Albert II van België

Albert II
	1934
Koning der Belgen
Periode	1993-heden
Voorganger	Boudewijn
Opvolger	-
Vader	Leopold III
Moeder	Astrid van Zweden
Dynastie	België

Albert Felix Humbert Theodoor Christiaan Eugène Marie^[1] (Brussel, 6 juni 1934), Prins van Luik, Prins van België, is sinds 9 augustus 1993 de zesde Koning der Belgen. Hij is de jongste zoon van koning Leopold III en koningin Astrid. Hij volgde zijn broer Boudewijn op na diens dood in 1993.

Jeugd

Koningin Astrid schonk het leven aan haar laatste kind op 6 juni 1934 in het kasteel van Stuyvenberg. De nieuwe prins kreeg de dynastieke titel Prins van Luik. Ter gelegenheid van deze titelverlening bracht Albert samen met zijn moeder een bezoek aan deze stad. Als peter kreeg hij bij zijn doopsel prins Felix van Bourbon-Parma.

Op 29 augustus 1935 was het vorstenpaar, op vakantie in Zwitserland, betrokken bij een zwaar verkeersongeluk in Küssnacht am Rigi. De koningin kwam hierbij om het leven. De prins werd verder opgevoed door zijn stiefmoeder prinses Liliane en zijn zus Josephine-Charlotte. Hij groeide op in woelige tijden, onder meer door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. De koninklijke familie werd gedeporteerd naar Duitsland en op 7 mei 1945 door het Amerikaanse leger bevrijd. Zijn vader kwam daarna hevig onder vuur te liggen tijdens de koningskwestie en zijn broer Boudewijn besteeg de troon. Albert vervulde nadien zijn legerdienst bij de Marine, en is thans opperbevelhebber van het leger.

Huwelijk

Op 2 juli 1959 trouwde Albert met de Italiaanse prinses Donna Paola Ruffo di Calabria. Het huwelijk van prins Albert kwam er voordat zijn broer koning Boudewijn trouwde. Het burgerlijk huwelijk vond in de Empirezaal van het Koninklijk Paleis plaats. Het paar nam vervolgens zijn intrek in het kasteel van het Belvédère. Ze kregen drie kinderen:

prins Filip, geboren 15 april 1960
prinses Astrid, geboren 5 juni 1962
prins Laurent, geboren 19 oktober 1963

Na enige tijd kwamen er echter barsten in hun huwelijk. De prins leerde barones Sybille de Selys-Longchamps kennen. Uit hun relatie werd een kind geboren: Delphine Boël. Koning Boudewijn zorgde samen met zijn neven en nicht dat Albert herenigd werd met zijn echtgenote. De prins hoopte zo deze zwarte bladzijde te vergeten, maar werd hier later opnieuw aan herinnerd door een boek van Mario Danneels. Na de commotie die hierrond in de media ontstond, alludeerde de koning in zijn kerstboodschap van 1999 op deze vroegere huwelijksproblemen. Velen concludeerden hieruit dat hij het bestaan van dit buitenechtelijk kind in bedekte termen toegaf.

Gezondheid

Albert staat bekend om zijn joviale levensstijl, dit in tegenstelling tot zijn broer Boudewijn, die een meer sober leven leidde. Zo heeft Albert II een passie voor motorfietsen die hem al een paar keren beenbreuken en kneuzingen opleverde. Hij kwam naar het huwelijk van dochter Astrid met een verband en verleende kosmonaut Frank De Winne een audiëntie in een rolstoel.

Net zoals zijn broer is Albert een hartpatiënt. De koning onderging urgente hartchirurgie in Aalst ^[2], waarvan hij genas. Daarnaast onderging de koning ook chirurgie naar aanleiding van een acute hernia, waardoor hij genoodzaakt was om regelmatig te rusten tijdens officiële recepties. Sinds enige jaren heeft Albert een hoorapparaat. Hij onderging oogchirurgie ^[3] ^[4], en in 2007 brak de koning de hals van zijn dijbeen ^[5].

Staatshoofd

Na het overlijden van zijn broer Boudewijn werd prins Albert op 9 augustus 1993 de zesde Koning der Belgen.

De nieuwe vorst kreeg de zware taak om een verdeeld land bijeen te houden. Dit bleek ook op de eedaflegging op 9 augustus: volksvertegenwoordiger Jean-Pierre Van Rossem bracht de vorst in verlegenheid toen hij riep;

Vive la république d'Europe. Vive Julien Lahaut!^[6]

Jean-Pierre Van Rossem verwees hiermee naar de woorden die Julien Lahaut uitriep tijdens de eedaflegging van Boudewijn. Vrijwel onmiddellijk werd de koning verdedigd en werd geroepen: Vive le Roi! Toen senaatsvoorzitter Frank Swaelen van Rossem terechtwees met de woorden: "Mijnheer, uw gedrag is onwaardig en schandalig, en het hele land zal u veroordelen!", kon de ceremonie verder doorgaan, terwijl Van Rossem onder begeleiding het halfrond moest verlaten. Dit was een in de pers omstreden voorval, omdat een volksvertegenwoordiger recht van spreken heeft in het parlement^[bron?]. De voorzitter wees van zijn kant op zijn rechten en zijn plichten jegens de Kamer^[bron?]. Tijdens de eedaflegging zelf maakte de vorst een gespannen indruk, zijn hand beefde.

Tijdens zijn nieuwjaarsreceptie van 2006 wekte Albert het ongenoegen van sommige Vlaamse politici^[bron?] en de instemming van anderen^[bron?], met een toespraak, waarin hij het separatisme afwees. ^[7] De vorst erkende de ongelijkheid tussen de landsdelen in sociaaleconomisch opzicht, maar wees de scheiding als oplossing af. Hij verwees naar drama's in Europa die door het separatisme volgens de vorst werden veroorzaakt. De koning vreesde eveneens voor de functie van Brussel als Europese hoofdstad. Daarop kreeg hij kritiek^[bron?], omdat een koning volgens de Belgische grondwet geacht wordt geen politieke uitspraken te doen.

In de kerstboodschap van 2006 gaf Albert II aan dat niemand boven de wet staat en dat onrechtmatig verkregen overheidsgeld terugbetaald moest worden. Daarmee alludeerde hij mogelijk op de fraudezaak rond zijn zoon Laurent en de recente corruptieschandalen rond de PS. Eind april 2007 raakte bekend dat de koning het onrechtmatig verkregen fraudegeld van zijn zoon teruggestort heeft uit de Civiele Lijst. In totaal ging het om een bedrag van 180.000 euro.^[8] Hiermee vereffende de koning schijnbaar vrijwillig de financiële schade.

Het persoonlijke fortuin van het staatshoofd bedroeg in 2007 zo'n 12,4 miljoen euro - even veel als zes jaar eerder^[bron?]. Volgens een schatting van professor Herman Matthijs VUB dd 2008, bedraagt de totale kostprijs van het Belgisch koningshuis 30 miljoen euro per jaar. Daarvan gaat een groot deel naar de beveiliging van de koninklijke familie in hun residenties en tijdens hun verplaatsingen. ^[9]

Op 1 juni 2009 werd Albert II de langstlevende vorst die België ooit heeft gehad. Hij volgde daarmee Leopold I op, die zes dagen voor zijn vijfenzeventigste verjaardag overleed. ^[10]. De Senaat bestelde pas een borstbeeld van de vorst ^[11]

Onderscheidingen

De koning is Grootmeester van de Belgische Nationale Orden:

Grootmeester van de Orde van Leopold II
Grootmeester van de Belgische Leopoldsorde

Als prins en ook als koning werd Albert II vele malen onderscheiden. Albert II is een van de weinige monarchen die opgenomen is in de beide takken van het Gulden Vlies: