Berry Gordy: verschil tussen versies

Berry Gordy (Detroit, 28 november 1929) is een Amerikaanse platenproducent en de oprichter van het Motownlabel.

Na de oprichting van zijn opnamestudio aan West Grand Boulevard 2648 in Detroit trachtte Gordy alleen de beste muzikanten naar zijn studio toe te halen.

Eigenlijk wilde hij liedjesschrijver worden, maar hij merkte al spoedig dat het voor een ambitieuze zwarte jongeman uit Detroit moeilijk was om binnen te dringen in de wereld van de gevestigde New Yorkse elite van broodschrijvers. Na zijn eerste succes als componist van Jackie Wilsons Reet Petite begon hij samen met de jonge muzikant (William) Smokey Robinson een platenmaatschappijtje dat zou uitgroeien tot een imperium. Het ging Motown heten, naar de motor town (autostad) Detroit. Ze schreven hun liedjes, huurden hun eigen muzikanten en bouwden aan een artiestenstal die, zoals in het geval van de schoolmeisjes The Primettes, jarenlang werd gekneed en geschoold, totdat het welopgevoede vertegenwoordigers van de Sound of Young America waren. Voordat The Primettes beroemd werden, veranderden zij hun naam in The Supremes.

Het pand op West Grand Boulevard stond al spoedig bekend als Hitsville USA, na wereldsuccessen als Please Mr. Postman (The Marvelettes), My Guy (Mary Wells) en Baby Love (The Supremes).

Berry Gordy en producenten Holland-Dozier-Holland betrokken veel van hun muzikanten uit de plaatselijke Chit Chat Lounge, een kleine jazzclub waar tot diep in de nacht jamsessies werden gehouden. Het kwam regelmatig voor dat Motownplaten 's nachts werden opgenomen. Muzikanten wisten vaak zelfs niet op wiens plaat ze meespeelden; ze kregen een akkoordenschema voor zich en bedachten hun briljante loopjes en ritmes bij liederen die later door de Four Tops, The Supremes of Gladys Knight & the Pips werden ingezongen.

Gordy bewaakte de unieke Motown-sound door de muzikanten aan een exclusief contract te binden. Lokale optredens in Detroit waren toegestaan, maar sleutelfiguren als James Jamerson en Benny Benjamin moesten altijd beschikbaar zijn voor opnamesessies.

Topmuzikanten konden bij Motown 100.000 dollar per jaar verdienen, maar daar stond tegenover dat hun naam tot ver in de jaren zeventig nooit op de hoes vermeld werd. Deze muzikanten werden later bekend onder de naam The Funk Brothers, maar dit is geen bandnaam waaronder ze ooit hebben samengespeeld. Wel is over hun carrière in 2003 de bioscoopdocumentaire Standing in the Shadow of Motown gemaakt door Don Was.