Boudewijn II van Constantinopel: verschil tussen versies

Bij het overlijden van zijn broer, [[Robert van Courtenay]], als keizer van Byzantium, werd de kroon aan graaf [[Hendrik II van Namen]] aangeboden, maar deze weigerde en zo kwam de jongste broer Boudewijn op de troon. In 1237 werd hij ook markgraaf van Namen, nadat hij zijn zuster [[Margaretha van Namen]] van de troon verdreven had. Spoedig na zijn aantreden, diende hij naar het Oosten te vertrekken, maar passeerde eerst langs Parijs waar hij zijn markgraafschap verpandde aan [[Lodewijk VIII van Frankrijk]], in ruil voor een som geld. In 1248 vernam hij in [[Constantinopel]] dat [[Jan van Avesnes]], de graaf van Henegouwen, zich Namen had toeëigend, op basis van een verklaring van Duits koning [[Willem II van Holland|Willem]]. Volgens deze redenering was Namen bezit van Henegouwen en kwam het markgraafschap terug toe aan [[Henegouwen]], vermits Boudewijn niet de ''eer van trouw'' aan [[Henegouwen]] gezworen had. Boudewijn stuurde er zijn echtgenote op af en deze verwierf eerst de steun van [[paus Innocentius IV]] en haar tante, [[Blanca van Castilië]], de koningin van Frankrijk. Toen [[Maria van Brienne|Maria]] in Namen aankwam, was de dreiging van [[Jan van Avesnes]] verdwenen. Na de dood van [[Blanca van Castilië|Blanca]] in 1251, hernieuwde [[Jan van Avesnes]] echter zijn aanspraken op Namen. In 1256 deed tenslotte [[Lodewijk VIII van Frankrijk]] een uitspraak, waarbij hij [[Namen (stad)|Namen]] toewees aan Boudewijn en zijn echtgenote. Vervolgens maakte de keizerin-markgravin zich ongeliefd door het opleggen van hoge taksen aan de bevolking. Het ging zo ver dat de [[baljuw]] gedood werd. Wanneer na onderzoek bleek dat deze moord gebeurd was door de vooraanstaanden van de stad, zochten deze toenadering tot [[Hendrik V van Luxemburg]] en boden hem de troon van Namen aan. [[Hendrik V van Luxemburg|Hendrik]] maakte zich geruisloos meester van Namen in 1256. [[Maria van Brienne]] kon alleen nog vluchten. In 1258 zond de gravin van Vlaanderen troepen ter bescherming van de stad, maar de stad diende zich in 1259 toch over te geven aan [[Hendrik V van Luxemburg|Hendrik]] (III in Namen), die de volgende jaren het markgraafschap geleidelijk volledig innam. Tenslotte verkocht [[Maria van Brienne]] in 1263 al haar rechten op Namen aan [[Gwijde van Dampierre]].