Cees Renckens: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3: Regel 3:
| afbeelding = Cees Renckens (1).JPG
| afbeelding = Cees Renckens (1).JPG
| onderschrift = Cees Renckens, 2014
| onderschrift = Cees Renckens, 2014
| volledigenaam = Cornelis Nicolaas Maria Renckens<ref name="Lier">{{Cite book |last=van Lier |first=Bas |date=2011 |title=Van Bruinsma tot Renckens. De geschiedenis van de Vereniging tegen de Kwakzalverij in 16 voorzittersportretten |publisher=Verening tegen de Kwakzalverij |location=Amsterdam |pages=85–96}}</ref>{{Rp|85}}
| volledige naam = Cornelis Nicolaas Maria Renckens
| bijnaam =
| bijnaam =
| geboren = 29 mei 1946
| geboren = 29 mei 1946
Regel 19: Regel 19:
'''Cornelis Nicolaas Maria (Cees) Renckens''' ([[Hoorn (Noord-Holland)|Hoorn]], [[29 mei]] [[1946]]) is sinds 1980 [[gynaecoloog]] in het [[Westfries Gasthuis]]. Van 1988 tot 2011<ref name="Medisch Contact 2011">{{Citeer journal | author = Visser J | date = 2011-10-07 | title = Renckens geen voorzitter antikwakzalvers meer | journal = Medisch Contact | issue = 40 | pages = 2398 | issn = 0025-8245 | language = nl | url = https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/renckens-geen-voorzitter-antikwakzalvers-meer.htm | accessdate = 2016-06-02 | archiveurl = https://web.archive.org/web/20141018135902/http://medischcontact.artsennet.nl/archief-6/Tijdschriftartikel/103181/Renckens-geen-voorzitter-antikwakzalvers-meer.htm | archivedate = 2014-10-18 | dead-url = no}}</ref> is hij voorzitter geweest van de [[Vereniging tegen de Kwakzalverij]] (VtdK), die sedert haar oprichting in 1881 actief strijdt tegen alle geneeswijzen die niet door wetenschappelijk bewijs worden ondersteund. Renckens is de auteur van verschillende boeken over [[alternatieve geneeswijzen]], [[pseudowetenschap]] en [[kwakzalverij]].
'''Cornelis Nicolaas Maria (Cees) Renckens''' ([[Hoorn (Noord-Holland)|Hoorn]], [[29 mei]] [[1946]]) is sinds 1980 [[gynaecoloog]] in het [[Westfries Gasthuis]]. Van 1988 tot 2011<ref name="Medisch Contact 2011">{{Citeer journal | author = Visser J | date = 2011-10-07 | title = Renckens geen voorzitter antikwakzalvers meer | journal = Medisch Contact | issue = 40 | pages = 2398 | issn = 0025-8245 | language = nl | url = https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/renckens-geen-voorzitter-antikwakzalvers-meer.htm | accessdate = 2016-06-02 | archiveurl = https://web.archive.org/web/20141018135902/http://medischcontact.artsennet.nl/archief-6/Tijdschriftartikel/103181/Renckens-geen-voorzitter-antikwakzalvers-meer.htm | archivedate = 2014-10-18 | dead-url = no}}</ref> is hij voorzitter geweest van de [[Vereniging tegen de Kwakzalverij]] (VtdK), die sedert haar oprichting in 1881 actief strijdt tegen alle geneeswijzen die niet door wetenschappelijk bewijs worden ondersteund. Renckens is de auteur van verschillende boeken over [[alternatieve geneeswijzen]], [[pseudowetenschap]] en [[kwakzalverij]].


==Levensloop==
== Levensloop ==
=== Opleiding en loopbaan ===
Cees Renckens studeerde geneeskunde aan de [[Rijksuniversiteit Groningen]] van 1963 tot 1971. Hij werd arts-assistent chirurgie en gynaecologie in het rooms-katholiek St. Josefziekenhuis in Heemskerk, en volgde in Amsterdam de Nationale Tropencursus voor Artsen. Na zijn werk als [[tropenarts]] in Zambia van 1973 tot 1975 werd hij arts-assistent pathologische anatomie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, en specialiseerde zich vervolgens tot [[gynaecoloog]] in het Wilhelmina Gasthuis te Amsterdam en het Elisabeth Gasthuis te [[Haarlem]]. Daarbinnen heeft hij [[onvruchtbaarheid]] en [[endoscopie|endoscopische chirurgie]] als speciale aandachtsgebieden.
Renckens werd kort na de [[Tweede Wereldoorlog]] geboren te Hoorn.<ref name="Lier"/>{{rp|86}} Hij studeerde geneeskunde aan de [[Rijksuniversiteit Groningen]] van 1963 tot 1971. Hij werd arts-assistent chirurgie en gynaecologie in het rooms-katholiek St. Josefziekenhuis in Heemskerk, en volgde in Amsterdam de Nationale Tropencursus voor Artsen.<ref name="Lier"/>{{rp|86}} Hij werkte als [[tropengeneeskunde|tropenarts]] in de stad [[Ndola]] in Zambia van 1973 tot 1975, als alternatief op de [[dienstplicht]]. Renckens beschrijft deze jaren als erg leerrijk, waarin hij ervoer dat de geneeskunde universeel toepasbaar is, ongeacht tijd, plaats en mensen. Anderzijds kwam hij voor het eerst in aanraking met ''witch doctors'', wier bijgelovige praktijken hij interessant, maar onzinnig en verwerpelijk vond.<ref name="Lier"/>{{rp|86–87}}}
In 1980 werd hij ingeschreven in het [[Medisch specialisme|specialistenregister]] (MSRC), en werd gynaecoloog bij het Westfries Gasthuis te Hoorn. In mei 2011 legde hij zijn praktijk neer na het bereiken van de 65-jarige leeftijd.


Terug in Nederland werd hij arts-assistent pathologische anatomie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, en specialiseerde zich vervolgens tot [[gynaecoloog]] in het Wilhelmina Gasthuis te Amsterdam en het Elisabeth Gasthuis te [[Haarlem]]. Daarbinnen heeft hij [[onvruchtbaarheid]] en [[endoscopie|endoscopische chirurgie]] als speciale aandachtsgebieden.<ref name="Lier"/>{{rp|87}}
In 1980 werd hij ingeschreven in het [[Medisch specialisme|specialistenregister]] (MSRC), en werd gynaecoloog bij het Westfries Gasthuis te Hoorn.<ref name="Lier"/>{{rp|87}} In mei 2011 legde hij zijn praktijk neer na het bereiken van de 65-jarige leeftijd.<ref>{{Cite web |url=https://beroepseer.nl/images/stories/documenten/marktwerking_en_beroepsethiek_margo_trappenburg.pdf |title=Marktwerking en beroepsethiek. Lezing ter gelegenheid van het afscheid van Cees Renckens |author=Margo Trappenburg |publisher=Westfries Gasthuis |date=31 mei 2011 |accessdate=27 december 2018}}</ref>

=== Weerstand tegen kwakzalverij ===
Zijn afkeer van [[alternatieve geneeswijzen]] bracht hem er in 1980 toe lid te worden van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Van 1988 tot 2011 was hij er voorzitter. Hij staat bekend om zijn scherpe commentaren en onder zijn leiding groeide het ledental van de vereniging van bijna 300 tot ruim 2100.
Zijn afkeer van [[alternatieve geneeswijzen]] bracht hem er in 1980 toe lid te worden van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Van 1988 tot 2011 was hij er voorzitter. Hij staat bekend om zijn scherpe commentaren en onder zijn leiding groeide het ledental van de vereniging van bijna 300 tot ruim 2100.


Op 12 oktober 2004 promoveerde hij aan de [[Universiteit van Amsterdam]] tot doctor in de medische wetenschappen met het proefschrift 'Dwaalwegen in de geneeskunde'. Promotores waren prof. dr. O. P. Bleker, prof. dr. F.S.A.M. van Dam en de leden van de promotiecommissie waren dr. [[Els Borst|E. Borst-Eilers]], prof. dr. [[Piet Borst|P. Borst]], prof. dr. J. van Heerden, prof. dr. J.Hoogstraten, prof. dr. E. Schadé en prof. dr. F. van der Veen. Van zijn proefschrift verscheen een handelseditie bij Bert Bakker.
Op 12 oktober 2004 promoveerde hij aan de [[Universiteit van Amsterdam]] tot doctor in de medische wetenschappen met het proefschrift 'Dwaalwegen in de geneeskunde'. Promotores waren prof. dr. O. P. Bleker, prof. dr. F.S.A.M. van Dam en de leden van de promotiecommissie waren dr. [[Els Borst|E. Borst-Eilers]], prof. dr. [[Piet Borst|P. Borst]], prof. dr. J. van Heerden, prof. dr. J.Hoogstraten, prof. dr. E. Schadé en prof. dr. F. van der Veen. Van zijn proefschrift verscheen een handelseditie bij Bert Bakker.


[[Bestand:Renckens sym VtdK 2014.jpg|left|thumb|Renckens op het VtdK-symposium 2014.]]

== Het aftreden als voorzitter bij VtdK ==
Op 8 oktober 2011 kondigde Renckens zijn afscheid als voorzitter van de [[Vereniging tegen de Kwakzalverij]] aan. Renckens is 23 jaar voorzitter van deze vereniging geweest.<ref name="VtdK 2011">{{Citeer web | url = http://www.kwakzalverij.nl/1366/Renckens_neemt_afscheid_als_voorzitter | title = Renckens neemt afscheid als voorzitter | access-date = 2016-06-02 | author = Webredactie | author-link = Vereniging tegen de Kwakzalverij | date = 2011-10-10 | publisher = Vereniging tegen de Kwakzalverij | language = nl | archiefurl = https://web.archive.org/web/20111117140323/http://www.kwakzalverij.nl/1366/Renckens_neemt_afscheid_als_voorzitter | archiefdatum = 2011-11-17 | dead-url = no}}</ref>
Op 8 oktober 2011 kondigde Renckens zijn afscheid als voorzitter van de [[Vereniging tegen de Kwakzalverij]] aan. Renckens is 23 jaar voorzitter van deze vereniging geweest.<ref name="VtdK 2011">{{Citeer web | url = http://www.kwakzalverij.nl/1366/Renckens_neemt_afscheid_als_voorzitter | title = Renckens neemt afscheid als voorzitter | access-date = 2016-06-02 | author = Webredactie | author-link = Vereniging tegen de Kwakzalverij | date = 2011-10-10 | publisher = Vereniging tegen de Kwakzalverij | language = nl | archiefurl = https://web.archive.org/web/20111117140323/http://www.kwakzalverij.nl/1366/Renckens_neemt_afscheid_als_voorzitter | archiefdatum = 2011-11-17 | dead-url = no}}</ref>


==Lof en kritiek==
== Lof en kritiek ==
Voormalig emeritus hoogleraar klinische biochemie [[Piet Borst]] is van mening dat Renckens, voor zijn compromisloze en volhardende bestrijding van onwetenschappelijke vormen van zorg door artsen, respect en lof verdient.<ref name="Piet Borst 1999">{{Citeer web | url = http://www.nrc.nl/handelsblad/1999/05/22/kwakzalver-7448060 | title = Kwakzalver | access-date = 2016-06-02 | last = Borst | first = Piet | author-link = Piet Borst | date = 1999-05-22 | publisher = nrc.nl | language = nl | archiefurl = https://web.archive.org/web/20160302152757/http://www.nrc.nl/handelsblad/1999/05/22/kwakzalver-7448060 | archiefdatum = 2016-03-02 | dead-url = no}}</ref> Vanwege zijn harde stellingname tegen vermeende kwakzalvers bestaat er kritiek uit kringen van andersdenkenden op zijn publicaties. Vanuit de alternatieve geneeswijzensector kwam commentaar op het proefschrift van Renckens.
Voormalig emeritus hoogleraar klinische biochemie [[Piet Borst]] is van mening dat Renckens, voor zijn compromisloze en volhardende bestrijding van onwetenschappelijke vormen van zorg door artsen, respect en lof verdient.<ref name="Piet Borst 1999">{{Citeer web | url = http://www.nrc.nl/handelsblad/1999/05/22/kwakzalver-7448060 | title = Kwakzalver | access-date = 2016-06-02 | last = Borst | first = Piet | author-link = Piet Borst | date = 1999-05-22 | publisher = nrc.nl | language = nl | archiefurl = https://web.archive.org/web/20160302152757/http://www.nrc.nl/handelsblad/1999/05/22/kwakzalver-7448060 | archiefdatum = 2016-03-02 | dead-url = no}}</ref> Vanwege zijn harde stellingname tegen vermeende kwakzalvers bestaat er kritiek uit kringen van andersdenkenden op zijn publicaties. Vanuit de alternatieve geneeswijzensector kwam commentaar op het proefschrift van Renckens.


==Onderscheidingen==
== Onderscheidingen ==
Op 12 december 2002 werd aan Cees Renckens de [[Hector Treub]]-prijs 2002 toegekend. Deze prijs wordt iedere twee tot vier jaar uitgereikt aan mensen met een belangrijke maatschappelijke verdienste in de gezondheidszorg, in het bijzonder op het gebied van de verloskunde en gynaecologie.<ref name="Koene 2002">{{Citeer web | url = http://www.kwakzalverij.nl/nieuws/hector-treub-prijs-2002-voor-de-heer-c-n-m-renckens-gynaecoloog-te-hoorn/ | title = Hector Treub prijs 2002 voor de Heer C.N.M. Renckens, gynaecoloog te Hoorn | access-date = 2016-06-03 | last = Koene | first = Rob | date = 2002-12-15 | publisher = Vereniging tegen de Kwakzalverij | language = nl | archiefurl = https://web.archive.org/web/20160603191804/http://www.kwakzalverij.nl/nieuws/hector-treub-prijs-2002-voor-de-heer-c-n-m-renckens-gynaecoloog-te-hoorn/ | archiefdatum = 2016-06-03 | dead-url = no}}</ref>
Op 12 december 2002 werd aan Cees Renckens de [[Hector Treub]]-prijs 2002 toegekend. Deze prijs wordt iedere twee tot vier jaar uitgereikt aan mensen met een belangrijke maatschappelijke verdienste in de gezondheidszorg, in het bijzonder op het gebied van de verloskunde en gynaecologie.<ref name="Koene 2002">{{Citeer web | url = http://www.kwakzalverij.nl/nieuws/hector-treub-prijs-2002-voor-de-heer-c-n-m-renckens-gynaecoloog-te-hoorn/ | title = Hector Treub prijs 2002 voor de Heer C.N.M. Renckens, gynaecoloog te Hoorn | access-date = 2016-06-03 | last = Koene | first = Rob | date = 2002-12-15 | publisher = Vereniging tegen de Kwakzalverij | language = nl | archiefurl = https://web.archive.org/web/20160603191804/http://www.kwakzalverij.nl/nieuws/hector-treub-prijs-2002-voor-de-heer-c-n-m-renckens-gynaecoloog-te-hoorn/ | archiefdatum = 2016-06-03 | dead-url = no}}</ref>



Versie van 28 dec 2018 00:01

Cees Renckens
Cees Renckens, 2014
Algemene informatie
Volledige naam Cornelis Nicolaas Maria Renckens[1]:85
Geboren Hoorn
Beroep gynaecoloog, sceptisch activist
Bekend van Vereniging tegen de Kwakzalverij
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde
De stem van Cees Renckens
Opgenomen oktober 2014 (download·info)

Cornelis Nicolaas Maria (Cees) Renckens (Hoorn, 29 mei 1946) is sinds 1980 gynaecoloog in het Westfries Gasthuis. Van 1988 tot 2011[2] is hij voorzitter geweest van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK), die sedert haar oprichting in 1881 actief strijdt tegen alle geneeswijzen die niet door wetenschappelijk bewijs worden ondersteund. Renckens is de auteur van verschillende boeken over alternatieve geneeswijzen, pseudowetenschap en kwakzalverij.

Levensloop

Opleiding en loopbaan

Renckens werd kort na de Tweede Wereldoorlog geboren te Hoorn.[1]:86 Hij studeerde geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen van 1963 tot 1971. Hij werd arts-assistent chirurgie en gynaecologie in het rooms-katholiek St. Josefziekenhuis in Heemskerk, en volgde in Amsterdam de Nationale Tropencursus voor Artsen.[1]:86 Hij werkte als tropenarts in de stad Ndola in Zambia van 1973 tot 1975, als alternatief op de dienstplicht. Renckens beschrijft deze jaren als erg leerrijk, waarin hij ervoer dat de geneeskunde universeel toepasbaar is, ongeacht tijd, plaats en mensen. Anderzijds kwam hij voor het eerst in aanraking met witch doctors, wier bijgelovige praktijken hij interessant, maar onzinnig en verwerpelijk vond.[1]:86–87}

Terug in Nederland werd hij arts-assistent pathologische anatomie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, en specialiseerde zich vervolgens tot gynaecoloog in het Wilhelmina Gasthuis te Amsterdam en het Elisabeth Gasthuis te Haarlem. Daarbinnen heeft hij onvruchtbaarheid en endoscopische chirurgie als speciale aandachtsgebieden.[1]:87 In 1980 werd hij ingeschreven in het specialistenregister (MSRC), en werd gynaecoloog bij het Westfries Gasthuis te Hoorn.[1]:87 In mei 2011 legde hij zijn praktijk neer na het bereiken van de 65-jarige leeftijd.[3]

Weerstand tegen kwakzalverij

Zijn afkeer van alternatieve geneeswijzen bracht hem er in 1980 toe lid te worden van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Van 1988 tot 2011 was hij er voorzitter. Hij staat bekend om zijn scherpe commentaren en onder zijn leiding groeide het ledental van de vereniging van bijna 300 tot ruim 2100.

Op 12 oktober 2004 promoveerde hij aan de Universiteit van Amsterdam tot doctor in de medische wetenschappen met het proefschrift 'Dwaalwegen in de geneeskunde'. Promotores waren prof. dr. O. P. Bleker, prof. dr. F.S.A.M. van Dam en de leden van de promotiecommissie waren dr. E. Borst-Eilers, prof. dr. P. Borst, prof. dr. J. van Heerden, prof. dr. J.Hoogstraten, prof. dr. E. Schadé en prof. dr. F. van der Veen. Van zijn proefschrift verscheen een handelseditie bij Bert Bakker.

Op 8 oktober 2011 kondigde Renckens zijn afscheid als voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij aan. Renckens is 23 jaar voorzitter van deze vereniging geweest.[4]

Lof en kritiek

Voormalig emeritus hoogleraar klinische biochemie Piet Borst is van mening dat Renckens, voor zijn compromisloze en volhardende bestrijding van onwetenschappelijke vormen van zorg door artsen, respect en lof verdient.[5] Vanwege zijn harde stellingname tegen vermeende kwakzalvers bestaat er kritiek uit kringen van andersdenkenden op zijn publicaties. Vanuit de alternatieve geneeswijzensector kwam commentaar op het proefschrift van Renckens.

Onderscheidingen

Op 12 december 2002 werd aan Cees Renckens de Hector Treub-prijs 2002 toegekend. Deze prijs wordt iedere twee tot vier jaar uitgereikt aan mensen met een belangrijke maatschappelijke verdienste in de gezondheidszorg, in het bijzonder op het gebied van de verloskunde en gynaecologie.[6]

Wegens zijn niet-aflatende strijd in woord en geschrift tegen de kwakzalverij ontving Renckens op 28 april 2006 de benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.[7]

Bibliografie

  • Hedendaagse kwakzalverij (1992)
  • Kwakzalvers op kaliloog (2000)
  • Genezen is het woord niet: Biografische schetsen van de twintig meest notoire genezers van de 20ste eeuw (2001)
  • Dwaalwegen in de geneeskunde (2004)[8]
  • Manuscript naast een verlostang gevonden. Casuistiek, commentaren en controversen (2011)
  • Er bestaat niets beters (2016) Uitgave Bijzondere Collecties UVA.
Zie de categorie Cees Renckens van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.