Aanslag op Charlie Hebdo op 7 januari 2015: verschil tussen versies

Dit artikel behandelt een actuele gebeurtenis.
De tekst kan daardoor snel veranderen of inmiddels verouderd zijn.
Iedereen kan bijdragen om de inhoud te verbeteren!

Aanslag op Charlie Hebdo op 7 januari 2015
Plaats	Parijs, Frankrijk
Coördinaten	48° 52′ NB, 2° 22′ OL
Datum	7 januari 2015
Tijd	Rond 11.30 uur
Locatie	10 rue Nicolas-Appert 11e arrondissement
Ramptype	Aanslag
Doden	12
Gewonden	11
Portaal    Mens & maatschappij

De aanslag op Charlie Hebdo was een aanslag op 7 januari 2015 op het hoofdkantoor van het satirische weekblad Charlie Hebdo in de rue Nicolas Appert in het 11e arrondissement van Parijs.

Verloop van de aanslag

De aanslag werd omstreeks 11.30 uur gepleegd door twee gemaskerde mannen die waren uitgerust met kogelvrije vesten en kalasjnikovs. Het tweetal probeerde eerst binnen te vallen op nummer 6, waar de archieven van Charlie Hebdo gevestigd zijn, maar dit bleek het verkeerde adres. Toen duidelijk was dat ze zich vergist hadden, probeerden ze binnen te komen op nummer 10, het redactieadres. Ze bedreigden aldaar de tekenares Corinne Rey (in het blad tekenend onder de naam Coco). Onder schot gehouden door de aanvallers ontgrendelde ze de deur. Bij de receptie waren twee mannen aanwezig, die onmiddellijk onder vuur werden genomen. Een van hen, een onderhoudsmedewerker, bezweek aan zijn verwondingen. Vervolgens gingen de aanvallers naar de tweede verdieping, waar op dat moment de wekelijkse redactievergadering aan de gang was, de enige gelegenheid waar alle redacteuren bijeen waren.^[1] De aanvallers beschoten daarop met snelvuur de aanwezigen in de vergaderzaal. Hierbij kwamen tien personen om het leven: acht journalisten, een bezoeker en een aanwezige politieagent van het korps bescherming personen, die daar was ter bescherming van hoofdredacteur Stéphane Charbonnier, die na eerdere bedreigingen een persoonlijke beveiliging van de Franse staat toegewezen had gekregen. Volgens Rey spraken de daders vloeiend Frans en beweerden ze van Al Qaida te zijn. Getuigen hoorden "Allahoe akbar" ("God is groot") roepen.^[2]

Na deze beschieting vluchtten de daders naar buiten en beschoten daar de inmiddels toegesnelde politie. Een agent te fiets werd neergeschoten. Toen hij gewond op straat lag, schoten de aanvallers hem in het hoofd. Dit bracht het aantal dodelijke slachtoffers op twaalf.

De daders vluchtten vervolgens met een zwarte Citroën C3, die nog geen kilometer verder op de hoek van de Rue de Meaux en de Avenue Sécretan in het 19e arrondissement werd achtergelaten, waar een automobilist gewelddadig van zijn auto beroofd werd. Vanaf daar vluchtten de daders in de richting van Pantin. In heel Île-de-France werd vervolgens de hoogste alarmfase van kracht. Ze vluchtten verder naar de regio Picardië, waar ze zich in de buurt van het Fôret de Retz verscholen. Op 9 januari begonnen de daders een gijzeling in een drukkerij in Dammartin-en-Goële, waar ze bij een politiebestorming laat in de middag werden doodgeschoten.^[3] De daders waren de Frans-Algerijnse gebroeders Chérif Kouachi (32 jaar) en Saïd Kouachi (34 jaar), beiden geboren in Parijs.

Het was de dodelijkste aanslag in Frankrijk sinds de Algerijnse Oorlog. De aanslag werd opgeëist door Al Qaida.^[4]

Slachtoffers

Dodelijke slachtoffers

• Frédéric Boisseau, 42 jaar, onderhoudsmedewerker
• Franck Brinsolaro, 49 jaar, politieman en lijfwacht van Charb
• Cabu (Jean Cabut), 76 jaar, cartoonist
• Elsa Cayat, 54 jaar, psychiater en columnist
• Charb (Stéphane Charbonnier), 47 jaar, hoofdredacteur en cartoonist van Charlie Hebdo
• Philippe Honoré, 73 jaar, cartoonist
• Bernard Maris, 68 jaar, econoom, redacteur en columnist
• Ahmed Merabet, 42 jaar, politieman
• Moustapha Ourrad, 60 jaar,^[5] corrector
• Michel Renaud, gastcolumnist
• Tignous (Bernard Verlhac), 57 jaar, cartoonist
• Georges Wolinski, 80 jaar, cartoonist

• 
  Hoofdredacteur Charb (Stéphane Charbonnier)
• 
  Cartoonist Cabu (Jean Cabut)
• 
  Cartoonist Tignous (Bernard Verlhac)
• 
  Cartoonist Georges Wolinski

Gewonden

• Simon Fieschi, 31, webmaster, gewond in de schouder.^[6]
• Philippe Lançon, journalist, gewond in het gezicht en na de aanslag in kritieke toestand.
• Fabrice Nicolino, 59, journalist, in zijn been geschoten.
• Laurent Sourisseau, 48, cartoonist, in zijn schouder geschoten.
• Niet bij naam bekende politiemensen.

Drie personen die ook bij de redactiebijeenkomst waren, bleven ongedeerd: Gérard Gaillard, als gast aanwezig, twee personeelsleden, Sigolène Vinson en Laurent Léger. Laurent Léger overleefde de aanslag door zich onder een tafel te verstoppen.^[7] De cartooniste Coco, die te laat kwam en die gedwongen werd om de terroristen binnen te laten, bleef eveneens ongedeerd.^[8][9][10]

Gelieerde gebeurtenissen

Op 8 januari werd er in het zuiden van Parijs een politieagente doodgeschoten.^[11] Later bleek dat de verdachte, Amedy Coulibaly, de daders van de aanslag op Charlie Hebdo kende.^[12] Op 9 januari gijzelde Coulibaly de aanwezigen in een koosjere supermarkt in de buurt van Porte de Vincennes in het oosten van Parijs. Met zijn actie eiste hij een vrijgeleide voor de twee broers^[13] en wees hij op de aanvallen tegen Islamitische Staat.^[14] Hierbij schoot hij vier van de aanwezigen in de supermarkt dood (Yohan Cohen, Yoav Hattab, Philippe Braham en François-Michel Saada^[15][16]) en nam 17 anderen in gijzeling.^[17][18] Later werd Coulibaly bij de bestorming van de supermarkt zelf doodgeschoten door de politie. Een vermeende medeplichtige, Hayat Boumeddiene, is voortvluchtig en zou naar Syrië zijn.^[19]

Nasleep

De burgemeester van Parijs, Anne Hidalgo, riep op tot een stille tocht op 8 januari door Parijs. Verschillende andere Franse steden volgden het voorbeeld van Parijs. De voorzitter van de Franse moslimraad veroordeelde de aanslag, die hij een ongekende oorlogsverklaring noemde.^[20] Direct na de aanslag verzamelden mensen zich in steden in Frankrijk en daarbuiten om hun ongenoegen over de aanslag te uiten.^[21] In een toespraak riep president Hollande donderdag, de dag na de aanslag, uit tot dag van nationale rouw.^[22]

Je suis Charlie

Kort na de aanslag dook wereldwijd de leus Je suis Charlie ("Ik ben Charlie") op, als steunbetuiging aan de vrijheid van meningsuiting en aan de slachtoffers van de aanslag. Ook diverse varianten doken op, zoals Je suis Juif ("Ik ben joods"), Nous sommes Charlie ("Wij zijn Charlie") en France est Charlie ("Frankrijk is Charlie"). In de media ontstond ook een stroom aan op de leus gebaseerde cartoons. Bij de vele manifestaties was de leus ook veelvuldig en in allerhande varianten te zien.

Mars voor de republiek

Op 11 januari vond in de Franse hoofdstad de 'Mars voor de republiek' plaats, waaraan naar schatting van de politie twee miljoen mensen meededen. De tocht begon op Place de la République en eindigde op de Place de la Nation. Tientallen nationale en internationale leiders waren aanwezig, onder wie de Duitse bondskanselier Angela Merkel, de Britse premier David Cameron, de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, de Palestijnse president Mahmoud Abbas, de Nederlandse premier Mark Rutte en de Belgische premier Charles Michel.^[23][24][25] Ook in vele andere steden in Frankrijk en daarbuiten waren op 11 januari manifestaties. In totaal zouden volgens een Franse regeringsfunctionaris alleen in Frankrijk al ongeveer 3,7 miljoen mensen de straat op zijn gegaan.^[26] Het dagblad Le Monde noemde zelfs een hoeveelheid van meer dan 4 miljoen demonstranten.^[27] De dag ervoor gingen in Frankrijk reeds 700.000 mensen de straat op.^[28] De manifestatie van 11 januari 2015 werd door zijn massaliteit de grootste uit de Franse geschiedenis.^[29]

Herdenkingsbijeenkomst in synagoge

In de hoofdsynagoge van Parijs werd op 11 januari 2014 aansluitend op de 'Mars voor de republiek' een herdenkingsbijeenkomst georganiseerd. Daar was naast de Franse president Hollande ook de Israëische premier Netanyahu aanwezig. De vier slachtoffers in de supermarkt waren allen joods, en zullen naar verluidt in Israël worden begraven.^[30]

Externe links

• Tijdlijn van de gebeurtenissen in Het Laatste Nieuws
• (fr) Solidarité avec « Charlie Hebdo » in Le Monde

Zie de categorie Charlie Hebdo shooting van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.