Europese Vlakte: verschil tussen versies

De Europese Vlakte, Grote Europese Vlakte of het (Groot) Europees Laagland is de verzamelnaam voor een uitgestrekte laagvlakte en tevens het grootste geomorfologisch gebied in Europa.

Omvang

Het gebied strekt zich ruwweg uit vanaf de Pyreneeën in Zuidwest-Frankrijk tot aan de Oeral in Rusland, op de grens met Azië. De vlakte wordt meestal van zuidwest naar noordoost onderverdeeld in het Frans Laagland, de Noord-Duitse Laagvlakte en het Russisch Laagland.

Een exacte definitie van de omvang van de Europese Vlakte is lastig te geven, omdat er meerdere opvattingen over bestaan. In enge zin, wordt alleen de Noord-Duitse Laagvlakte en het Russisch Laagland gebruikt en in brede zin valt ook Zuid-Engeland, het zuidelijk deel van de Noordzee, Zuid-Zweden en de Oostzee eronder, wanneer men het water in de genoemde zeeën wegdenkt en ze dus als een laagvlakte beschouwt. Meestal wordt echter het Frans Laagland, de Noord-Duitse Laagvlakte, het Russisch Laagland in zijn gehele omvang, dus inclusief bijvoorbeeld de Kaspische Laagte, en ook de aan het noordwesten van het Russisch Laagland grenzende Finse Merenvlakte, bedoeld.

Kenmerken

De totale vlakte bestaat uit meerdere, apart benoemde vlaktes. Het geheel is "gestoffeerd" met onder andere heuvellandschappen, merengebieden, moerassen en plateaus.

Het is een van vruchtbaarste gebieden op aarde en is mede daarom zwaar gecultiveerd.