavels en scharlaken (rood) klauwen), aangevuld met natuurlijke keizerlijke kronen, waarvan meer dan gemiddeld en heeft een azuur (blauw) voering die het kruis op zijn borst Zilveren (dwarszwaarden "Voor service in de Kaukasus" ). Het schild is gekroond door een prinselijke kroon met daarboven uitstekend een banier met daarop een monogram. De banier hangt aan een standaard met daarop een Russische Keizerlijke Adelaar. Volgens de partijen voor cross schild op vier azuurblauwe banier met gouden monogrammen gekroonde beeld van keizerin Catharina II en keizer Paul I, Alexander I en Nicolaas I, omringd door dezelfde eik en lauwerkransen. Standaard en banieren azuurblauw, toppen, borstel op koorden en franje en instroom goud. Vlaggenmasten en banieren met twee linten aan elkaar gebonden. Orde van Lenin, het schild verbonden boeg.

Het huidige wapen toont een groen schild met daarop een poort met aan weerszijden een toren. Boven de poort staat een staf. De staf en het poortgebouw zijn beide van goud. De voegen en ramen van de toren zijn zwart van kleur. Boven de poort, in het schildhoofd de Russische dubbelkoppige adelaar. Van beide hoofden zijn de snavels goud en beide hoofden gekroond door een keizerskroon. Over de borst van de adelaar een gouden kruis.

Op het schild een rode prinselijke kroon met een hermelijnen band. Boven de kroon staat een banier met daarop het monogram van Lenin. Op het standaard staat een Russische adelaar. Aan weerszijden twee andere banieren, met de klok mee: keizerin Catharina II, keizers Paul I, Alexander I en Nicolaas I.

Geschiedenis

Het eerste wapen is gelijk aan het huidige wapen van de stad Krasnodar

[[Categorie:Kraj Krasnodar]] [[Categorie:Russisch symbool]]

Karperkuil

Karperkuil Karperkuil of Ropsjeskuil
Karperkuil gezien vanaf de Kleine Oostbrug
Algemene gegevens
Plaats	Hoorn
Provincie	Noord-Holland
Land	Nederland
Coördinaten	52° 38′ NB, 5° 4′ OL
Aanloop
Getijhaven	Nee
Aanloop	Ottobrug ligt in de aanloop
Zijtak van	Binnenhaven
Aantal steigers	3
Overslag
Aantal bezoeken zeeschepen	Geen
Overige infrastructuur
Nabije havens	Binnenhaven, Vluchthaven, Grashaven en Buitenhaven
Nabije treinstations	Station Hoorn
Nabije luchthavens	Vliegveld De Kooy/Luchthaven Schiphol
Portaal    Maritiem

De Karperkuil is een oude binnenhaven in de binnenstad van de Noord-Hollandse stad Hoorn. De haven wordt van het Ijsselmeer gescheiden door de Vluchthaven en de Slapershaven. Tussen de Slapershaven en de Karperkuil ligt de Ottobrug, een houten draaibrug die de straat Slapershaven verbindt met de Binnenluiendijk.

De naam is een verwijzing naar de toekomstvisie de de stad Hoorn had, volgens de burgers was de haven overbodig en zou eerder dienst doen als kuil voor karpers dan als haven voor schepen.^[1]

Geschiedenis

De Karperkuil werd in 1567 aangelegd als haven, want Hoorn was de belangrijkste in- en uitvoerhaven aan de Zuiderzee. Door de opkomst van Amsterdam begon Hoorn deze rol te verliezen en rond 1615 werden er scheepswerven aan de Karperkuil gebouwd. Deze scheepswerven werden een voorname bron van inkomsten voor de stad, er werden aan het begin van de 17e eeuw gemiddeld 50 schepen per jaar afgeleverd.^[2] Op een kaart uit 1649 staat de naam Ropjeskuil een verwijzing naar slachtafval. Op een latere kaart uit 1743, de kaart van Isaak Tirion, staan meerdere scheepswerven waardoor de Karperkuil aan formaat in heeft moeten binden.^[1]

De scheepswerven bleven tot 1995 rond de Karperkuil, een jaar eerder werd besloten om de scheepswerven te slopen en plaats te laten maken voor een nieuw te bouwen woonwijk.^[3] scheepswerf Droste wist echter tot februari 1995 nog niks van verhuizing en plaatste dan ook een miniatuur versie op een architectonische maquette van de nieuw te bouwen buurt.^[4]

{{Coor title dms|52|38|22.5|N|5|4|2.21|E|scale:195_type:landmark_region:NL}} [[Categorie:Hoorn (gemeente)]] [[Categorie:Haven in Nederland]]

Baadland

Baadland

Eiland van Nederland
Locatie
Land	Nederland
Provincie	Noord-Holland
Locatie	Hoorn
Coördinaten	52° 38′ NB, 5° 4′ OL
Overig
Postcode(s)	1621
Netnummer(s)	0229
Landgebruik	Recreatief

Het Baadland (ook wel Baatland) is een kunstmatig schiereiland dat de haven van de Noord-Hollandse stad Hoorn van de open zee, toenmalige Zuiderzee, moest afschermen. De noordelijke en westelijke zijde van het eiland begrenzen de Binnenhaven. Aan de zuidelijke zijde ligt de Vluchthaven. Het schiereiland werd in de 17e eeuw aangelegd, nog voor het Oostereiland en het Visserseiland.

Geschiedenis

Heilig Hartbeeld (Westerblokker)

Heilig Hartbeeld
Kunstenaar	J.P. Maas[1]
Locatie	Westerblokker bij 44, Blokker
Portaal    Kunst & Cultuur

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Noord-Hollandse plaats Blokker. Het beeld stond in eerste instantie in een tuin voor de Michaëlkerk. Later is op deze plek een plein gekomen en is het beeld naar de achterzijde van de begraafplaats gebracht. Het beeld is sinds 6 juni 2006 een gemeentelijk monument.^[2]

{{Coor title dms|52|39|39.99|N|5|5|40.81|E|scale:391_type:landmark_region:NL}} [[Categorie:Gemeentelijk monument in Noord-Holland]] [[Categorie:Heilig Hartbeeld in Nederland]] [[Categorie:Bouwwerk in Hoorn]]

Wapen van Rochester upon Medway

Het wapen van Rochester upon Medway werd gebruikt van 1975 tot een gemeentelijke fusie in 1998. Het wapen is gedeeltelijk gebaseerd op de wapens van Chatham en Rochester.

Blazoenering

De blazoenering van het wapen luidde als volgt:

Arms: Or on a Cross between in the first and fourth quarters a Cornucopia Gules a Lion passant guardant of the first.

Crest: Out of a Naval Crown Or three Towers Gules; Mantled Gules doubled Argent.
Supporters: On either side a Sea Horse Argent tails and fins Or each gorged with a Collar chequy of the last and Gules the dexter supporting a Trident and the sinister an Oar both Gold.

Motto: 'LOYAL AND TRUE'^[1]

De Nederlandse vertaling is als volgt:

Wapen: Van goud op een kruis tussen het eerste en vierde kwartier een cornucopia van keel een leeuw passant guardant op het eerste.

Helmteken: Uit een Corona navalis drie torens van keel; met een mantel van keel en zilver.
Schildhouders: Aan beide zijdes een zeepaard van zilver met staarten en vinnen, beide gehalsband geblokt van het laatste en keel. De rechter houdt een drietand en de linker een roeispaan beide van goud.

Motto: Trouw en echt

Geschiedenis

Het wapen is gebaseerd op het wapen van Rochester: dat is goud met en rood kruis een rood schildhoofd en daarin een gouden leeuw. Het kruis en de leeuw zijn beide overgenomen, de leeuw is naar het hart van het kruis verplaatst.

Gemeenlandshuis (Maassluis)

Dqfn13/Kladblok
Voorgevel van het gemeenlandshuis
Locatie
Locatie	Hoogstraat 11 te Maassluis
Coördinaten	51° 55′ NB, 4° 15′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie	Gemeenlandshuis
Bouw gereed	1626
Architectuur
Bouwstijl	Renaissance
Bouwinfo
Eigenaar	Vereniging Hendrick de Keyser
Erkenning
Monumentstatus	Rijksmonument
Monumentnummer	26606
Detailkaart
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Het Gemeenlandshuis of Gemeenlandshuis van Delfland is een rijksmonumentaal pand aan de Hoogstraat in de Zuid-Hollandse stad Maassluis. Het pand werd in 1626 gebouwd voor het Waterschap Delfland. In 2010 werd het door het Hoogheemraadschap overgedragen aan de Vereniging Hendrick de Keyser. De Vereniging begon snel met een restauratie omdat de balken in de kap verrot waren en andere balken waren door zettingen kapotgetrokken.^[1]

Geschiedenis

In 2010 verkreeg de Vereniging Hendrick de Keyser het pand.

Exterieur

Het Gemeenlandshuis is een rechthoekig pand met een hoog schilddak dat dwars op de breedterichting staat. Op het dak zijn meerdere kleine dakkapellen aangebracht en de schoorstenen zijn voorzien van smeedijzeren bekroningen. In het midden van de achtergevel staat een veelhoekige traptoren.

Interieur

De Hoogheemraadskamer (vergaderkamer voor het bestuur van het waterschap) is voorzien van een schouw en gebeeldhouwde balkconsoles. De originele eiken spiltrap is ook nog aanwezig.

Zie ook

• Lijst van panden van Vereniging Hendrick de Keyser
• Lijst van rijksmonumenten in Maassluis

Saint Laurence Church (Blackmore)

Dqfn13/Kladblok
Plaats	Blackmore, Essex, Engeland
Coördinaten	51° 41′ NB, 0° 19′ OL
Architectuur
Bouwmateriaal	Baksteen
Detailkaart
Portaal    Christendom

De Saint Laurence Church is een parochiekerk in de Engelse plaats Blackmore. De kerk werd rond 1150 gebouw en meermalen aangepast. Op 20 februari 1967 werd het gebouw ingeschreven als een Grade I monument op de Statutory List of Buildings of Special Architectural or Historic Interest.

Geschiedenis

De kerk werd als parochiekerk in de 12e eeuw gebouwd. In de 14e eeuw werd het verbouwd en uitgebreid, om 200 jaar later weer aangepast te worden. Rond 1895 werd de kerk gerestaureerd door Frederick Chancellor.

[[Categorie:Kerkgebouw in Engeland|Laurence]] [[Categorie:Grade I bouwwerk]]

Wapen van Canarische Eilanden

Het wapen van de Canarische Eilanden

Wapen van Amelander Grie

Het wapen van de Amelander Grie

Blazoenering

De blazoenering van het wapen luidde als volgt:

Doorsneden; I. Gedeeld. A. in goud drie schuinbalken van sabel; b. In azuur een naar rechts gewende wassenaar van zilver; II. In sabel een walvis van zilver, spuitend van keel; over alles heen een hartschild van goud, beladen met een kam van sabel. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee paarlen.^[1]

Het wapen is gedeeld, met een eveneens gedeelde bovenste helft, deze bovenste helft is gelijk aan het wapen van de gemeente Ameland. Het eerste vak is goud van kleur met daarop drie schuine zwarte blaken. De balken lopen van heraldisch rechtsboven naar heraldisch linksonder. In het tweede deel een zilveren halve maan op een blauwe ondergrond. De onderste helft is zwart met daarop een zilveren Groenlandse walvis, deze spuit met een rode straal uit zijn spuitgat. Op het schild staat een gravenkroon.

[[Categorie:Wapen van voormalig Nederlands waterschap|Amelander Grie]] [[Categorie:Fries symbool]]

Wapen van De Griëen op Ameland

Het wapen van De Griëen op Ameland werd op 1 oktober 1967 aan het Amelander waterschap Griëen op Ameland. Het is niet bekend wanneer het waterschap is opgegaan in de het wateschap Amelander Grie.

Blazoenering

De blazoenering van het wapen luidde als volgt:

Geschakeerd van zilver en sinopel in vier rijen, elke rij van vijf vakken en een doorsneden schildhoofd, boven van azuur, onder van goud. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee paarlen.^[1]

Het wapen is geschakeerd, dus het heeft een schaakbordmotief. Er zijn vier rijen en vijf kolommen. Boven het geheel een schildhoofd met een blauw vak boven en een goud vak onder. Op het schild een gravenkroon.

[[Categorie:Wapen van voormalig Nederlands waterschap|Griëen op Ameland]] [[Categorie:Fries symbool]]

Rooms-katholieke begraafplaats Drieboomlaan

Rooms-katholieke begraafplaats Drieboomlaan
Baarhuisje met daarvoor het priestergraf
Plaats	Hoorn
Ligging	52° 39′ NB, 5° 4′ OL
Gesticht in	1872
Monumentale status	Gemeentelijk monument
Denominatie	Rooms-katholieke
In gebruik	1872 – heden
Architectuur en landschap
Architect(en)	Adrianus Bleys
Diversen
Eigenaar	Paroche Heilige Matheüs
Beheer	Paroche Heilige Matheüs
Portaal    Mens & maatschappij

De Rooms-katholieke begraafplaats Drieboomlaan is een begraafplaats in de Noord-Hollandse stad Hoorn. De begraafplaats is een gemeentelijk monument en eigendom van de Rooms-katholieke Matteusparochie in Hoorn. De op de begraafplaats gebouwde kapel is ontworpen door Adrianus Bleijs. Tussen 2000 en 2002 is de kapel gerestaureerd. De kapel op de begraafplaats is een van de twee bouwwerken met Oegstgeester dakpannen. Het enige andere bouwwerk is De Kroot op de hoek van het Breed en de Kleine Noord.

Geschiedenis

In 1872 was er behoefte aan een nieuwe kapel, de bouwkosten werden geraamd op fl 2.400, maar de parochie wist slechts fl 1.400 op te halen bij collectes.

De kapel werd tussen 2000 en 2002 gerestaureerd. Tijdens deze restauratie werden de goten, het dak en het plafond vervangen. De originele Oegstgeester dakpannen werden vervangen door een partij Oegstgeester dakpannen uit Schagen.

[[Categorie:Rooms-katholieke begraafplaats in Nederland]] [[Categorie:Hoorn (gemeente)]]

Breed 40 (Hoorn)

Dqfn13/Kladblok
Locatie
Locatie	Breed 40, Hoorn
Coördinaten	52° 39′ NB, 5° 3′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie	Woonhuis
Huidig gebruik	Woonhuis
Erkenning
Monumentstatus	Rijksmonument
Monumentnummer	22314
Detailkaart
Lijst van rijksmonumenten in Hoorn (plaats)
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Het pand aan de Breed 40 is een 19e eeuws woonhuis in de Binnenstad van de Nederlandse stad Hoorn, Noord-Holland. Het pand werd op 16 november 1965 ingeschreven in het monumentenregister. De gevel dateert van rond 1790, maar het woonhuis is uit de 19e eeuw.

Het pand behoort tot de zogenaamde Kaagpanden. Hier behoren ook het naastgelegen pand op nummer 38, dat staat bekend als de Gekroonde Jaagschuit, en het pand aan de Achterom 102 bij, dat als pakhuis van de Gekroonde Jaagschuit dienst deed. De panden waren samen verbonden en werden in 1996 van elkaar gescheiden tijdens een restauratie door Stadsherstel Hoorn. Bij de scheiding ontstonden vier aparte eenheden waarvan Breed 40 er een is.^[1]

Exterieur

De gevel en het dakvlak zijn van rond 1790. De gevel werd geplaatst namens de bewonder Hermanus van Berkel. Van Berkel was een vooraanstaand politicus en had eveneens een economisch vooraanstaande positie in Hoorn. Vanwege de beide belangrijke posities liet hij voor zijn woning een nieuwe gevel plaatsen in de Lodewijk XIV-stijl.

Voor het pand staan drie stoeppalen met kettingen, deze behoren eveneens tot het rijksmonument. De gevel is twee bouwlagen hoog. Rondom de voordeur een gesneden deuromlijsting, aan weerszijde van de deur een pijler uitkomende in een console die gelijk is aan de de vier consoles onder de gevellijst. De voordeur is zelf ook gedecoreerd met, onder andere, een vaas, festoenen en een deurknop. Boven de voordeur een bovenlicht met daarin vier in het midden bij elkaar komende pijlen.

Links van de deur twee grote vensters. Op de eerste verdieping drie vensters met elk vier ruiten. Boven de verdieping een rechte kroonlijst in de vorm van een tandlijst ondersteund door vier consoles. Op het wolfsdak een dakkapel met vaas en guirlandes. Boven de dakkapel een hoge bakstenen schoorsteen. Op de schoorsteen een houten lijst met een loden heuf; een afdak in de vorm van een tentdak.

In de tuin, aan de achterzijde, bevindt zich nog een pomp.^[1]

Interieur

De originele indeling is in de loop der jaren gewijzigd. De originele indeling, zoals Van Berkel deze had, is bekend doordat na zijn overlijden een inventaris van het pand is opgesteld. De begane grond bestond uit een hal lopende van de voor- naar de achterdeur met daarnaast een voor-, tussen- en achterkamer. In de voor- en achterkamer bevonden zich stookplaatsen. De schouw in de voorkamer was rijk gedecoreerd met oogstatributen en een vrijheidshoed. De schoorsteenmantel was van marmer en had een houten betimmering. In het midden van deze betimmering was een spiegel geplaatst. De spiegel werd geflankeerd door twee kandelaars. Spiegel en kandelaars werden later met het huis verkocht.

De tussenkamer was voorzien van een bedstede, de bestede is in 1996 omgebouwd tot een vaste kast.^[1] Het plafond is hier verlaagd, het is niet bekend of het plafond ten tijden van Van Berkel is verlaagd of dat het later is gebeurd. Boven het verlaagde plafond is een ruimte aangebracht, deze is middels een luik dat in de trapomkleding is aangebracht.

Intern zijn de drie panden met elkaar verbonden. Zo bevinden de wc (in der tijd het secreet) en de keuken van het woonhuis zich op het grondgebied van Achterom 102. Dit is later gedaan, waardoor een raam dat zich in de achtergevel bevond nu een binnenraam is geworden. In de keuken bevonden zich een grote schouw en een groot raam dat uitziet op de tuin.

[[Categorie:Rijksmonument in Hoorn]]

Zegel van New York City

Wapen van Galmaarden

Blazoenering

De blazoenering van het wapen luidt als volgt:

Gegeerd van tien stukken van zilver en van sabel, de geren van sabel beladen met drie herkruiste kruisjes met spitse voet van goud; hartschild: in lazuur een gaande [aanziende] leeuw van goud.^[1]

Het wapen is in tien gelijke stukken van zilver en zwart verdeeld, vergelijkbaar met een taart. De zwarte stukken hebben elk drie kruisen waarvan elke arm ook gekruisd is. De voeten van de kruisen zijn versmald. Over alle geren heen een blauw hartschild met daarop een gouden lopende leeuw. De leeuw kijkt naar de toeschouwer.

[[Categorie:Galmaarden]] [[Categorie:Wapen van Belgische gemeente|Galmaarden]]

Wapen van Pepingen

Blazoenering

De officiële beschrijving van het wapen luidt als volgt:

Gegeerd van tien stukken van zilver en van sabel, de geren van sabel beladen met drie herkruiste kruisen met spitse voet van goud. Het schild geplaatst voor een Sint-Maarten te paard, zijn mantel delend met een arme, staande links van het schild, alles van goud.^[1]

Het wapen is in tien gelijke stukken van zilver en zwart verdeeld, hierdoor hebben de vlakken de vorm van taartpunten. De zwarte stukken hebben elk drie kruisen waarvan elke arm ook gekruisd is. De voeten van de kruisen zijn versmald. Achter het schild, daarmee fungerend als schildhouder, staat Sint-Maarten zittend op zijn paard. Hij deelt zijn mantel met een man. De arme man staat heraldisch links van het schild. Sint-Maarten en de man zijn beide goud van kleur.

[[Categorie:Pepingen]] [[Categorie:Wapen van Belgische gemeente|Pepingen]]

Wapen van Herne

Het wapen van Herne werd op 8 november 1989 per ministerieel besluit aan de Vlaams-Brabantse gemeente Herne toegekend.

Blazoenering

De blazoenering van het wapen luidt als volgt:

Gegeerd van tien stukken van zilver en van sabel, elke geer van sabel beladen met drie herkruiste kruisjes met spitse voet van goud; hartschild: in keel een man gezeten op een steenblok, de benen gekruist, de rechterarm voor zich uitgestrekt en houdend in de linkerhand een roede, vergezeld boven rechts van een maan en links van een flikkerende ster met zeven stralen, het geheel van goud.^[1]

Het wapen is in tien gelijke stukken van zilver en zwart verdeeld, hierdoor hebben de vlakken de vorm van taartpunten. De zwarte stukken hebben elk drie kruisen waarvan elke arm ook gekruisd is. De voeten van de kruisen lopen taps toe. Over de geren heen een rood hartschild waarop een man op een blok zit. Hij heeft zijn rechter been over zijn linker gekruist. In zijn linkerhand houdt hij een stok vast en met de wijsvinger van zijn rechterhand wijst hij omhoog. Achter hem is een zevenpuntige ster afgebeeld en voor hem een volle maan. Alle wapenstukken op het hartschild zijn goud van kleur.

[[Categorie:Herne]] [[Categorie:Wapen van Belgische gemeente|Herne]]

Wapen van Baarle-Hertog

Het wapen van Baarle-Hertog werd op 15 juli 1995 per ministerieel besluit aan de Antwerpse gemeente Baarle-Hertog toegekend.

Blazoenering

De blazoenering van het wapen luidt als volgt:

In lazuur een Sint-Remigius staande op een grond, alles van goud.^[1]

Remigius is tevens de patroonheilige van Baarle-Hertog.

[[Categorie:Baarle-Hertog]] [[Categorie:Wapen van Belgische gemeente|Baarle-Hertog]]

Wapen van Wijnegem

Blazoenering

De blazoenering van het wapen luidt als volgt:

In sabel een uitgeschulpt schuinkruis, vergezeld van vier gesteelde en gebladerde druiventrossen, alles van goud. Het schild getopt met een helm van zilver, getralied, gehalsband en omboord van goud, gevoerd en gehecht van keel, met wrong en dekkleden van goud en van sabel. Helmteken: een vlucht van sabel en van goud.^[1]

Het wapen is zwart van goud met daarop een gouden, uitgeschulpt, andreaskruis. In de kwartieren die het kuis vormt gouden druiventrossen. Op het schild staat een zilveren ridderhelm met gouden tralies, halsband en omboording. De binnenkant en het lint dat uit de helm komt zijn rood van kleur. Op de helm een wrong met daarop een goud met zwart kleed. Als helmteken een zwarte en een gouden vleugel.

[[Categorie:Wijnegem]] [[Categorie:Wapen van Belgische gemeente|Wijnegem]]

Renault TN

Dqfn13/Kladblok
Een Renault TN uit 1933 met bestemming Louvre
Algemene omschrijving
Busbouwer	Renault  Frankrijk
Type	TN
Productiejaren	1932-
Productieaantal	770
Zitplaatsen	22
Rolstoelplaats(en)	-
Technische specificaties
Motor	Zescilinderlijnmotor
Vermogen	67 pk
Cilinderinhoud	7,980cm3
Versnellingsbak	Handmatig
Maten
Aantal assen	2
Totale lengte	9,5 m
Totale breedte	2,4 m
Totale hoogte	2,9 m
Wielbasis	5 m
Ledig gewicht	7100
TN in Frankrijk vlak na de Tweede Wereldoorlog
Portaal    Openbaar vervoer

De Renault TN is een voormalige Parijsse stadsbus. Er werden 770 exemplaren van dit type autobus gebouwd in de jaren 1930. De laatste TN6 werd in 1969 buiten gebruik genomen.^[1] De bus had aan de achterzijde een balkon.

Subtypes

De TN bestond uit twee hoofdtypes waaronder, met elk meerdere subtypes. Het gaat hierbij om de TN4 en de TN6 met de volgende subtypes^[2]:

• TN4C2
• TN4F à gaz, met een opbouw bovenop het passagierscompartiment
• TN4HP
• TN6C2

Lijst van wapens van Luxemburgse gemeenten

Dit artikel bevat een lijst van wapens van Luxemburgse gemeenten. Luxemburg is opgedeeld in districten, welke zijn verdeeld in kantons en die zijn opgedeeld in gemeenten. Deze lijst is op dezelfde manier gesorteerd.

District Diekirch

Kanton Clervaux

• 
  Het wapen van Clervaux
• 
  Parc Hosingen voert geen wapen
• 
  Het wapen van Troisvierges
• 
  Het wapen van Weiswampach
• 
  Het wapen van Wincrange

Kanton Diekirch

• 
  Wapen van Bettendorf
• 
  Wapen van Bourscheid
• 
  Wapen van Diekirch
• 
  Vallee de l'Ernz voert geen wapen
• 
  Wapen van Erpeldange
• 
  Wapen van Ettelbrück
• 
  Wapen van Feulen
• 
  Wapen van Mertzig
• 
  Wapen van Reisdorf
• 
  Wapen van Schieren

Kanton Redange

• 
  Wapen van Beckerich
• 
  Wapen van Préizerdaul
• 
  Wapen van Ell
• 
  Wapen van Grosbous
• 
  Wapen van Rambrouch
• 
  Wapen van Redange
• 
  Wapen van Saeul
• 
  Wapen van Useldange
• 
  Wapen van Vichten
• 
  Wapen van Wahl

Kanton Vianden

• 
  Wapen van Vianden
• 
  Wapen van Putsheid
• 
  Wapen van Tandel

Kanton Wiltz

• 
  Wapen van Boulaide
• 
  Wapen van Esch-sur-Sûre
• 
  Wapen van Eschweiler
• 
  Wapen van Goesdorf
• 
  Wapen van Kiischpelt
• 
  Wapen van Lac de la Haute-Sûre
• 
  Wapen van Wiltz
• 
  Wapen van Winseler

District Grevenmacher

Kanton Echternach

Kanton Grevenmacher

• 
  Wapen van Betzdorf
• 
  Wapen van Biwer
• 
  Wapen van Flaxweiler
• 
  Wapen van Grevenmacher
• 
  Wapen van Junglinster
• 
  Wapen van Manternach
• 
  Wapen van Mertert
• 
  Wapen van Wormeldange

Kanton Remich

District Luxemburg

Kanton Capellen

• 
  Wapen van Dippach
• 
  wapen van Garnich
• 
  wapen van Hobscheid
• 
  wapen van Käerjeng
• 
  wapen van Käerjeng
• 
  wapen van Koerich
• 
  wapen van Kopstal
• 
  wapen van Mamer
• 
  wapen van Septfontaines
• 
  wapen van Steinfort

Kanton Esch-sur-Alzette

Kanton Luxemburg

• 
  Wapen van Bartringen
• 
  Wapen van Contern
• 
  Wapen van Hesperange
• 
  Wapen van Luxemburg
• 
  Wapen van Niederanven
• 
  Wapen van Sandweiler
• 
  Wapen van Schuttrange
• 
  Wapen van Steinsel
• 
  Wapen van Strassen
• 
  Wapen van Walferdange
• 
  Wapen van Weiler-la-Tour

Kanton Mersch

[[Categorie:Lijsten van subnationale wapens|Luxemburg, gemeenten]] [[Categorie:Luxemburg]]