Abdij van Sint-Bertinus: verschil tussen versies
'Leidse Aratea' : foute info / geen aanwijzingen van aanwezigheid in bibliotheek van deze abdij. |
link 'mommolinus' aangemaakt |
||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
[[Afbeelding:RuinsOfSaintBertin1850.jpg|thumb|left|De ruïne van de abdij in 1850]] |
[[Afbeelding:RuinsOfSaintBertin1850.jpg|thumb|left|De ruïne van de abdij in 1850]] |
||
Het [[Klooster (gebouw)|klooster]] werd gesticht aan de oevers van de [[Aa (Frankrijk) | Aa]] in de 7e eeuw door de bisschop van [[Terwaan]], die de monniken [[Bertinus]], [[ |
Het [[Klooster (gebouw)|klooster]] werd gesticht aan de oevers van de [[Aa (Frankrijk) | Aa]] in de 7e eeuw door de bisschop van [[Terwaan]], die de monniken [[Bertinus]], [[Mommolinus]] en [[Ebertramnus]] naar de streek stuurde om er de heidenen te bekeren. De abdij van Sint-Bertinus werd al snel een van de meest invloedrijkste kloosters in Noord-Europa naast de [[Abdij vab Sint-Amand|Abdij van Elnone]] (later Abdij van Sint-Amand genoemd, in [[Saint-Amand-les-Eaux]]) en de [[Abdij van Sint-Vaast]]. |
||
Reeds in de [[9de eeuw]] had de abdij te [[Poperinge]] een [[priorij]]. Vanaf de [[12de eeuw]] kwam het patroonsrecht (het recht om de priester te benoemen) o.a. te [[Lissewege]], te [[Ruiselede]] (1106), [[Steenkerke]] (bij Veurne) en te [[Bulskamp]] toe aan de abdij van Sint-Bertijns te Sint-Omaars. De abdij had een [[refugehuis]] in het intussen gesloopte Sint-Lodewijkscollege te [[Brugge]]. In [[1630]] was de abt nog steeds leenheer van Poperinge. De abdij kende haar grootste bloei vanaf haar ontstaan tot in het midden van de [[13de eeuw]]. De abdij bleef bestaan tot de afschaffing en afbraak in de [[Franse Revolutie]]. Gedurende het ganse [[ancien régime]] kende de abdij een belangrijke economische invloed. Na de 14de eeuw was haar invloed in het religieuze-culturele leven sterk verminderd. |
Reeds in de [[9de eeuw]] had de abdij te [[Poperinge]] een [[priorij]]. Vanaf de [[12de eeuw]] kwam het patroonsrecht (het recht om de priester te benoemen) o.a. te [[Lissewege]], te [[Ruiselede]] (1106), [[Steenkerke]] (bij Veurne) en te [[Bulskamp]] toe aan de abdij van Sint-Bertijns te Sint-Omaars. De abdij had een [[refugehuis]] in het intussen gesloopte Sint-Lodewijkscollege te [[Brugge]]. In [[1630]] was de abt nog steeds leenheer van Poperinge. De abdij kende haar grootste bloei vanaf haar ontstaan tot in het midden van de [[13de eeuw]]. De abdij bleef bestaan tot de afschaffing en afbraak in de [[Franse Revolutie]]. Gedurende het ganse [[ancien régime]] kende de abdij een belangrijke economische invloed. Na de 14de eeuw was haar invloed in het religieuze-culturele leven sterk verminderd. |
||
Versie van 27 apr 2010 10:56
De Sint-Bertinusabdij in het Franse Sint-Omaars, gedeeltelijk als ruïne bewaard gebleven, was toegewijd aan Sint-Bertinus, de tweede abt van de abdij.
Het klooster werd gesticht aan de oevers van de Aa in de 7e eeuw door de bisschop van Terwaan, die de monniken Bertinus, Mommolinus en Ebertramnus naar de streek stuurde om er de heidenen te bekeren. De abdij van Sint-Bertinus werd al snel een van de meest invloedrijkste kloosters in Noord-Europa naast de Abdij van Elnone (later Abdij van Sint-Amand genoemd, in Saint-Amand-les-Eaux) en de Abdij van Sint-Vaast.
Reeds in de 9de eeuw had de abdij te Poperinge een priorij. Vanaf de 12de eeuw kwam het patroonsrecht (het recht om de priester te benoemen) o.a. te Lissewege, te Ruiselede (1106), Steenkerke (bij Veurne) en te Bulskamp toe aan de abdij van Sint-Bertijns te Sint-Omaars. De abdij had een refugehuis in het intussen gesloopte Sint-Lodewijkscollege te Brugge. In 1630 was de abt nog steeds leenheer van Poperinge. De abdij kende haar grootste bloei vanaf haar ontstaan tot in het midden van de 13de eeuw. De abdij bleef bestaan tot de afschaffing en afbraak in de Franse Revolutie. Gedurende het ganse ancien régime kende de abdij een belangrijke economische invloed. Na de 14de eeuw was haar invloed in het religieuze-culturele leven sterk verminderd.
Het gemeentehuis in Sint-Omaars, waarvan de bouw in 1834 werd gestart, werd opgetrokken met stenen van de toen reeds vervallen abdij. Restanten van de abdij zijn nu nog te bezichtigen zijn op een site die als stadspark werd ingericht.
Willem Clito werd in 1128 in de abdij begraven. Ook enkele andere graven van Vlaanderen vonden er hun laatste rustplaats. Tijdens de Franse Revolutie werden die graftomben vernield.
